Een groep van tien kandidaten - waaronder één saboteur - maakt zich klaar voor het nieuwe seizoen van De Mol. Allen hebben ze slechts één doel voor ogen: de bedrieger onder hen ontmaskeren. Een prachtige locatie en spannende opdrachten: het avontuur lonkt! Maar vlak na de aftrap van de opnames verdwijnt Mary-Ann, één van de kandidaten, spoorloos. Het productieteam tast in het duister, dit hadden ze niet gepland. Is er een verrader op de set of speelt de mol dubbelspel?
Fantastischer dan dit kan het leven niet zijn! Er is een boek over (Wie is) de Mol! Molloten van zowel Nederland als Vlaanderen móeten dit boek lezen, vooral op momenten dat De Mol niet via de televisie te volgen is. Je zult niet in een gat vallen als de televisiemol ontmaskerd is en het seizoen is afgelopen, want tadaah: daar is het boek De Mol! De Mol vertelt een verhaal waarbij er een tweede saboteur in het spel blijkt te zijn. Echter draait het boek meer om de verdwijning van Mary-Ann dan om het spel zelf. Zo maak je als lezer maar een stuk of twee opdrachten live mee; naar de overige spellen wordt enkel terugverwezen of in vogelvlucht een samenvatting aan gewijd. Het is jammer dat je als lezer zelf niet actief deel kan uitmaken in de zoektocht naar de mol. Er is geen ruimte om een potentiële mol aan te wijzen, want er zijn geen kandidaten die verdacht worden gemaakt. Kortom: het spel wordt niet zo overgebracht als op tv, waarbij je meemaakt hoe iedereen zich verdacht probeert te maken en waarbij de mollenacties je om de oren vliegen. Debbaut had beter zijn best mogen doen in het uitwerken van de personages. De deelnemers in De Mol worden voor de toeschouwer niet zo bekend als de deelnemers in de televisieserie. Er wordt weinig aandacht aan de verschillende deelnemers gegeven. Er worden weinig opdrachten live meegemaakt, waardoor je het doen en laten van de personages niet meekrijgt. Ook in de vrije momenten buiten de opdrachten om leer je de personages niet eens kennen. Hoe je met een beetje pijn en moeite na aflevering 1 alle namen van de tv-kandidaten kunt opsommen, lukt dat je aan het einde van het boek De Mol bij lange na niet. Helaas is De Mol nauwelijks spannend te noemen. Er is weinig variatie in tempo, waardoor de lezer op hetzelfde tempo door blijft lezen. Debbaut past geen technieken toe waardoor de lezer versnellingen in het lezen maakt, of waar er een tijdvertraging is waardoor de ontknoping wordt uitgesteld. Het is jammer dat De Mol hierdoor weinig uitdaging biedt. Het is daarom geen thriller te noemen. Zowel op gebied van de zoektocht naar de mol als de zoektocht naar de mol van de mol is geen spanning. Een voorbeeld van een weggegeven geheim: de naam van de mol in het spel is vóór de helft van het boek bekend. Tot slot is De Mol nogal ongeloofwaardig. Het is jammer dat in ieder gesprek tussen kandidaten er geroepen wordt dat kandidaat X de mol is, want kijk maar hoe hij nu begint te lachen! In dit soort gesprekken valt het woord ‘mol’ gemiddeld vijf keer per bladzijde, wat gewoonweg te veel van het goede is. Een ander punt wat De Mol ongeloofwaardig maakt, is dat het hele seizoen zich afspeelt in Frankrijk. Er is in interviews met zowel Art Rooijakkers (presentator ‘Wie is de Mol’) als Gilles de Coster (presentator ‘De Mol’) genoemd dat er altijd in een niet toeristisch land naar de mol gezocht wordt, omdat anders de kans op het tegenkomen van Nederlanders of Belgen te groot is. Hierdoor kan er worden uitgelekt wie de kandidaten zijn en wie er wanneer nog in het spel zit. Moet je je voorstellen hoe groot de kans op een lek is in een buurland van België! Bovendien is het motief van de mol van de mol vaag, onduidelijk en kortom ongeloofwaardig. Én: de mol uit het boek komt wel érg overeen met de mol uit het Belgische seizoen 2018.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
May 2020
Categorieën
All
|