Recensie 'Misschien ooit' (Colleen Hoover)

Twintiger Sydney komt erachter dat haar vriend Hunter een affaire heeft met haar beste vriendin. Ze kan nergens heen, maar belandt dan bij een van haar buren, Ridge. Ze mag daar tijdelijk verblijven. De twee komen erachter dat ze een grote liefde voor muziek delen. Ridge is een dove singer-songwriter en ook Sydney schrijft graag liedjes. Deze creatieve samenwerking leidt tot een vriendschappelijke, maar ook een intieme band. Ridge heeft echter al een vriendin, Maggie. En ook met haar kan Sydney het goed vinden, wat het extra moeilijk maakt dat ze gevoelens heeft voor Ridge.

​

Hoover heeft het weer voor elkaar gekregen: een top boek! ‘Misschien ooit’ is, net als ‘Nooit meer’ en ‘9 November’ geweldig. ‘Misschien ooit’ heeft een fantastische plot en is heerlijk meeslepend. Hoover weet het altijd voor elkaar te krijgen dat de lezer exact dezelfde gevoelens krijgt als dat de personages hebben. Dit is onwijs knap, want niet elke auteur weet dit te veroorzaken. Bij Hoover komen allerlei emoties de revue: van hunkering naar elkaar, tot dat beklemmende gevoel van allerlei struggles in het leven, tot boosheid en onbegrip.
​
Zoals hierboven al kort aangehaald, bevat ‘Misschien ooit’ een hoop liefde en gezelligheid, maar staat zeker ook bomvol struggles. De flaptekst laat dit ook al doorschemeren. Ridge en Sydney doen hun uiterste best om de struggles aan de kant te schuiven én de baas te blijven en doen er álles aan om maar geen fouten te begaan. Door de schommelingen van sfeer, emoties én een variërende mate van hoeveelheid struggles blijft ‘Misschien ooit’ voldoende spannend. Ook is het knap dat de plot spannend blijft, omdat het verhaal zich eigenlijk alleen maar in één appartement afspeelt. Toch zijn er soms uitstapjes naar andere plekken, zoals een uitgaansgelegenheid of ziekenhuis, maar zo’n 90% speelt zich toch wel af in Ridge zijn appartement.

De personages zijn uniek. Ridge is een dove singer-songwriter (alleen daarom al zou je dit boek willen lezen. Je bent toch direct nieuwsgierig naar hoe Hoover een dove singer-songwriter heeft uitgewerkt en hoe een singer-songwriter überhaupt doof kan zijn – of andersom, natuurlijk..)! Ook Sydney is goed uitgewerkt. Het is voor de lezer heel duidelijk wat haar doel is in de plot – namelijk, om geen Tori te worden – en ze gooit haar spierballen in de strijd om dit tegen te gaan. Ook bijpersonages als Warren, Brennan en Maggie doen ertoe en komen netjes uit de verf.

Het is superleuk dat er een speciale playlist is voor ‘Misschien ooit’. Op een van de eerste pagina’s wordt deze playlist in de spotlights gebracht en wordt uitgelegd hoe je toegang tot deze playlist kunt krijgen. Desalniettemin, de playlist staat ook op Spotify! In ‘Maybe Someday Soundtrack’ laat zanger Griffin Peterson zich horen door alle door Sydney en Ridge geschreven liedjes te zingen. Dankzij de playlist, de goed uitgewerkte personages, de aangrijpende plot én het juist overbrengen van emoties heeft Hoover een geweldig boek aan de bijbehorende doelgroep gegeven. Bedankt!
​

Recensie door Rosanne