recensie 'One for the birds' (SIlvia van gimst/lily mitchell)

Titel: One for the birds
Auteur: Silvia van Gimst, Lily Mitchell
Uitgever: Godijn Publishing
Jaar van uitgave: 2016
Aantal bladzijdes: 186
Taal: Engels
 
​Van een afspraak met de duivel tot hoofden in dozen en zelfs een computer dat door het lint gaat, One for the birds is een unieke collectie van korte verhalen die je op het einde een beetje ongemakkelijk laten voelen.
 
In One for the birds, Lily Mitchell geeft je surrealisme, verraad en griezelige situaties waarin de hoofdpersonen zichzelf verloren of opgesloten vinden. Maar dat is niet alles. Hier en daar leert een hoofdpersoon een belangrijke levensles net iets te laat. Naast dood en spanning vind je ook een dosis sarcasme. Deze korte verhalen zijn makkelijk te lezen en erg afwisselend. Als je vooral houdt van enge verhalen wil je deze verhalen niet missen.

One for the birds is een boek die je kunt lezen als je even geen zin hebt in lange verhalen en dikke boeken. Het is een bundel van korte verhalen die je, zoals de flaptekst zelf al zegt, achterlaat met een dubieus gevoel. Het is zeker voor de mensen die een voorliefde hebben voor enge verhalen, maar het is ook voor de mensen die normaal gesproken geen enge verhalen lezen. Dit boek is in het Engels, wat het lezen voor sommige mensen wat moeilijker maakt. Maar het taalgebruik is niet moeilijk en er worden geen ingewikkelde woorden gebruikt. Het is dus erg makkelijk te begrijpen. Het zou goed gebruikt kunnen worden voor mensen die graag hun Engels willen verbeteren.  
 
Elk verhaal in de bundel is op zichzelf erg interessant. Het zijn telkens weer andere onderwerpen en in elk nieuw verhaal heb je weer nieuwe karakters. Er komen één of twee verhalen in voor die met elkaar te maken hebben, wat het extra speciaal maakt. Je verwacht niet om die karakters weer tegen te komen en dan komen ze toch ineens voorbij! Keer op keer als je aan een volgend hoofdstuk begint denk je weer: ‘Waar zal dit verhaal over gaan?’ Je zou verwachten dat dit op den duur saai zou kunnen worden, maar dit is bij dit boek niet het geval. Je krijgt geleidelijk aan informatie, niet te snel maar ook niet te langzaam, wat je op het puntje van je stoel houdt. De spanning zit er altijd goed in, je weet nooit wat je kunt verwachten en waar het over zal gaan. Je gaat speculeren, vooral als een verhaal je bekend voorkomt, maar er zitten twisten aan de verhalen die je niet verwacht. Ondanks dat je altijd met vragen blijft zitten aan het einde van een verhaal is dit niet per definitie vervelend. De verhalen hebben een duidelijk begin en eind en daar leg je je als lezer ook bij neer. Je weet als je klaar bent met een hoofdstuk dat je deze karakters niet weer zult zien, tenminste voor de meeste dan. Een enkele keer kwam het echter voor dat een verhaallijn niet helemaal duidelijk was, ook niet toen het hoofdstuk afgelopen was. Dat viel wat tegen, maar haalde de kwaliteit van de rest van het boek zeker niet omlaag. Het kan altijd zo zijn dat iemand anders het wel zal begrijpen.
 
Wat een erg leuke afwisseling was, was het feit dat de verhalen in verschillende perspectieven waren geschreven. Het duurde een tijdje voor dit duidelijk werd, omdat elk verhaal vaak niet meer dan 20 bladzijdes is en dus de focus meer op de verhalen ligt dan op de schrijfstijl. Het wisselde telkens af tussen ik of hij/zij. Het was net of elk karakter een ander perspectief over zichzelf had.
 
De verhalen waren luchtig en nooit te ver gezocht. Op elke bladzijde stond je wel iets nieuws te wachten en de spanning was overal te vinden. Het is bijna jammer dat het boek zo dun is, want je kunt geen genoeg hebben van alle verhalen!

Recensie door Inge