|
Als echte boekenwurmen hebben we naast een lijstje van boeken die we nog willen lezen, ook een lijstje met boeken die we nog willen aanschaffen. We hebben allemaal vier boeken gekozen die we met jullie willen delen. We zijn benieuwd of jullie ook een of meerdere van deze boeken willen lezen of er misschien iets over willen vertellen! KIM Het eerste boek is van Berthold Gunster want na het lezen van Omdenken in Communicatie wil ik meer van hem lezen en Huh heb ik inmiddels al, dus deze wil ik ook. Van De Kraaien serie heb ik eerste boek {List & Leugens} gelezen en die is zo bevallen dat ik deel twee ook wil. Dit is min of meer om een mini collectie compleet te maken, want ik heb Fabeldieren en waar ze te vinden & De vertelsels van Baker de Bard en ik vind dat dit boek erbij hoort. Dit is het enige boek (van deze lijst) waarvan ik nog niks heb gelezen van de auteur, maar het is een historische roman waar ik van hou qua genre en er werd gezegd dat fans van Simone van der Vlugt's historische romans dit boek ook wel zouden kunnen waarderen. NatasCha Eerste leven (Gena Showalter) wil ik eigenlijk alleen al lezen doordat ik de kaft zo prachtig vind. Daarnaast vind ik het idee om tijdens je leven te moeten kiezen naar welke wereld je erna wilt erg intrigerend. Drägan Duma: Zij die hoort (Patty van Delft) staat al heel lang op mijn verlanglijstje. Verhalen over draken zijn gegarandeerd leuk en ik lees graag Nederlandse fantasy. Ik heb al veel positieve dingen over dit boek gelezen. Batavia (Peter Fitzsimons) voeg ik graag om twee redenen aan mijn collectie toe. Ik ben weg van het VOC-tijdperk en vind het heerlijk om daarover te lezen, daarnaast ben ik ook met de laatste loodjes van een manuscript bezig dat zich in die tijd afspeelt. Dus meteen research doen! Stof en schitteringen (Kelly van der Laan) wil ik dit jaar ook graag gaan lezen. Het is lang geleden dat ik een fantasy-boek heb gelezen dat zich in een vrij moderne samenleving afspeelt en ik ben erg benieuwd naar de fusie tussen wetenschap en magie waarover op de flaptekst gesproken wordt. Rosanne Het lijkt erop dat ik dit jaar voor boeken met voornamelijk blauwtinten val. Ik heb geen idee hoe ik deze overeenkomsten onbewust voor elkaar gekregen heb, maar waar het voor mij om draait, zijn de verhaallijnen. Ik hoop dat ik bij het lezen zowel mag lachen als huilen en ik weet dat ik er niet blauw van de kou bij zal zitten, want als het goed is spelen de verhalen zich buiten de winterperiode af! Sofie Ja, ik ben een ontzettende nerd en heb het eerste boek van hersendokter Swaab met veel bewondering gelezen. Zijn tweede boek gaat over het creatieve aspect van onze hersenen en ik ben er erg benieuwd naar! Het tweede boek is het nieuwste boek van Herman Koch. Zijn eerder boeken heb ik verslonden en zonder te weten waar dit boek over gaat, weet ik dat ik het wil kopen. Koch is naar mening een van de beste Nederlandse schrijvers en ik kan niet wachten om dit boek te lezen. Speciaal als 'vakantieboek' wil ik dit boek van Sophie Kinsella gaan lezen. Als het een beetje lijkt op haar vorige boeken, is het wederom een boek waar je lekker in kan duiken en bij weg kan dromen. Ten slotte wil ik graag het nieuwste boek van Arnon Grunberg lezen. Zijn boeken blijven me verbazen, de thema's zijn pittig, maar zijn vertelwijze vind ik heerlijk. Tialda Op nummer 1 staan de boeken van Stephanie Perkins. En dan met name Anna & the french kiss. Heel veel weet ik er niet van af, omdat ik spoilers wil vermijden, maar dit lijkt me echt een heel leuk boek om tijdens de lente of zomer te lezen! Op nummer 2 staat Jager, van Lars Kepler. Ik denk dat de meesten van jullie inmiddels wel weten dat ik de boeken van dit duo erg leuk vind. Daarom staat hun nieuwste thriller natuurlijk ook op mijn lijst! Vooral na het spannende einde van Stalker, ben ik ook erg benieuwd hoe het met Joona Linna gaat. Als derde wil ik graag Into the water van Paula Hawkins lezen. Zij werd bekend door haar boek: Het meisje in de trein en omdat ik dat wel een leuk boek vond, wil ik deze ook graag lezen. De Nederlandstalige versie; In het water, komt 2 mei uit, dus daar moet ik nog even op wachten! Als laatste wil ik graag de boeken van Aan alle jongens van wie ik hield, lezen. Deze boekenreeks is geschreven door Jenny Han en omdat iedereen er zo positief over is, wil ik hem ook graag lezen! Lisa Mijn to-read lijst is heel erg divers. Ik wil dit jaar heel erg graag Jane Eyre uitlezen, een boek waar ik nu al veel te lang mee bezig ben. Daarnaast wil ik de gedichtenbundel van Charles Bukowski uitlezen, waar echt een hele hoop super inspirerende gedichten in staan, waaronder mijn eigen favoriet. Daring Greatly is een boek dat ik graag wil gaan lezen voordat ik eindexamen doe, om hier zo mijn voordeel uit te kunnen halen. Peculiar Children lijkt mij een heel interessant boek en omdat ik de serie voor mijn verjaardag heb gekregen, ga ik daar ook maar eens aan beginnen. We horen graag van jullie in de reacties welke boeken nog op jullie wensenlijstje staat!
