recensie ´vlinder´ (arie van driel)

Arie van Driel schreef voor dit boek onder andere de bestsellers ´Ik wil mijn kind terug´ en ´Onder de brug vond ik mezelf´. Voor mij was dit echter het eerste boek dat ik las van deze auteur en ik was nieuwsgierig naar zijn schrijfstijl.
Vanaf de eerste pagina sta je middenin het verhaal. Voor mij ging het zelfs wat snel en had ik wat moeite met het leren kennen van de karakters. Helaas kreeg ik gedurende het lezen van het boek weinig nieuwe informatie over de karakters. De verboden liefde staat duidelijk op de voorgrond en behalve een aantal details over het verleden van de karakters, wordt er weinig bekend over wie ze echt zijn.
Het verhaal volgt Tjabbe, een zestiger en Lammy, een vrouw van veertig. Ze zijn beide schrijver en ontmoeten elkaar in het kader van een bijeenkomst van schrijvers die aan een bundel gaan werken. Dit deel van de verhaallijn sprak me in het bijzonder aan. Ik schrijf zelf ook en vond het boeiend om te lezen over deze bijeenkomsten.
Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, geschreven vanuit Tjabbe, Lammy, Suzanna of een combinatie of de eerder genoemde karakters. Dit vond ik een prettige afwisseling binnen het boek. Hoewel ik Suzanna een erg sympathiek en boeiend karakter vond, voelde ik deze verbintenis minder bij Tjabbe of Lammy. De sleutelrol die Suzanna in het verhaal heeft vond ik van groot belang. Niet alleen zorgde het voor een andere invalshoek van het verhaal, het zorgde ook voor een zekere spanning.
Een nadeel van deze verschillende perspectieven was het feit dat dezelfde gebeurtenis vaak door zowel Lammy als Tjabbe beschreven werd. Dit zorgde ervoor dat mijn leestempo vertraagde en ik als het ware uit het verhaal werd gehaald.
De gevoelens die beschreven werden neigden voor mijn gevoel naar clichés, wat ik jammer vond. Van Driel heeft in dit boek namelijk bewezen creatief te kunnen zijn met taal. Zo heeft de vlinder, in verschillende verschijningsvormen, een belangrijke rol binnen het verhaal.
Het einde had ik niet verwacht. Zonder iets te verklappen, kan ik zeggen dat het voor mijn gevoel in een erg korte tijd een andere wending kreeg. De laatste twee hoofdstukken hadden voor mij uitgebreider mogen zijn, nu voelden ze voor mij wat afgeraffeld.
 Al met al geef ik dit boek drie sterren. Het las vlot, maar de herhalende situaties zorgden ervoor dat ik mijn tempo verloor. Sommige situaties vond ik ´uit de lucht komen vallen´, bijna geknutseld en het einde had van mij beter uitgewerkt kunnen worden. Ik heb genoten van de mooie woordspelingen en metaforen die van Driel heeft gebruikt. 
Ik geef dit boek dan ook drie sterren!                                                                    

​Recensie door Sofie 

---