Recensie 'Project Persefone - Het Experiment' - (Michelle Gagnon)

Titel: Project Persefone - Het experiment
Auteur: Michelle Gagnon
Uitgeverij: Blossom Books
Jaar van uitgave: 2013
Bladzijden: ​349

Noa wordt wakker op een geïmproviseerde operatiettafel met een vers litteken op haar borst en heeft geen idee hoe ze daar is terechtgekomen. Ze zet het op het lopen en kan ternauwernood ontsnappen… Als peter door de dossiermappen van zijn vader snuffelt, vindt hij een map over Project Persefone. Hij besluit meer informatie te zoeken op internet en vlak daarna wordt zijn deur ingetrapt door een groep onbekende mensen…. Noa en peter zijn beide begenadigd hacker en besluiten hun skills te bundelen om erachter te komen wat er aan de hand is. Ze raken verstrikt in een web van multinationals, medische experimenten, straatkinderen en corruptie. Ze moeten alles op alles zetten om het gruwelijke geheim te ontrafelen en om in leven te blijven.

Vaak als er Young Adult wordt gelezen, bevinden wij ons in een andere wereld, waarbij het gebruik van technologie niet het belangrijkste is. In deze trilogie wel, het belangrijkste bezit van Noa is haar laptop en zowel Peter als Noa kunnen inbreken in services terwijl er geen/amper een spoor overblijft. Dit en samen met het feit dat de liefde geen hoofdrol speelt, zorgt ervoor dat dit boek anders is dan de andere Young Adult-boeken. Het verhaal speelt zich af in Amerika.
 
De twee belangrijkste personages zijn Peter en Noa. Peter en Noa kunnen niet meer van elkaar verschillen. Peter is rijk, heeft een vriendin genaamd Amanda, heeft ouders (waar hij weliswaar niet mee kan opschieten) en had een broer die is gestorven aan PEMA. Noa is overgebracht van pleeggezin tot pleeggezin tot ze besloot om weg te rennen. De enige waar ze op kan vertrouwen is haarzelf. Toch  zijn ze op elkaar aangewezen. Toch zijn de perspectieven niet alleen geschreven vanuit Peter en Noa, maar ook vanuit Amanda. Hoewel Amanda niet met ze mee vlucht en ook niet in de hackerswereld zit, speelt ze toch een belangrijke rol. Door telkens van perspectief af te wisselen wordt er extra spanning opgebouwd in het verhaal, waardoor je constant door wilt blijven lezen.
Daarnaast moet ik zeggen dat de bij-personages in het boek, de ‘helpers’ toffe personages zijn. Er is in ieder geval wel één personage in het boek waar je je wel mee kan identificeren, in mijn geval is dit Amanda. Ook Amanda’s broer Marcus is overleden, dit maakt haar nauw betrokken.
 
PEMA is een dodelijke en ongeneselijke ziekte die heerst onder de tieners.
Toch zijn de perspectieven niet alleen geschreven vanuit Peter en Noa, maar ook vanuit Amanda. Hoewel Amanda niet met ze mee vlucht en ook niet in de hackerswereld zit, speelt ze toch een belangrijke rol. Door telkens van perspectief af te wisselen wordt er extra spanning opgebouwd in het verhaal, waardoor je constant door wilt blijven lezen.
 
In het boek slaan Peter en Noa samen op de vlucht, ze komen de meest onaangename verassingen tegen en ontdekken veel narigheden en geheimen. Wie kunnen ze nog vertrouwen? En hoe kunnen ze uit de handen blijven van de achtervolgers? Kunnen ze elkaar wel vertrouwen?
Het boek eindigt zo sterk dat je meteen het vervolg: het Verzet erbij wilt pakken, maar gelukkig heb ik dat boek in de kast staan.

​Recensie door Sanne