RECENSIE 'ACHTER GESLOTEN DEUREN' (B.A. PARIS)

Titel: Achter gesloten deuren
Auteur: B.A. Paris
Uitgeverij: Ambo| Anthos
Jaar  van uitgave: 2016
Aantal bladzijden: 356

Iedereen kent wel een echtpaar als Jack en Grace.
Hij is knap en rijk, zij is charmant en elegant. Mensen om jaloers op te zijn, als je ze niet aardig zou vinden. Je zou Grace beter willen leren kennen. Maar dat is moeilijk, want Grace en Jack zijn altijd samen.
Sommigen zouden dit ware liefde noemen. Anderen zouden zich afvragen waarom Grace nooit de telefoon opneemt. En waarom ze nooit op visite komt, ook al werkt ze niet. en waarom één slaapkamer van hun huis tralies voor het raam heeft.
Soms is het perfecte huwelijk de perfecte leugen. 

​Achter gesloten deuren is een thriller die al enige tijd op mijn to-read lijstje stond. In korte tijd werden er meer dan 50.000 exemplaren van verkocht en ik zag de ene goede recensie na de andere voorbijkomen over dit boek. Dit was voor mij reden genoeg om het boek te lezen, in de hoop dat het mijn hoge verwachtingen tegemoet zou komen.

Het boek volgt Grace, een ogenschijnlijk perfecte echtgenote. Het verhaal wordt verteld vanuit haar oogpunt en vanuit de eerste persoon. Dit zorgde ervoor dat ik me betrokken voelde bij het verhaal. Een ik-vorm geeft mij altijd meer het gevoel dat ik ‘erbij’ ben dan een derde persoon vertelvorm, maar dat is een persoonlijke voorkeur. De reden waarom ik me vooral betrokken voelde bij het verhaal, was de wijze waarop de gedachten en gevoelens van Grace beschreven worden, hier was duidelijk aandacht aan besteed. Er was weinig dialoog en de focus lag vooral op de gedachten van de hoofdpersoon. De dialoog vond ik niet erg krachtig, maar dit werd goedgemaakt door de scherpe analyse van emoties en gedachten van de hoofdpersoon.

Ik had verwacht dat dit boek veel mysterie zou bevatten, zeker na het lezen van de flaptekst. Er worden vragen gesteld, maar deze worden vrijwel direct in het boek beantwoord. Mysterie staat daardoor op de achtergrond, maar de manier waarop hoofdpersonage Grace zichzelf probeert te redden, staat op de voorgrond. Dit vond ik een lichte teleurstelling, omdat het ‘mysterie’ na ongeveer vier pagina’s al duidelijk wordt.

Een sterk punt van de vertelvorm vond ik de sprongen tussen het heden en het verleden. De hoofdstukken wisselden elkaar steeds af, een passage over het heden werd gevolgd door een situatie uit het verleden en vice versa. Hoewel dit de eerste paar hoofdstukken verwarrend was, werd daarna duidelijk dat de auteur dit bewust inzette om het verhaal duidelijk te maken. Naar mijn mening was het waardevol om situaties uit het verleden in het verhaal op te nemen, op deze manier kon ik de hoofdpersoon beter begrijpen. Het plot was enigszins voorspelbaar, maar de auteur heeft op niet-standaard wijze gebruik gemaakt van spanning. Hoewel het mysterie vrijwel direct aan het licht komt, blijft er spanning bestaan door op cruciale momenten een sprong in de tijd te maken. Ik werd geprikkeld om verder te lezen en de puzzelstukjes langzaam maar zeker in elkaar te passen.  
 
Het boek is voor mij een typisch voorbeeld van een plot dat belangrijker is dan de personages. Alle personages, zelfs hoofdpersoon Grace, zijn vrij vlakke karakters. Je komt een aantal kleine zaken te weten over hun verleden en daar werden een aantal karaktertrekken aan toegevoegd. Als liefhebber van ingewikkelde, goed uitgewerkte personages was dit voor mij een tegenvaller. Het zorgde er voor mij voor dat ik me minder verboden voelde met de karakters, ze waren voor mij gewoonweg niet interessant genoeg.
Het boek bespreekt schokkende thema’s zonder walgelijk te zijn. Naar mijn mening heeft Paris dit op een goede manier aangepakt. Zonder in gruwelijke, beeldende details te treden, brengt ze een gevoel van walging en spanning voort.   

Mede dankzij mijn hoge verwachtingen op het gebied van mysterie, kan ik dit boek maar drie sterren geven. Het was een vermakelijk boek en ik wilde het zo snel mogelijk uitlezen. Desondanks bleef ik na het lezen van het boek achter met het gevoel dat er meer in had kunnen zitten. Graag had ik over meer interessante karakters gelezen.
 
                                                                  Recensie door Sofie
​

---