Recensie 'Dag en nacht' (Romy Hausmann)

Titel: Dag en nacht
Auteur: Romy Hausmann
Uitgeverij: Harper Collins
Jaar van uitgave: 2019
Aantal bladzijdes: 368

Lena verdween 14 jaar geleden spoorloos. Opeens krijgen haar ouders telefoon van de politie dat ze mogelijk gevonden is. Eenmaal in het ziekenhuis wordt duidelijk dat het toch niet om hun dochter gaat, slechts om een vrouw die heel erg op haar lijkt. De vrouw in kwestie blijkt ontsnapt uit een pure nachtmerrie: een man hield haar gevangen in een afgelegen hut in het bos. Daar moest zij met hem en zijn twee kinderen samenleven en 'doen alsof' ze Lena was, hun moeder. Wie is die man? En wat is er met Lena gebeurd? ​
​

Bij het lezen van de achterflap, ontstaat enigszins het vermoeden dat het verhaal redelijk cliché zou kunnen zijn. Een dertien in een dozijn verhaal. De proloog laat je al een beetje weten dat je daar niet voor moet vrezen. En als je eenmaal echt in het verhaal zit, snap je dat het TOTAAL niet het geval is. Dag en nacht is een geweldig verhaal dat je om de paar bladzijdes bij je keel grijpt.

Dag en nacht is uit verschillende personages geschreven, daarnaast zijn alle karakters erg goed uitgewerkt. Het zorgt ervoor dat iedereen echt tot leven komt en dat je ze 'ziet' evolueren en groeien. Dit komt overigens ook mede door de - haast perfecte - schrijfstijl. Romy Hausmann schakelt bijvoorbeeld naadloos over van een (beschadigd en daardoor apart) kind en een vader met ontzettend veel woede in zich. Dit alles creëert een verhaal met zoveel diepte, dat je er compleet wordt ingezogen. Je leeft mee, of je nu wilt of niet. Sterker nog: je voelt haast zelf wat de personen in het boek doorstaan. Ook de omgeving wordt diep en uitgebreid omschreven, zonder ergens te langdradig te worden.

Dag en nacht kent veel wendingen, waarvan je er een aantal echt niet ziet aankomen. Toch blijft het over de hele lijn geloofwaardig en past het verhaal overal netjes in elkaar. Het boek blijft ook tot op het einde spannend en huiveringwekkend. De auteur slaagt er bovengemiddeld in om een beklemmende, angstaanjagende sfeer te creëren.

Hoe lang ik er ook over nadenk, een slecht punt kan ik niet bedenken. Ik verslond al ontzettend veel boeken, maar dit is een van de mooiste, meest aangrijpende verhalen dat ik ooit las. Het zou - voor mij - zomaar het beste boek van 2019 kunnen zijn.

​