Recensie 'robijnrood' (kerstin gier)

​Titel: Robijnrood
Auteur: Kerstin Gier
Uitgeverij: Kluitman B.V.
Jaar van uitgave: 2011
Aantal pagina’s: 350
 
Waarom is niemand in haar familie normaal? Gek wordt de zestienjarige Gwen soms van haar strenge oma lady Arista, haar bemoeizuchtige tante Glenda en vooral haar arrogante nichtje Charlotte. Maar boven alles van de vele geheimen in haar eigenaardige familie… Alles wordt anders als ze op een dag plotseling terechtkomt in het Londen van honderd jaar geleden. Wanneer ze gelukkig ook weer snel naar haar eigen tijd terugspringt, wordt duidelijk dat zijzelf het allergrootste geheim van de familie is. Gwendolyn komt terecht in een wereld van tijdreizen, prachtige kostuums, een geheim genootschap, een machtige graaf en vooral ook… de knappe Gideon. En ze komt erachter dat het niet handig is om dwars door alle eeuwen heen ook nog verliefd te worden…

Robijnrood neemt je mee in de wereld van Gwen, een doodnormale tiener met een niet zo’n normale familie. Het verhaal begint met een terugblik in de tijd, al een klein voorproefje van het grootste thema in dit boek: tijdreizen. Gwen is zoals jij en ik, een meisje dat van films en knappe jongens houdt en twee handen op één buik is met haar beste vriendin. Ze overtreedt meteen al de regels door haar beste vriendin bij het geheim van tijdreizen te betrekken. Je bent meteen verkocht, want je kun je identificeren met Gwen, maar er speelt meer dan er in het begin verteld wordt….
 
Gwen is misselijk en duizelig, een teken van tijdreizen. Maar dat kan helemaal niet, want er is maar één iemand in de familie met het gen en dat is haar nichtje. Maar je komt er al snel genoeg achter dat dit helemaal niet waar is. Je leeft mee met de verwarring die Gwen voelt, want het blijkt dat ze haar hele leven is voorgelogen. Je bent net als Gwen onwetend en bent net zo nieuwsgierig naar de waarheid.
 
Wat zo speciaal is aan het tijdreizen in dit boek is dat het niet helemaal werkt zoals het ons vaak verteld wordt. Je gebruikt geen tijdmachine – of misschien in zekere zin toch wel 😉 – en je bent niet vrij om te kiezen waar je naartoe gaat en wanneer je dit doet. De sprongen zijn ongecontroleerd; het ene moment is alles goed en het andere moment voelt Gwen een golf van misselijkheid en staat ze plots in een andere tijd. Er bestaat een apparaat dat ervoor zorgt dat de sprongen wel gecontroleerd zijn, maar Gwen nooit zelf kan bepalen wanneer dit is, of waar ze naartoe gaat.
 
Het boek is makkelijk in een tot anderhalve dag uit te lezen, er worden geen moeilijk woorden gebruikt en het is ook niet langdradig. Je leest er heel gemakkelijk doorheen en je wilt het niet wegleggen. De vertelde tijd is niet heel lang; het hele boek speelt zich waarschijnlijk in ongeveer een week af. Het wordt niet precies duidelijk, maar er gebeurt altijd veel in één dag, alhoewel dit niet overweldigend of verwarrend is.
 
Ook is het moeilijk of te zeggen of het chronologisch is. De een zou zeggen van wel en de ander van niet. Dit is omdat er wel duidelijk wordt aangegeven in welk jaar Gwen is als ze springt en naar wel jaar ze precies springt. Er wordt rekening gehouden met de tijd die verstreken is in het heden en die loopt gelijk met het verleden. Gier schrijft hier zo duidelijk over dat het nooit verwarrend is als het gaat om waar Gwen nu precies is. Ze springt misschien terug in de tijd, maar dit betekent niet dat het de chronologie doorbreekt. Het zijn immers geen flashbacks of hele hoofdstukken waarin de tijdsperiode anders is. Het verhaal is niet overdreven spannend, maar de mysterie in het boek zorgt ervoor dat je de hele tijd op het puntje van je stoel zit. Je krijgt niet veel informatie, wat je frustreert en ervoor zorgt dat je juist meer wilt weten. Het verhaal is daarnaast gewoon zeer vermakelijk. Je hoeft je brein niet open te breken om het te begrijpen en kunt lekker voor je plezier lezen.
​
Het einde van het verhaal zorgt ervoor dat je meer wilt. Het is duidelijk dat het verhaal van Gwen nog lang niet afgelopen is en je blijft met een hoop vragen zitten. Wees erop voorbereid dat er met je gevoelens gespeeld gaat worden, want het einde van het verhaal heeft iets te maken met natuurlijk Gwen, maar ook de knappe Gideon en een zekere kus!

       
​        Recensie door Inge.

---