Recensie 'Donkere herinneringen' (J. Sharpe)

Titel: Donkere herinneringen
Auteur: J. Sharpe
Uitgeverij: Zilverspoor
Jaar van uitgave: 2019
Aantal bladzijdes: 306
 
Als Danielle wakker wordt, ligt er een onbekende man naast haar in bed. Hij feliciteert haar met hun vijfjarig huwelijk. Dan loopt haar overleden dochtertje de kamer binnen…
--
Op zijn achtste verjaardag geeft Jerry zichzelf een denkbeeldig vriendje cadeau…
--
Ella woont op een plek in Antarctica waar alles en iedereen uit ijs bestaat.
Omdat haar lichaam spontaan in vlammen kan uitbarsten, wordt ze verbannen. Als ze in haar isolement Schots ontmoet, een uit ijs bestaande jongen die het altijd koud heeft, besluit ze samen met hem weg te lopen, met alle gevolgen van dien.
--
Op een vlucht van Amsterdam naar Madrid stort een vliegtuig tijdens de landing neer op het wolkendek. Gevangen op kilometers hoogte gebeuren er met de inzittenden de meest afgrijselijke dingen. Dan verdwijnt meer dan de helft van de passagiers…
--
Evert is vandaag zestig jaar geworden, maar niemand is langs geweest. Dat is meer dan prima. Hij heeft een hekel aan drukte. Hij is dan ook niet blij als er ‘s avonds opeens een onbekend meisje voor zijn deur staat. Ze vertelt hem dat ze hier voor het “feest” is en heeft wel een heel bijzonder presentje bij zich…
 
18 ijzingwekkende, spannende, emotionele, fantasierijke en magisch realistische verhalen van de auteur van o.a. Eden, Gebroken geheugen, Syndroom en Reflectie.

---

De verhalenbundel Donkere herinneringen bestaat uit achttien korte verhalen, die, zoals je van J. Sharpe mag verwachten, vlot geschreven en spannend zijn. Ieder verhaal wordt begeleid door een kort voorwoord, waarin de auteur in een paar zinnen zegt wat hem ertoe gedreven heeft om dit verhaal te schrijven. Dat was niet alleen een leuke toevoeging, het zorgde er ook voor dat je de verhalen soms op een andere manier las, met name wanneer het verhaal autobiografische elementen bleek te bevatten. Hierdoor ben je er als lezer toch meer emotioneel bij betrokken.
 
De verhalen waren goed opgebouwd en hadden een duidelijke inleiding, middenstuk en slot. Vaak kost het me bij verhalenbundels moeite om steeds naar een nieuw verhaal over te schakelen, maar één pagina was deze keer bijna iedere keer voldoende om mij het volgende avontuur binnen te zuigen. Alle verhalen centreerden rond het thema ‘verlies’, en daarmee zullen velen zich in de verhalen kunnen herkennen.
 
Verder waren de volgorde en de lengte van de verhalen ook prettig, er zat voldoende variatie in en de settings verschilden genoeg van elkaar. Wel werd het al na een paar verhalen duidelijk dat de auteur een voorkeur voor een bepaalde type einde heeft, waardoor het hier en daar wat voorspelbaar werd. Af en toe een iets verrassender slot was leuk geweest.
 
Verhalen die mij zijn bijgebleven zijn ‘Wisseling’ en ‘Perspectief’, omdat je als lezer heel erg nieuwsgierig bent naar hoe het verhaal nou precies in elkaar steekt. Ook ‘Echo van een monster’ sprong er voor mij uit omdat het iets meer horror was dan de andere verhalen. Ten slotte was ook het laatste verhaal, ‘Donkere herinneringen’ een bijzondere afsluiter; vanwege de autobiografische elementen en doordat het zo realistisch was geschreven dat de emoties ervan afspatten.
 
‘Wederkeer’, ‘De boomhut’  en ‘De vluchteling’ waren daarentegen weer verhalen die me iets minder konden deden; de ideeën waren niet zo origineel en er waren ook geen intrigerende karakters of hevige emoties die het verhaal omhoogtrokken tot het niveau van de andere verhalen.
 
Al met al is Donkere herinneringen een goed gevulde bundel met spannende verhalen. Bloedstollend waren ze niet, wel denk ik dat het zware onderwerp ‘verlies’ en ‘rouwverwerking’ velen zal aanspreken en dat het thema aan de diepgang van de bundel heeft bijgedragen.