Recensie: 'Rafaël' (Christine Otten)

De Nederlandse Winny ontmoet de Tunesische Nizar in Griekenland, waar ze allebei werken in het animatieteam voor toeristen. Ze worden verliefd en trouwen snel. Omdat Nizar geen papieren heeft, besluiten ze om in Tunesië te gaan wonen. Dit elven is, in tegenstelling met het easy leventje in Brabant, niet makkelijk. Als Winny bevalt van een zoon, is ze voor de veiligheid terug in Nederlands. Er wordt een visum aangevraagd voor Nizar, maar precies op dat moment breekt in Tunesië de revolutie uit en sluiten de Europese grenzen voor alle vluchtelingen.
​

​Het verhaal van Rafaël is waargebeurd. Onlangs is dit verhaal zelfs verfilmd. Het is prettig dat Ottens neergepende verhaal echt heeft plaatsgevonden, omdat het verhaal hierdoor beter bij de lezer binnenkomt. Dit was echt nodig, omdat ‘Rafaël’ hier en daar te minimaal is opgeschreven. Mondjesmaat komt de lezer informatie te weten over de ouders van Nizar en Winny, de cultuur en de thuissituaties. Ook het (inter)nationaal burgergevoel blijft beperkt. Doordat het verhaal niet-verzonnen is, heb je hier als lezer voldoening mee. Je denkt: ‘Rafaël’ is puur en niet aangedikt of extreem geromantiseerd. Het zal dan wel écht zo zijn gebeurd…
 
In de eerste helft van ‘Rafaël’ is het moeilijk om de chronologie te blijven volgen. De sprongen in de tijd zijn ver buiten de controle van de lezer en volgens het gevoel van de lezer onwijs spontaan. Echter, aan de andere kant is het erg fijn dat de chronologie een dansje doet, omdat dit ervoor zorgt dat het verhaal minder saai wordt. Het wordt er zelfs uitdagender van.
 
Gezegd wordt dat ‘Rafaël’ over liefde gaat. ‘Rafaël’ gaat over eros (seksuele liefde), storge (familieliefde), philia (vriendenliefde) en agape (naastenliefde). Eigenlijk omdat het boek alle facetten of vormen van liefde. Het is knap dat Otten alle soorten liefde een plekje heeft kunnen geven. Toch is het wat de eros tussen Winny en Nizar betreft erg zoeken. Als lezer verwacht je hier meer van. Hoewel Otten alle soorten liefdes dus heeft gebruikt, komt die van seksuele liefde toch minder sterk naar voren als de lezer verwacht van een grenzeloos liefdesverhaal.
 
Kortom: het waargebeurde liefdesverhaal biedt veel, namelijk alle soorten liefde, tijdsprongen, en spontaniteit in de chronologie. Ook biedt ‘Rafaël’ uitdaging in het bijbenen met het verhaal en het zoeken naar de gevoelens van de personages.
​

​Recensie door Rosanne