Recensie 'Egyptisch blauw' (Johnny Bollé)

Titel: Egyptisch blauw
Auteur: Johnny Bollé
Jaar van uitgave: 2018
Aantal bladzijdes: 266

Jovanny is een rustige, eerder schuchtere jongen met een niet al te spannend sociaal leven. Tijdens een avondje stappen komt hij een groepje leuke mensen tegen, waarmee hij al snel vriendschap sluit. Maar niet iedereen is wie hij/zij lijkt te zijn en sommige van zijn nieuwe vrienden dragen grote geheimen met zich mee. Ook Jovanny zelf heeft een geheim waarvoor hij veel te ver gaat om dit te bewaren. De kostprijs blijkt erg hoog...

Egyptisch blauw heeft een proloog die je meteen grijpt en nieuwsgierig maakt. Het verhaal zelf kent een redelijk rustige start. In eerste instantie doet het boek erg licht aan en lijkt het vooral geschreven voor een relatief jong publiek. Dat komt natuurlijk mede omdat Jovanny zelf nog jong is (25), zijn leven - en dus het verhaal - is ook daarnaar ingericht.

Het boek kent echter een sterke opbouw. Het verhaal wordt verteld in meerdere tijdzones, waardoor het steeds dieper, maar ook veel breder wordt. Er blijken steeds meer verhaallijnen en puzzelstukken te zijn, die langzaamaan mooi in elkaar passen. Karakters worden ook alsmaar meer uitgediept. Hoewel het verhaal de nodige spanning kent, zou ik het toch nergens een echte thriller noemen, het blijft - voor mijn gevoel - een roman die vlot en makkelijk geschreven is.

Egyptisch blauw kent heel veel plotwendingen. Dit is leuk, omdat het je wakker houdt en het verhaal intrigerender maakt. Maar langs de andere kant kost het wel geloofwaardigheid. Overigens zorgen deze wendingen er niet voor dat je ergens de draad kwijtraakt. Alles wordt voldoende uitgelegd en uitgewerkt, waardoor het wel duidelijk volgbaar blijft.

Karakters worden op een prettige manier uitgewerkt: je leert ze gaandeweg steeds wat beter kennen. Ze hebben allemaal hun goede én minder fijne kanten. Vrijwel alle karakters zie je ook groeien gedurende het verhaal.

De kans is best aanwezig dat je meer (of iets anders) verwacht van Egyptisch blauw. De noemer 'literaire thriller' is namelijk niet echt passend. Kan je jezelf hier overheen zetten, dan zal je waarschijnlijk alsnog heel erg genieten van dit prettige boek. Ik vind het dan ook zeker een aanrader, eentje die je lekker vlot kunt uitlezen. 

​
​​