Recensie 'De verhalen van Auruco #2: Een koninklijk verraad' (Sebastiaan Koen)

Titel: Een koninklijk verraad
Serie: De verhalen van Auruco (#2)
Auteur: Sebastiaan Koen
Uitgeverij: Zilverbron
Jaar van uitgave: 2018
Aantal bladzijdes: 301

Er zijn geen veilige oorden in deze oorlog. Na de vlucht uit Rodean en na Sedrans dood, is er weinig tijd om te rusten voor de gebroeders Staalhart en hun vrienden. Hun volgende doel is om de koning af te zetten en dat moet zo snel mogelijk gebeuren. Terwijl Skjald en Elisia daar de eerste stappen voor ondernemen, reizen Edilion en Dorvin naar Vatthar af om meer over hun ouders te weten te komen. Daarbij krijgen ze meer informatie over de veroverde stad Istongyr. Buiten dat komt de gruwelijke achtergrond van Thorgdar boven tafel. De tovenaar Felkon heeft de jacht op de broers en hun vrienden geopend.

---

Een koninklijk verraad is het tweede deel van De verhalen van Auruco, het vervolg op Een rijk in verval. Hoewel er een jaar tussen de publicatie van beide boeken zit, wordt de draad in dit tweede deel rustig opgepakt. Op een subtiele manier wordt de lezer eraan herinnerd wat er allemaal gebeurd was, waardoor je makkelijk weer in het verhaal rolt.
 
Wel wordt dit langzame tempo erg lang aangehouden, zo tegen het midden van het boek hebben er voornamelijk conversaties plaatsgevonden en focust het verhaal zich vooral op de reis die wordt afgelegd, waardoor het soms een beetje langdradig is. In de tweede helft slaat dat om; dan wordt de spanning opgevoerd en zien we een paar onverwachte wendingen en tragische momenten.
 
De schrijfstijl van Koen is toegankelijk en zorgt ervoor dat het boek vlot leest zonder dat de zinnen te simplistisch zijn. Het enige wat de lezer wellicht een beetje uit het verhaal haalt, zijn de schuingedrukte gedachten: vaak zijn deze zo voor de hand liggend dat ze overbodig zijn. Waar de auteur wel goed in slaagt, is met precies genoeg woorden de omgeving beschrijven zonder dat het verhaal in details verzandt. De wereld van Auruco komt niet verwarrend over en spreekt tot de verbeelding, daartegenover staat echter wel dat het ook niet bijster origineel is. Aan de ene kant zorgt dat er voor dat je je er makkelijk iets bij kan voorstellen, maar tegelijkertijd had iets meer originaliteit er wellicht voor gezorgd dat je deze wereld beter kunt onderscheiden van al die andere fantasyboeken met eenzelfde Middeleeuwse setting.
 
Het grote aantal personages zorgt ervoor dat het reisgezelschap uiteengaat tijdens het boek. Dit gebeurt echter zonder dat de lezer de draad kwijtraakt, waarbij je wel de mogelijkheid krijgt om de personages beter te leren kennen. Hoewel ze allemaal hetzelfde doel voor ogen hebben verschillen ze allemaal voldoende van elkaar en heb ik niemand door elkaar gehaald. Wel lijken de personages niet echt een groei door te maken. Terugkijkend op het hele boek, gebeurt er eigenlijk helemaal niet zo veel, zeker niet in vergelijking met het eerste boek. Daardoor voelt het een beetje als een afwikkeling van zijn voorganger, of een opstapje naar het volgende boek, waar we dan weer grootsere gebeurtenissen kunnen verwachten.
 
Het boek rondt af met een spannend epiloog dat je reikhalzend naar het volgende deel doet uitzien. Nu is het hopen dat die spanning daar het hele boek volgehouden zal worden!