Qreative Minds
  • Home
  • Over ons
  • Interviews
  • Recensies
  • Gastrecensies
  • Artikels
  • Overzicht
  • Contact

Recensie 'De Sterrentrilogie: Het glazen eiland' (Nora Roberts)

8/3/2017

0 Reacties

 
Foto
Titel: Het glazen eiland
Serie: De  Sterren-trilogie (3)
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Boekerij 
Jaar van uitgave: 2017
Aantal bladzijden: 334
​
Om de kroning van hun nieuwe koningin te vieren, schiepen de godinnen van de maan drie sterren: een van vuur, een van ijs en een van water. Maar toen verdwenen de sterren, waardoor een duistere macht de ruimte kreeg en het heelal in gevaar kwam. Nu slaan drie vrouwen en drie mannen de handen ineen om het onheil te keren…
Als de jacht op de Ster van IJs de zes Wachters naar Ierland brengt, moet de onsterfelijke Doyle zijn dramatische verleden onder ogen zien. Drie eeuwen geleden sloot hij zijn hart, maar zijn strijdbare geest is nog wild en ongebroken.
Als archeoloog kent Riley de Ierse kust goed, maar de dreiging van hun vijand, die uit is op totale vernietiging, maakt haar onzeker. Terwijl ze in de Ierse geschiedenis zoekt naar aanknopingspunten die zullen leiden naar de laatste ster en het mysterieuze glazen eiland, moet Riley toegeven dat ze zich aangetrokken voelt tot Doyle. Het is zijn kracht die haar zal steunen en haar de moed zal geven om hen allemaal te redden.
 
Het boek begint met een proloog die geschreven is vanuit de drie godinnen die de verdwenen sterren hebben geschapen. De rode draad van de trilogie wordt hierin uitgelegd, waardoor het derde boek als een stand alone gelezen kan worden. Het was niet moeilijk om te begrijpen waar het verhaal over ging.

Het leren kennen van de personages gaat moeizamer. In het begin zijn veel dialogen uitgeschreven die behoorlijk kaal zijn: het is niet altijd duidelijk wie er aan het woord is en hoe personages zich voelen.
Het verhaal wordt in principe vanuit Riley en Doyle geschreven, maar de gedachten van andere personages komen er soms ook tussendoor. Deze door elkaar lopende perspectieven maakten het lastig om me in de personages in te leven, doordat het in het begin niet altijd duidelijk was over wiens gevoelens of gedachten ik las.
Uiteindelijk lukte het me wel om de personages uit elkaar te houden. Vooral de dames hebben een eigen karakter. Sawyer en Bran waren daarentegen niet erg sterk uitgewerkt. Wellicht was dat ook niet nodig voor lezers die de voorgaande twee delen hebben gelezen, gezien zij daar een prominentere rol in speelden.
Wat opvallend was, was de harmonie waarin de personages met elkaar omgingen. Ondanks de lange tijd dat zo dicht op elkaars lip zitten, zijn er maar weinig irritaties en de enkele keer dat dat gebeurt, waait het ook snel weer over. De personages waren misschien meer tot leven gekomen als ze iets meer ruwe randjes hadden (met uitzondering van Riley en Doyle, daar ging dat wel heel goed).
De dialogen tussen meer dan twee personen lezen moeizaam en brengen de personages ook niet echt tot leven. Het gaat vaak van de hak op de tak en hoewel dat in het echte leven ook gebeurt, leest het niet prettig en begrijp ik er de noodzaak niet van. De gesprekken duren dikwijls te lang zonder dat het echt iets lijkt toe te voegen aan het verhaal.

De doelstelling van de zes personages is duidelijk, zodat het plot redelijk voorspelbaar is. Er zijn geen verrassende wendingen en de actiescènes zijn erg kort in vergelijking met alle bladzijden aan voorbereidingen die eraan voorafgaan. Van spanning is daarom niet echt sprake.
Wat het plot betreft, is het een beetje onwerkelijk dat alleen deze zes mensen iets tegen het onheil kunnen aanrichten. De indruk wordt gewekt dat de hele wereld vernietigd dreigt te worden als het de hoofdrolspelers niet lukt om de antagonist tegen te houden, maar het is niet duidelijk waarom die zich wel tegen een leger of andere machtige magiërs zou kunnen weren. Veel dingen bleken dan wel ‘voorbestemd’ te zijn voor de zes hoofdpersonen, maar voor mij werkt dat niet zo goed en daardoor verliest het verhaal een beetje aan kracht.

Waar Roberts wel heel goed in slaagt, is het beschrijven van de (romantische) gevoelens van de personages en het opbouwen van de passie ertussen. Dit wist ze prachtig te verwoorden op een manier die verre van afgezaagd klonk. Hierdoor heb ik de twee hoofdpersonen (die duidelijk meer zwakten hadden dan de andere personages) wel in mijn hart gesloten.

Al met al zal dit boek bij liefhebbers van romantische fantasy wel in de smaak vallen, maar voor mij ontbrak het aan spanning en mysterie. Het verhaal leek geen enkel moment van de vastgestelde koers af te wijken en wist me niet te verrassen. 
Recensie door Natascha
Foto
0 Reacties



Laat een antwoord achter.

    Archieven

    Maart 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016

    Categorieën

    Alles
    Dystopie
    Fantasy
    Historisch
    Jeugd
    Overig
    Roman
    Romantiek
    Sciencefiction
    Thriller
    Young Adult

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
  • Over ons
  • Interviews
  • Recensies
  • Gastrecensies
  • Artikels
  • Overzicht
  • Contact