Dalnohr is een darhan. Een elf die in het woud leeft en mét het woud leeft. Hij heelt planten en wisselt energieën uit. Eens per zoveel manen neemt hij een mens mee naar het woud om nieuwe dingen te leren. Niet voor hem, maar voor de ontwikkeling van het mensje.
Qelarha is een normaal meisje. Hoewel écht normaal is ze niet. Ze vind vele dingen die haar leeftijdgenootjes leuk vinden, eigenlijk helemaal niet leuk. Dankzij haar tante Roshya leert ze het vak van ‘heler’. Ze heeft er gevoel voor. Zo weet ook Dalnohr dit. Hij heeft haar al op jonge leeftijd in de gaten, omdat haar aura zo straalt. Anders dan andere mensen hebben. Langzaamaan en beetje bij beetje probeert hij haar met de ‘Lathrain’ over te halen naar het woud te komen. Echter zijn mensen alleen doodsbenauwd voor de elfen. De mensen die terugkomen nadat ze ontvoerd zijn geweest door de elfen, elvelaars genoemd, komen terug als andere mensen. Ouder, wijzer en angstig. Die angst word op jonge leeftijd goed ingeboezemd bij de mensen. De mensen begrijpen dan ook niet waarom er nog steeds mensen ‘ontvoerd’ worden. Qelarha kan de roep van de Lathrain niet meer ontsnappen en moet rennen naar het woud. Wat haar daar te wachten staat, doet haar adem stokken… In ‘Lathrain 1 - De Band’ leren we Qelarha kennen. Een meisje van bijna veertien en al zo goed als volwassen binnen haar dorp. Na een ceremonie is ze dan ‘echt’ volwassen. Nu mag ze een keuze maken in haar training. Ze heeft al snel besloten dat ze in de leer wil bij haar tante Roshya. Zij is een heler en een hele begaafde. Dalnohr de elf wil haar hebben als zijn mensje. Hij wil haar laten stralen en laten groeien. Ze kan nog zoveel bereiken in het leven als hij haar de juiste lessen voor kan geven. De band tussen de elfen en de mensen is niet goed. De mensen zijn bang voor hen, maar de elfen snappen niet waarom dit het geval is. Gaandeweg leert Qelarha met de situatie om te gaan en leert ze steeds meer van de elf. Ook hoe ze een beter mens kan zijn en hoe ze om moet gaan met haar woede uitbarstingen. Het verhaal heeft een niet alledaagse insteek op de relatie tussen mensen en elfen. Of überhaupt hoe elfen worden geportretteerd. Qelarha is een echte rebelse puber die niet op de nek laat zitten, maar deze elf is toch wel erg griezelig en ze weet niet zo goed wat ze er mee moet en wat hij nou precies van haar verlangd. Dalnohr is een bezorgde grote broer, al moet hij zich houden aan de regels van de Raad betreffende omgang van elfen en mensen. Qelarha groeit en groeit en het doet Dalnohr veel plezier. Het verhaal stuurt ook aan tot een belangrijk punt waarop Qelarha een grotere rol in gaat spelen dan beiden aan het begin van het avontuur hadden verwacht. Anna López Dekker begint traag met het verhaal. Ze introduceert beide werelden en laat beide hoofdkarakters goed naar voren komen. Het is fijn dat ze gebruik maakt van verschillende hoofdstukken. De werelden hebben geen bijzondere namen, dus die kan je als lezer zijnde ook niet vergeten of door elkaar gaan halen. Het eerste boek is in 3 delen opgedeeld. De titels zijn beduidend voor hetgeen er word verteld in die hoofdstukken. Het is mooi en lief geschreven. Je krijgt het gevoel dat de elf en de mens een beetje naar elkaar gaan leven. Maar dan gebeurt er weer iets waardoor andere dingen blijken. Qua karakteropbouw is dit verwarrend en ook vervelend. Het ene moment lijken de karakters stabiel te groeien. Daarna krijgen ze ineens een piek, waarna ze even terugvallen in oude patronen en van daaruit weer doorgaan met groeien. Dit is jammer, want het geeft de karakters te weinig kracht mee. Verder zijn er bepaalde ontwikkelingen die niet kloppen met hetgeen in het begin word uitgelegd. Er zijn dingen die kunnen veranderen, maar het word niet duidelijk waaróm dat dan is. (misschien in deel 2?). De karakter trekken van de elf met betrekking tot aanraking en strelen en vertederd zijn en kijken word saai. Hij blijft daar in. Net als de woede van Qelarha. Het verhaal had een stuk korter kunnen zijn als niet alles heel vaak herhaald zou worden en niet alles zo uitgebreid beschreven zou zijn. Dit maakt het boek op veel momenten onnodig langdradig en haalt de vaart eruit. Wat ontzettend jammer is, omdat het een prettig boek is om te lezen. Tikkeltje zoetsappig hier en daar. Ondanks dat ben ik benieuwd wat Anna López Dekker van het tweede deel gaat maken. Nog even afwachten dus. Titel: Lathrain; 1 – De Band. Auteur: Anna López Dekker Taal: Nederlands. Verschijningsdatum: maart 2019. Aantal pagina's: 342 pagina's. Uitgever: Celtica Publishing EAN: 9789491300981
Recensie door Wendy Hogendoorn
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
May 2020
Categorieën
All
|