Recensie: 'Onverschrokken' (Lesley Livingston)

Titel: Onverschrokken.
Schrijver: Lesley Livingston.
Serie: The Valiant.
Uitgeverij: Best of YA 
Jaar van uitgave: 2017.
Aantal bladzijden: 349

​'Fallon, heb je er wel eens echt over nagedacht wat het betekent om een krijger te zijn?' had Sorcha me een keer gevraagd. 'Het betekent dat je doodt. Je doodt mannen. Je doodt vrouwen. Terwijl zij heel erg hun best doen om jóú te doden. En als een van hen daar beter in is dan jij, ga je dood.'

​Op het slagveld ben je óf krijger óf je loopt in de weg. 

Fallon is de dochter van een Germaanse koning, de zus van de legendarische strijder Sorcha en lid van de Cantii-stam, de gezworen vijand van Julius Caesar. Toen Fallon jong was vielen Caesars troepen haar land binnen en stierf haar zus op het slagveld. Op de avond van haar zeventiende verjaardag wil Fallon niets liever dan in Sorcha’s voetstappen treden door een plek te verdienen in het Cantii-leger. Maar daar krijgt ze de kans niet voor… Ze wordt gevangengenomen door een slavenhandelaar en verscheept naar Rome, waar ze terechtkomt op een school voor vrouwelijke gladiatoren. Ze zal moeten vechten voor haar eer en haar leven en haar lot ligt vanaf dan in de handen van niemand minder dan Julius Caesar.

Dit boek wordt de laatste tijd erg geprezen door Engelse booktubers. Eén van mijn favoriete booktubers (Hailey in Bookland) was er ook erg over te spreken. Toch wist ik niet dat er al een Nederlandse vertaling van was en ik hoefde maar één keer na te denken toen ik dit boek toevallig in de boekenwinkel zag liggen. Er was er één exemplaar van en hij lag in een hoekje, op het uiterste stukje van een plank, maar ik wist gelijk (dankzij de omslag) dat dit boek de Nederlandse vertaling van The Valiant was, dus ik nam hem gelijk mee!

Dit boek is heel mooi en visueel geschreven. Hiermee bedoel ik dat ze alles goed beschrijft, zonder te overdrijven. Ik kon me er een goed beeld bij vormen en hierdoor kon ik me er extra goed inleven.

Vrijheid was essentieel in het leven. Wat voor vrijheid kon zij in vredesnaam voor zichzelf gecreëerd hebben zonder vrij te zijn?
Ik vind dit soort boeken leuk om te lezen. Meiden met kracht die voor zichzelf uit durven te komen. Niets meisje. Niets slaaf. Dit boek gaat over eer, vrijheid vriendschap en zusterliefde. Dit boek zat vol met mooie quote's en een sterke, onderliggende gedachte.

 'Je moet vooruit; iets anders bestaat er niet. Alleen morgen bestaat. Er bestaat geen gisteren, geen weg terug.'
Fallon vond ik een heel mooi hoofdpersoon. Ze was sterk, maar had zo ook haar zwakke momenten. Ik leefde met haar mee, maar toch niet met alle dingen. Ik vond bijvoorbeeld wel dat ze om een bepaalde gebeurtenis in het begin van het boek meer emotie had mogen tonen. Echter; zoals de bovenstaande quote al zegt; ze gaat vooruit. Ze blikte weinig tot niet terug, want ze kon op dit moment niet terug naar haar oude leven. Ze moest zich concentreren op de gevechten van vandaag en morgen. Op haar leven en het leven van haar zusters.
De romantiek in dit verhaal vond ik echter wel precies goed genoeg. In Rome is het namelijk een harde wereld, met veel gebeurtenissen en weinig tijd voor romantiek. Ik kende hem dan wel niet zo goed, maar ik voelde me toch wel tot hem aangetrokken.
De bij personages waren ook erg goed. Het was duidelijk wat hun rol in het verhaal was en wat voor karakter ze hadden. Sommigen vond ik fijner dan de anderen, maar het was niet zo dat ik me aan ze ergerde.

Om heel eerlijk te zijn heb ik nog nooit een soortgelijk boek gelezen, dus ik weet nog niet zo goed wat ik van deze wereld moet vinden. Ergens vind ik het wel gaaf, maar toch ook weer vreemd om te lezen. Ik weet niet. Het geeft me een gemixt gevoel. De gebeden tot de goden, de gladiators, gevechten tot de dood... Ik wil er van houden, maar dan voel ik me net iemand in het publiek van zo'n gevecht, die Fallon zo haat.

Het boek begon vlot, maar had in het midden een paar momenten waar ik me even doorheen moest worstelen. Gelukkig maakten de plottwisten het zeker goed, als zag ik één plottwist wel aankomen. Het einde was verrassend, maar gaf me geen wow-effect. Ik ben wel heel benieuwd naar het volgende deel, want ik wil zeker meer lezen!

ps, hebben jullie die cover gezien? Mooi hè?!!

                                                                                                                             Geschreven door: Tialda.