Recensie 'Cloud' (Rob Hart)

Titel: Cloud
Auteur: Rob Hart
Uitgeverij: Karakter Uitgevers B.V.
Jaar van uitgave: 2019
Aantal bladzijdes: 400

Hoewel Paxton het nooit had verwacht, staat hij nu toch op het punt om bij Cloud te gaan werken. Cloud is een gigantisch techbedrijf dat het overgrote deel van de Amerikaanse economie opslokte. Of eigenlijk het grootste deel van het Amerikaanse leven: niet alleen werken er enorm veel mensen, ze leven er ook allemaal in de woon-werkcomplexen van het bedrijf. Hoewel het er voorspelbaar en eentonig aan toe gaat, is het er in vergelijking met het - letterlijk en figuurlijk - verdorde leven daarbuiten nog prima.

Ook Zinnia had nooit gedacht bij Cloud te werken. Zij gaat er undercover om alle duistere geheimen van het bedrijf te ontrafelen. Ze ziet in Paxton een perfecte pion om te helpen bij haar plannen. Hoe ver is ze bereidt om te gaan? Wat wil ze allemaal op het spel zetten?
​

Cloud speelt zich af in de redelijk nabije toekomst. Cloud is een gigantisch postorderbedrijf dat haast alle anderen opslokte. En dat niet alleen, ze creëerden een complete wereld rondom hun bedrijf. Mensen wonen er en brengen er ook al hun tijd door. Dat komt mede omdat daarbuiten niets meer is. Winkels bestaan haast niet meer en de opwarming van de aarde zette flink door, waardoor het haast - en met veel plekken compleet - onleefbaar is.

Het verhaal wordt verteld vanuit drie personages: Paxton, Zinnia en in mindere mate Gibson, de directeur van Cloud. Ze geven alle drie een heel ander beeld van het bedrijf, wat het extra prettig maakt om te lezen. Omdat het telkens redelijk korte hoofdstukken zijn, zit er bovendien veel vaart in. De schrijfstijl is verder vrij simpel, het leest allemaal makkelijk en lekker weg.

Cloud is heel 'echt', wat het verhaal een eng randje geeft. Alles wat je leest komt niet eens zo heel onwaarschijnlijk over. Dat maakt het behoorlijk angstaanjagend. Het feit dat gebeurtenissen nergens over the top worden getrokken, versterkt dit effect.

De personages zijn goed uitgewerkt. Paxton is een typisch iemand waar je snel sympathie voor voelt, al komt hij soms net iets te veel over als een softy. Zinnia is haast het tegenovergestelde: in het begin komt ze over als een hard en kil persoon. Naarmate het verhaal vordert kom je meer te weten over waarom ze zo is én merk je dat ze toch behoorlijk menselijk is.

Cloud is niet het meest vernieuwende verhaal, maar wel goed uitgedacht en uitgewerkt. Er zitten ook zeker sterke plotwendingen in die onverwacht en geloofwaardig zijn. Wat ikzelf minder goed vond, was het einde. Dit voelt redelijk open aan. Alsof er nog een vervolg komt. Het komt ook redelijk afgeraffeld over, terwijl het boek daarvoor eerder traag verliep. Toch vind ik het een spannend verhaal en zeker een aanrader. Ook ik denk dat het een goede keuze zou zijn om dit boek te verfilmen (er ligt een filmoptie). ​

Recensie door Karolien

​