Qreative Minds
  • Home
  • Over ons
  • Interviews
  • Recensies
  • Gastrecensies
  • Artikels
  • Overzicht
  • Contact

Gastrecensie "Gabriël"(Bianca Schepel)

30/5/2018

0 Reacties

 
Foto
Maxime de Crook won "Gabriël" en dit is haar recensie. 
Of je nou in God, de duivel, de Dood, of niks geloofd, het is en blijft een goede basis voor een fantasy boek. “Gabriël”, het eerste deel in de serie “De ruiters van de dood” van Bianca Schepel, heeft deze basis. De jongeman Gabriël is als kleine jongen door de Dood aangenomen als zogenoemde loopjongen. In andere woorden; Gabriël moet de mensen die op het punt staan te sterven en bang zijn geruststellen voordat de Dood de ziel uit het lichaam haalt, maar ook de volgende “loopjongen” aanwijzen voor de Dood.

Op het eerste gezicht lijkt het boek over een normale jongen te gaan die gewoon een bijbaantje in de supermarkt heeft zoals bijna iedere jongere. Als hij echter een van de slachtoffers van de Dood gerust gaat stellen, komt hij in aanraking met een groepje wat later seriemoordenaars blijken te zijn. De Dood boeit het vrij weinig wat Gabriël doet en of hij in de gevangenis terecht komt, want hij is er van overtuigd dat hij Gabriël toch wel vrij krijgt. Dit zorgt er alleen maar voor dat Gabriël een nog grotere hekel krijgt aan de Dood dan hij al had, maar hij zal toch moeten werken voor hem. Gabriël raakt steeds verder verwikkeld in de moorden van de seriemoordenaars, door verdenking, plotselinge gesprekken met personen, maar ook de kennis die hij heeft en krijgt.
​
Bianca Schepel heeft een mooi en makkelijk te lezen boek neergezet. Ze schrijft op een manier waardoor je geboeid blijft, niet in de war raakt, maar ook zeker naar meer verlangt. De Dood is een interessant, maar sarcastisch karakter dat vrij mysterieus blijft, maar toch ook duidelijke redenen heeft waarom hij bepaalde dingen doet. Gabriël is een typische jong volwassene met wat meer en wat vreemdere problemen dan de gemiddelde persoon van zijn leeftijd. Dit zorgt er echter voor dat bijna iedere willekeurige lezer zich kan vinden in de persoon, omdat ze de leeftijd (bijna) bereikt hebben, of al gepasseerd zijn. Het vleugje humor dat ze erin gooit met de bijeenkomsten in de vlaaienwinkel en het sarcasme van de Dood maakt het allemaal iets minder ernstig en geeft het net dat vleugje onbezonnenheid waarover de jeugd, maar ook zeker onsterfelijken over beschikken.

Echter had één plotdetail meer aan bod mogen komen: de verstandshoudingen tussen de Dood, God en de duivel. Tijdens de vermelding in het boek wekt het vragen op die niet volledig beantwoord worden. Nu is dit deel één van een grotere serie, dus is het logisch dat er vragen open blijven, zodat men verder wil lezen.
​
Kortom, “Gabriël” is zeker een aanrader. Het is een snel te lezen boek, het houdt je aandacht goed vast, maar het is ook een boek waarbij vragen onbeantwoord zullen blijven en je een glimlach niet kan onderdrukken.
0 Reacties



Laat een antwoord achter.

    Archieven

    Augustus 2019
    Juni 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    Februari 2018
    November 2017
    Oktober 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017

    Categorieën

    Alles

    RSS-feed

Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.
  • Home
  • Over ons
  • Interviews
  • Recensies
  • Gastrecensies
  • Artikels
  • Overzicht
  • Contact