Gastrecensie 'Thorian en Kristian' (Arwen Mannens)

​Het is inmiddels al een paar weken geleden dat Cece 'Thorian en Kristan' won en speciaal voor ons recenseerde.

​Het laatste deel in de trilogie De laatste strijd van Arwen Mannens. In dit deel groeien Thorian en zijn zus Ahuvah in een land met strenge regels die hun veiligheid en van Martazu-Kali-h'ina moeten verzekeren. Thorian heeft er moeite mee zich aan de regels te houden en te respecteren, omdat deze zijn vrijheid belemmeren. Als hij  tegen de regels van Perrel in, samen met Kristan op onderzoek uit gaat, naar een donkere wolk die hij ziet komt hij voor grote verrassingen te staan. 
     Onder de donkere wolk ontdekt hij een met roet bedekte stad, vol met onbekende wezens met een vreemde kleur huid en haar. Na zijn eerste bezoek aan deze stad, gaat hij terug om proberen meer te ontdekken. Helaas blijft dit niet onopgemerkt. Thorian krijgt een kans om zich te bewijzen dat hij meer is dan alleen het broertje van Ahuvah, maar kan hij zich dan wel aan de belofte om Liourain te helpen als hij daarmee zijn zus in een onmogelijke positie kan brengen? En hoe zit het met zijn zielsverwant Kristan, kunnen ze ook zonder elkaar hun moeilijkheden overwinnen?

De cover van het boek had ik me niet zo voorgesteld, ik zie een sterkte en krachtige man. Eerlijk gezegd had ik me hem heel anders voorgesteld, wat meer een niet zo zelfverzekerde maar toch ook weer wel, ook had ik hem niet zo gespierd voorgesteld. De draak erachter maakt het plaatje wel compleet waardoor het er echt uitspringt. Het verhaal had zo zijn ups en downs, eerlijk gezegd was het toch een iets minder verhaal dan ik me had voorgesteld. Er komen te moeilijke namen in voor waardoor je als lezer de draad kwijt raakt. De omgeving wordt mooi verwoord door Arwen, waardoor je als het ware in het verhaal word meegesleurd. Toch vond ik het persoonlijk een moeilijk en ingewikkeld boek om te lezen vergelijken met de eerste twee delen, ook in dit verhaal kom je er moeilijk in. Maar als je er eenmaal inzit, kan je niet meer stoppen met lezen. Arwen Mannens weet goed hoe ze haar personages karakter moet geven. Toch blijven er wel een paar vragen onbeantwoord. 

Het verhaal is zeker de moeite waard om te lezen, maar ik raad wel aan vanaf deel 1 te beginnen, zodat je snapt waar het verhaal om draait.