Titel: Het meisje in de trein Auteur: Paula Hawkins Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers Jaar van uitgave: mei 2015 Aantal bladzijden: 360 pagina’s Rachel neemt elke ochtend dezelfde trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen, en stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Zo kijkt ze elke ochtend naar een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen 'Jess en Jason'. Hun leven - in Rachels ogen - is perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was. Op een dag ziet ze iets vreemds in hun tuin. De trein rijdt gewoon weer door, maar voor Rachel verandert alles. Niet in staat om het voor zichzelf te houden, stapt ze naar de politie met haar verhaal, wanneer blijkt dat 'Jess' vermist wordt. Hiermee raakt ze niet alleen verwikkeld in de gebeurtenissen die volgen, maar ook in de levens van iedereen die erbij betrokken is. Maar wie is er te vertrouwen? En heeft ze meer kwaad dan goed gedaan door zich met deze zaak te bemoeien? Dit boek leek voor mij te zijn weggelegd; ik houd namelijk van treinreizen en van thrillers lezen. Ik kan uren in de trein zitten zonder me ook maar een moment te vervelen. Mensen kijken, gesprekken afluisteren, ik kan me in dit opzicht goed met Rachel inleven. Goede thrillers kan ik binnen twee dagen uitlezen. Zo ook deze thriller van Paula Hawkins! Zodra ik aan de eerste bladzijde begon, werd ik er gelijk ingezogen. Rachel haar miserabele leventje. Haar alcoholverslaving en hoe ze worstelde met haar ex; Tom en diens vriendin Anna. Ik moest wel goed opletten of het nu ochtend of avond was en in welk jaartal we zaten. In het begin had ik dit namelijk niet in de gaten en toen raakte ik daar wat in de war van. Geen nood; ik had gewoon beter moeten lezen, het stond duidelijk aangegeven. ^^ Hier en daar vond ik het langdradig en op sommige momenten zelfs saai en voorspelbaar, maar in bijna het gehele boek werd de spanning er flink ingehouden. Het einde vond ik goed, al had ik die persoon de laatste paar bladzijden al in mijn hoofd. Toch vond ik het einde bevredigend en klapte ik met een gerust hart het boek dicht. Al met al: Alles zat goed in elkaar, maar ik vond het hier en daar wel voorspelbaar. Lees: er worden naar momenten toegewerkt, die gebeuren en we gaan weer langzaam naar een ander moment. Het boek zit goed in elkaar en het geheel klopt. Ik geef dit boek een kleine 4 sterren. Dit omdat ik Rachel soms wel heel depressief vond klinken en me niet in haar kon inleven. Dat vond ik erg jammer. Dit is een goed boek om in een vrije middag uit te lezen, of als je natuurlijk in de trein zit. :-) Geschreven door Tialda.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
May 2020
Categorieën
All
|