In Openbaring leren we de veertienjarige jongen Jeroen Vegter kennen. Zijn moeder is heel beschermend geworden sinds zijn vader vorig jaar is overleden. Jeroen vind zijn vader maar een lafaard, wie laat zich nou opvreten door een zwerfhond? 
Dan krijgt Jeroen een vaag briefje, dat hij naar de ‘Vogelberg’ moet komen om 12 uur ’s nachts.
Terwijl hij van zijn moeder met klem kreeg te horen dat hij ’s avonds na het eten niet meer weg mocht. Jeroen twijfelt of hij het moet doen, maar besluit dan toch te gaan.
Op de Vogelberg is er niemand en net wanneer hij weg wil, hoort hij het klappen van grote vleugels…

Dit is geen fantasie verhaal, sci-fi of chicklit, maar wel een verhaal dat verteld moet worden en wat hoop kan geven.

​In wankelmoed leren we Jasmijn kennen. Een jonge vrouw met een succesvolle carrière. Ze heeft net een nieuw huis gekocht. En daar heeft ook de blauwe doos een plekje nodig.
Ze zet deze in een ‘verdomhoekje’ en wil er eigenlijk niet aan denken of naar kijken.
Langzaamaan komt de inhoud uit de doos steeds meer naar voren en is het niet meer weg te denken uit haar huidige leven. Inclusief herbelevingen en complete black-outs.
“Waarom nu? Ik ben toch een volwassen vrouw?”, is wat ze zich zelf voor blijft houden en steeds herhaald. Langzaamaan richting de afgrond.