Recensie 'Draak' (Anton Wolvekamp)

Titel: ​ Draak
Auteur:  Anton Wolvekamp
Uitgeverij: Zilverspoor
Jaar van uitgave: 2017
Aantal bladzijden: ​233

Een beetje boek begint met een flitsende aankondiging, dus hierbij het script van de boektrailer. Leestip: lees onderstaande tekst hardop voor met een rare mysterieuze stem. Succes verzekerd. Kun je er niet om lachen, dan lacht er vast wel iemand anders om jou.
 
Een jongen.
Een meisje.
Twee pubers op de middelbare school.
En dan...
Nog een meisje.
Verwarring.
Een eeuwenoude brief.
Een raadselachtig geheim.
Wie dit leest is gek.
Thomas is terug.
Met zijn ouders. Zijn zusje. En zijn hond, Dodo.
Een onvoorstelbaar verhaal.
Nog krankzinniger dan het vorige.
Na het succes van Monster, schittert Thomas nu in... Draak.
Goed gelezen.
Nu de rest van het boek nog. 
​

Draak is het vervolg op Monster, maar kan prima los van het voorgaande deel worden gelezen. In dit boek gaat hoofdpersoon Thomas voor het eerst naar de middelbare school, waar hij al op de eerste dag te laat komt. Daarnaast negeert zijn vriendin Sophie hem vanwege haar status als tweedeklasser en ontwikkelt hij gevoelens voor een ander meisje. Samen met haar en een jongen die als twee waterdruppels op Harry Potter lijkt, ontdekken ze dat een deel van de school is afgesloten en ontvangen ze een mysterieus bericht. Met elkaar proberen ze te ontdekken wat er in de schoolkelder huist.
 
Thuis gaat ook niet alles van een leien dakje. In zijn straat breekt een buurtoorlog uit waarbij er heuse loopgraven in de voortuin worden gegraven en de schuur in een basis verandert. Aan de ene kant schaamt Thomas zich voor zijn familie en tegelijkertijd blijft het toch zijn familie, die tweestrijd is interessant om te lezen. Het is mooi om te zien hoe pubers graag hun kindertijd achter zich willen laten en volwassenen daar juist weer naar terug lijken te willen keren. Dit boek laat iedereen zich weer jong voelen.
 
Hoofdpersoon Thomas is een jongen waar menig tiener (of mens) zich in kan verplaatsen. Het feit dat hij niet zo goed uitblinkt in gym en de gêne die daarbij komt kijken zullen velen herkennen. Daarnaast maakt hij de nodige fouten gedurende het verhaal en komt zijn onzekerheid vaak de kop op steken. Hij is een goed uitgewerkt personage en zijn sarcasme deed me vaak glimlachen.

Het boek leest niet heel gemakkelijk, wat komt doordat er gebruik wordt gemaakt van verschillende lettertypes. De gedachten van Thomas zijn in een lichter lettertype weergegeven en vullen soms de hele pagina. Daarnaast zijn er soms ook gedachten gecursiveerd en het is niet altijd even duidelijk wanneer dat onderscheid wordt gemaakt. Wel waren de langere stukken, vaak beschouwingen of herinneringen van de hoofdpersoon, in het lichtere lettertype. Tel daar nog brieven, dagboekverslagen (inclusief doorgestreepte zinnen) en sms’jes bij op en je zult begrijpen dat het best even inkomen is. Het bevorderde bij mij het leesgenot niet, máár het boek is voor tieners geschreven en ik weet nog dat ik vroeger dol was op gekke lettertypes en uitgetypte e-mails. Ik kan me goed voorstellen dat het de doelgroep juist wel aanspreekt.
 
Draak is een boek waardoor iedere lezer zich weer jong gaat voelen, met een heerlijk sarcastisch hoofdpersonage (met lekker veel zelfspot) die met zowel herkenbare als bizarre (en originele!) problemen wordt geconfronteerd.

Recensie door Natascha