Recensie 'Liberty. Hoe ik een (best wel goede) spion werd (Andrea Portes)

Titel: Liberty. Hoe ik een (best wel goede) spion werd
Auteur: Andrea Portes
Uitgeverij: Harper Collins
Jaar van uitgave: 2018
Aantal bladzijdes: 320
 
Paige Nolan is hyperintelligent, spreekt vijf talen vloeiend, heeft de zwarte band in diverse vechtsporten én kent geen angst. Die unieke combinatie is de reden dat ze wordt gerekruteerd als spion voor een geheime Amerikaanse overheidsorganisatie.
De bedoeling is dat ze naar Moskou vliegt en op zoek gaat naar Sean Raynes, een jongen die een aantal behoorlijk pijnlijke overheidsgeheimen openbaar heeft gemaakt. En dus wil iedereen dolgraag weten wat hij nog meer in zijn schild voert. Wanneer ze de missie tot een goed einde weet te brengen, zal de zaak van haar verdwenen ouders heropend worden.
Paige krijgt een dekmantel – uitwisselingsstudente – en een codenaam – Liberty – en komt in actie.

Vanaf de eerste pagina vond ik dit boek niet bepaald prettig weglezen. De schrijfstijl is anders dan dat ik gewend ben. Hoofdpersonage Paige ‘praat’ als het ware direct tegen de lezer. Deze manier van vertellen vond ik niet prettig, het voelde iets te geknutseld en leidde me af van het plot. Het plot dat overigens niet zo spannend of grappig is als de achterflap doet vermoeden.

Hoofdpersonage Paige lijkt veel goede eigenschappen te hebben, maar ik vond haar enorm unlikeable. De verdwijning (en mogelijke dood van haar ouders) doet ze af met grappen en ze heeft een houding waar ze in het echte leven niet bepaald vrienden mee zou maken. Ze is arrogant op een manier die bij mij irritatie opwekt. Het feit dat ik me niet goed kon verplaatsen in de hoofdpersoon, zorgde er onder andere voor dat dit boek weinig indruk op me maakte.

Het feit dat Paige in dit boek ontzettend goed is in het maken van vrienden en er op de een of andere manier voor zorgt dat elke jongen verliefd op haar wordt, voelde op zijn minst ongeloofwaardig aan. Zoals ik al eerder noemde, Paige is niet bepaald een leuk karakter, waardoor de plotselinge interesse van iedereen die in haar leven komt, niet echt aanvoelt.

Liberty is een boek dat luchtig is geschreven. Er wordt volop gestrooid met sarcasme, ironie en humor. Vele grappen vind ik echter niet passend (vooral over de mogelijke dood van haar ouders) en hiermee wordt voor mij de plank misgeslagen. De voortdurende sarcastische houding van Paige maakt haar nog minder sympathiek.

Samenvattend is dit boek luchtig geschreven, grappig bedoeld en zeer onrealistisch. Voor de liefhebbers van spionage en YA boeken is het misschien een lekker boek om tussendoor te lezen. Ik was echter totaal geen fan. 

​Recensie door Sofie 
​