recensie 13 minuten (Sarah pinborough)

Titel: 13 minuten
Auteur: Sarah Pinborough
Uitgeverij: Van Goor
Jaar van uitgave: 2017
Aantal bladzijden: 368 
Ik was dertien minuten dood. 
 Ik kan me niet meer herinneren hoe ik in het ijskoude water terechtkwam, maar dit weet ik nog wel: het was geen ongeluk en ik was niet suïcidaal.
Ze zeggen dat je je vrienden dichtbij moet houden en je vijanden nog dichterbij, maar als je een tiener bent, is het moeilijk om ze uit elkaar te houden.
Mijn vrienden houden van me, dat weet ik zeker.
​Maar dat betekent niet dat ze niet hebben geprobeerd om me te vermoorden. Of wel?

13 minuten, een YA mysterie van Sarah Pinborough, vertelt het verhaal van Natasha (Tasha) Howland. Tasha is een populaire tiener, blond, succesvol en geliefd (Regina George anno 2017!). Haar leven krijgt echter een onverwachte wending op het moment dat haar levenloze lichaam gevonden wordt in een rivier. Na 13 minuten klinisch dood te zijn geweest wordt ze met succes gereanimeerd. 

Het verhaal kent vanaf het begin een flinke vaart, het boek begint namelijk op het moment dat Tasha uit een rivier gevist wordt. Ze heeft geen herinneringen aan de wijze waarop ze in de rivier terecht is gekomen. Vanaf dat moment wordt de spanning verder opgebouwd. 
In het ziekenhuis vraagt Tasha naar Becca, haar voormalige beste vriendin. Becca besluit naar het ziekenhuis te gaan om Tasha te bezoeken. Dit moment is de start van de hernieuwde vriendschap tussen de twee dames.   
Tasha's volgers, in het boek ook wel 'beste vriendinnen' genoemd, zijn Hayley en Jenny. De twee gedragen zich echter vanaf het begin vrij verdacht en een reeks aan sms berichten tussen hen bevestigt het vermoeden dat ze iets verbergen. 

Het verhaal zit sterk in elkaar. Als lezer wil je niet alleen weten wat er met Tasha is gebeurd. Het vreemde gedrag van Jenny en Hayley houdt je ook bezig. 
Pinborough wisselt af in vertelperspectief. Becca, Tasha, maar ook andere personages krijgen eigen hoofdstukken en op deze manier wordt er een mozaïek gecreëerd aan informatie. De informatie komt vanuit verschillende kanten en zorgt ervoor dat het verhaal interessant blijft. 
Naast de verschillende vertelperspectieven wordt er gebruik gemaakt van gespreksverslagen van therapiesessies, sms berichten en dagboekfragmenten.

Het verhaal verliest vaart wanneer er nog maar honderd pagina's over zijn. Voor die tijd is er toegewerkt naar een ontknoping. Het duurt even voor de aandacht van de lezer weer terug is, maar dit lukt Pinborough door plottwists in te zetten die ik niet aan zag komen. 
Het verhaal krijgt weer vaart en puzzelstukjes vallen in elkaar. Het boek heeft een vrij open einde, maar dit stoorde me niet. Het laatste hoofdstuk is het krachtigste van het hele boek en laat de lezer achter met vragen.

Dit boek geef ik met plezier vier sterren. De karakters, het plot en de sfeer die beschreven wordt zorgen er samen voor dat dit boek zeker de moeite waard is om te lezen!

​
Recensie door Sofie 

---