Recensie 'De Saboteur' (Andrew Gross)

Wanneer het Noorse verzet er in 1943 achterkomt dat de nazi's in het geheim bezig zijn met het bouwen van een atoomwapen, is Kurt Nordstrum degene die gedropt wordt in een vrijwel ondoordringbaar berggebied om die plannen te verstoren. Eén man die het moet opnemen tegen een elitecorps van SS'ers. Met niet alleen zijn eigen leven op het spel, maar ook de loop van een vernietigende oorlog.
​

Door de flaptekst en proloog wordt de lezer al aangemoedigd om met Gross’ verhaal te beginnen. De bladzijdes zijn te groot, in vergelijking met de kleine lettertjes. Het verhaal is bedoeld als fictie, maar is grotendeels gebaseerd op wat er in Telemark, Noorwegen, heeft plaatsgevonden tijdens de nazi-bezetting. Het is helder welke gebeurtenissen uit het verleden gebruikt zijn. Sommige ervan kunnen zelfs herkend worden uit films, zoals “Heroes of Telemark” (door: Anthony Mann). Ook zijn er meerdere artikelen, biografieën en andere boeken over Telemark geschreven.
 
Gross verdient complimenten voor de keuze om van dit levensechte verhaal een fictieboek te maken. Gross brengt dit verhaal bij een hedendaags, breed publiek onder de aandacht. Hoewel Gross er een flinke scheut fantasie doorheen heeft geroeid, doet dit het oorspronkelijke verhaal niet ondersneeuwen. Wel zijn de namen van sommige personages veranderd en is er (extra) romantiek toegevoegd.
 
Maar, doet fictie De saboteur goed? Hoewel de plot duidelijk is, is de scheidingslijn tussen waargebeurd en zelfbedacht dun. Hoewel Gross de namen van de personages zelf heeft bedacht, zijn ze er toch als weergave van de vroegere helden die hun leven hebben gegeven. Gross heeft zijn aller stoutste schoenen aangetrokken om met deze echte mensen en dit echte verhaal te spelen en heeft risico durven nemen. Hij verdient hier waardering voor, maar niet de hoofdprijs.
 
Het kost moeite om je een weg te banen door De saboteur. Bij ieder hoofdstuk is het telkens het geval dat het lang duurt voor je grip hebt op de plot en je begrijpt wat er gebeurt. Als je er dan toch eindelijk in geslaagd bent je vinger op de gebeurtenis te leggen, is het hoofdstuk al bijna uit. Het volgende hoofdstuk start op een andere locatie of begint na een tijdsprong. Naargelang je de namen van de personages begint te kennen, is het makkelijker de plot bij te benen. Maar vooral in het eerste kwart van het boek is het aanpoten.

​Recensie door Rosanne