Recensie 'Koester je droom' (nora Roberts)

In Templeton House, Californië, groeien drie meisjes op. Ze voelen zich zusjes, maar de naam Templeton betekent voor elk van hen iets anders: voor Laura staat het voor haar ouderlijk huis; Kate ziet het als het toevluchtsoord waar ze na de dood van haar ouders wordt opgevangen, en voor Margo is het de plek waar haar moeder werkt en waar zij ook altijd welkom is. Maar bovenal is het voor alle drie een liefdevol thuis, waar ze samen opgroeien. Koester je droom vertelt het verhaal van Kate over het verleden, het heden en over dromen over de toekomst.

​

Roberts heeft in deel twee van de Dromen-trilogie een paar honderd bladzijdes besteed aan zusje nummer twee: Kate. Kate is gedurende het eerste deel van haar jeugd niet in Templeton House opgegroeid, omdat ze toentertijd nog bij haar biologische ouders woonde. Echter, toen zij omkwamen bij een auto-ongeluk, werd ze geadopteerd door de familie Templeton. Echter heeft ze zich altijd als het geadopteerde kind gezien. Er heeft wat haar betreft altijd een muurtje tussen haar en haar liefdevolle adoptiefamilie in gestaan, hoewel ze toch bloedverwanten van elkaar waren. Als er ook nog problemen op haar werk komen, als er bij anderen twijfels ontstaan over of Kate zelf wel te vertrouwen is én als er vraagtekens komen bij de dood van haar ouders, wordt er genoeg stof opgeschud voor een uitdagende plot.
 
Er mogen opnieuw complimenten aan Roberts gegeven worden voor haar talent voor het schrijven van ruimtebeschrijvingen. In Verover je droom, deel één van de trilogie, viel dit al op. Soms zijn de ruimtebeschrijvingen symbolisch, waarbij een van de zussen haar emoties uit tijdens een zware storm. Een ander mooi voorbeeld is hoe het kantoor van Kate is ingericht. Dit kantoor is vooral praktisch ingericht, in tegenstelling tot hoe stijlvol vol designerspul Margo het zou inrichten. De inrichtingen van de vertrekken passen goed bij de personages en het is knap van Roberts dat ze dit zo juist weet toe te passen
 
Zo komen we ook bij de personages op zich. Roberts heeft er veel tijd en energie in gestoken om de personages afzonderlijk van elkaar neer te zetten. Margo is een heel ander type dan dat Laura is, en ook Kate is een vrouw met een eigen karakter. Alle zussen zijn individuen, terwijl ze samen zijn opgevoed. Roberts heeft dit op een natuurlijke manier uitgewerkt. Zelfs de sfeer is in Koester je droom anders dan in Verover je droom. Ook dit helpt mee om de boeken op zichzelf te laten staan en de personages afzonderlijk neer te zetten. Daarnaast wordt het contrast dat aangeeft vanuit welk perspectief verteld wordt hierdoor groter.
 
Helaas komt de verhaalopbouw in Koester je droom duidelijk overeen met de opbouw in Verover je droom. Ook in het boek van Kate begint ze zo goed als alleen en onderaan de ladder. Vervolgens leert ze nieuwe mensen kennen, zet ze stappen en komt ze een nieuw iemand tegen waarmee er een liefdesrelatie mogelijk is. Of toch niet? Of wel? Kortom: de opbouw tussen boeken één en twee is vergelijkbaar, waardoor er een deel van de originaliteit, spanning en onvoorspelbaarheid van Koester je droom verloren gaat.
​

​Recensie door Rosanne