 In groep 8 gingen we een middag naar de bibliotheek, waar we een echte schrijver zouden ontmoeten. In de klas waren we al bezig in Het verraad van Waterdunen, zodat we ietwat voorbereid naar Rob Ruggenberg konden gaan. Daarnaast hadden we in de klas een speciale tekenopdracht voor de schrijver gehad. We hadden allemaal een ontwerp voor de cover van een van zijn volgende boeken mee, inclusief titel, met op de achterkant van de tekening een zelfbedachte flaptekst. In de bieb vertelde Ruggenberg over hemzelf, over zijn op dat moment drie uitgebrachte boeken en over het schrijven. Zo vertelde hij dat hij tien jaar over het eerste boek gedaan. Ik was een beetje overrompeld. Hoe kon hij er zo lang mee bezig zijn? Ik wist van toentertijd populaire jeugdboekenauteurs Carry Slee en Caja Cazemier dat zij niet meer dan een paar maanden nodig hebben om een verhaal op papier te zetten. In vergelijking met deze auteurs deed Ruggenberg er naar mijn mening uitzonderlijk lang over.
Niet veel later ging hij een stuk uit Het verraad van Waterdunen voorlezen, maar ook uit Manhattan en Slavenhaler. Wat ik gek vond, was dat hij letterlijk voor ging lezen. Hallo, hij had de tekst toch zelf verzonnen en geschreven? Kende hij de tekst dan niet uit zijn hoofd?
1 Comment
|
RSS Feed
