recensie 'Inferno' (julie kagawa)

Auteur: Julie Kagawa
Uitgeverij: Harper Collins Young Adult
aantal pagina’s: 382
Genre: Young Adult/Fantasy
 
Ember heeft ontdekt dat de Oudste Draak, de leider van de wrede drakenorganisatie Talon, maar op één ding uit is: heerschappij over de wereld. Nu de Orde van St. -Joris is vernietigd, staan zij, Riley en Garret er alleen voor. Er is nog een heel kleine kans om de wereld te redden. Daarvoor moet het drietal afreizen naar een plek in het Amazonewoud, waar ze op zoek gaan naar een geheimzinnige figuur die de sleutel in handen zou hebben om Talon tegen te houden. Als Ember en haar vrienden de reis tenminste overleven.

​Maar de tijd dringt, want Talon is bezig met een enorm leger van drakenklonen te verzamelen voor een laatste, allesbeslissende slag. En als ze winnen, zal de wereld in brand staan.

​Iedereen die de andere delen van de serie heeft gelezen is bekend met het concept: een moderne wereld waarin draken bestaan en onder de mensen leven zonder dat zij het door hebben. We kennen de organisatie Talon en hun sluwe, geniepige manier van doen en hun drang om te overleven. We kennen de Orde van St. – Joris, die er zijn om het bestaan van de draken tegen te gaan. Maar in het afgelopen deel, het vierde deel, heeft st.-Joris grote verliezen geleden en is er niet veel meer van ze over. Ze zijn in Inferno gedwongen om nogmaals met de rebellen samen te werken en het op te nemen tegen Talon. Het verhaal heeft zich gigantisch ontwikkeld sinds het eerste deel met de zorgeloze tieners die van surfen hielden. Maar het had niet anders kunnen gaan. En nu, in het slotdeel is de allesbeslissende strijd nabij.
Dit boek is vol emoties en spanning. Doordat er vier voorgaande delen zijn hebben wij als lezers de tijd gekregen om de karakters te leren kennen en aan de gehecht te raken. Hierdoor is het makkelijk om je in te leven en de vastberadenheid te voelen die Ember, Riley en Garret voelen om een einde te maken aan de oorlog. Je voelt de angst om iemand te verliezen en laat tranen wanneer we daadwerkelijk iemand verliezen. Als lezer wordt je een deel van het team en je kan maar niet snel genoeg lezen om te weten hoe het afloopt en wie het red. Riley krijgt eindelijk de kans om een groot doel van hem te realiseren (wees vrij om te speculeren wat dat doel kan zijn). Dante komt achter een belangrijk geheim van de Oudste Draak wat zijn ideeën over de organisatie doen wankelen. Alles waar we naar toe hebben geleefd en alle vragen die onbeantwoord beleven worden in dit slot beantwoordt en het had geen betere afsluiter kunnen zijn.
Julie Kagawa geeft net als in haar andere boeken realistische karakters weer met een sterke vrouw in de hoofdrol. Het is onmogelijk om je niet in te leven in een van de karakters. Daarnaast brengt ze met de hele serie een belangrijk beeld aan het licht dat zich tot op de dag van vandaag nog steeds gaande is in de echte wereld: mensen zijn bang voor alles wat anders en onbekend is en bestempelt het als ‘slecht', globaal gezegd. Dit draagt alleen maar meer bij aan het realisme in deze serie (ondanks de draken, maar wie weet, misschien zijn sommige CEO’s van grote bedrijven weldegelijk draken).
Om alles samen te vatten valt er niet veel (eigenlijk niks) te klagen over deze serie en heeft Julie kagawa zoals gewoonlijk weer goed werk verricht. Dit boek is zowel voor meisjes als jongens aan te raden aangezien de romantiek geen overheersende rol speelt en het zich meer focust op de ontwikkeling van de karakters, de strijd die zij moeten voeren en de dingen die ze daarvoor moeten doen. Het is entertainend en niet lastig geschreven waardoor het zo weg te lezen is. Als je eenmaal in het verhaal zit houdt het je vast en is het lastig om te stoppen met lezen. Het kost gemiddeld en dag tot anderhalve dag om een deel uit te lezen en ongeveer twee seconden om het volgende deel te pakken. Nu we het slot hebben bereikt moeten we afscheiden nemen van fantastische, leuke karakters. Maar elk verhaal heeft zijn einde, en de avonturen die we met Ember, Riley en Garret hebben gehad zijn de moeite waard om herinnerd te worden en opnieuw gelezen te worden. Want de wereld van de Talon Saga is één waar afscheid van nemen onmogelijk is. Zeker omdat Ember en de rest te koppig zijn om ons afscheid te laten nemen.

​Door Inge 

---