0 Comments
Als je een nieuw T-shirt koopt, koop je hem omdat het lekker zit. Ook ziet het T-shirt er leuk uit en staat het je goed. Tevreden ga je in het zonnetje op de fiets terug naar huis, om thuis het kaartje eraf te knippen en het kledingstuk aan te trekken. Echter, na een tijdje merk je dat het labeltje in je nek begint te kriebelen. Je zal niet meer hetzelfde gevoel over het T-shirt hebben als dat je in de winkel had. Het T-shirt zal nooit meer hetzelfde zijn… Hetzelfde kan gelden voor een boek, waarvan het kietelende labeltje de inhoud weerspiegelt. Van tevoren zou je je niet in kunnen beelden dat dit boek er achteraf voor zorgt dat je niet meer hetzelfde over een bepaald onderwerp kunt denken dan voorheen.
Soms is het zo dat je, nadat je de laatste bladzijde van een boek hebt omgeslagen, niet meer hetzelfde over een bepaald onderwerp kunt denken dan voorheen. Maar onthoud dat dit soort boeken niet direct slecht zijn, want de kracht van deze verhalen is dat ze jou als lezer ergens kunnen brengen. Je zou bijvoorbeeld kunnen overwegen een nieuw T-shirt te kopen en samen met Willem-Alexander op reis te gaan, met een pratende hond naar Amerika bijvoorbeeld, om daar landkaarten te bestuderen. In ieder geval: veel plezier! Artikel door Rosanne
 We weten allemaal dat series in combinatie met deadlines een hel is. Dus als je deze serie nog niet gezien hebt, maak je maar alvast klaar om je eerstvolgende toets of opdracht te falen. Een week terug, helaas net voor de deadline van mijn filosofie onderzoeksverslag, kwam de serie “13 reasons why” uit. Een korte, dertiendelige serie over de zelfmoord van Hannah Baker, gebaseerd op het gelijknamige boek van Jay Asher. Ze laat dertien cassettes achter met de reden waarom ze deze beslissing heeft gemaakt. Tijdens de serie word je door alle dertien cassettes heen genomen en ontrafelt het verhaal zich. Voordat ik begon aan de serie was ik er nogal sceptisch over, want zulk soort series of boeken romantiseren vaak het hele idee van zelfmoord en pesten et cetera, maar ik was redelijk positief verrast.
Ik ben van mening dat als iets mij verandert of me raakt, het goed is. Dit is natuurlijk een hele oppervlakkige redenering, want als ik iets kijk wat slecht is, word ik daar chagrijnig van en dat maakt het niet gelijk goed. Dat is niet helemaal wat ik bedoel, ik bedoel dat als het mijn aandacht heeft en ik compleet meegesleept word in de emotie van het verhaal, het een goede serie is. Dit is iets wat bij mij niet zo snel gebeurt, dus het is een goede graadmeter. Dit gebeurde zeker bij deze serie. Het onderwerp speelt hierbij zeker een rol, want het thema is behoorlijk heftig en in wat voor een gradatie dan ook, iedereen heeft hier ooit wel eens mee te maken gehad. Het was echter niet alleen dat. Het was ook de eerlijkheid waarmee het verhaal verteld werd. Er worden geen doekjes om gewonden en hoewel sommigen van mening zijn dat de serie veel te expliciet is, is het misschien juist wel goed. Het is een soort van wake-up call hoe iemand pijn kan lijden zonder dat je het doorhebt en hoe erg roddels, pesten en buitensluiten iemand kunnen beïnvloeden. Deze serie is namelijk in een paar dagen helemaal viral gegaan. Ik denk dat veel jongeren zich niet realiseren hoe groot dit “probleem” is en hoe vaak zelfmoord onder jongeren voorkomt . Veel artikelen schrijven dat de serie juist tot zelfmoord aanzet, maar ik denk van niet. Gaat het zelfmoord voorkomen? Waarschijnlijk niet, maar het zet wel mensen aan het denken en misschien helpt het om meer mensen te laten snappen wat het betekent om je suïcidaal te voelen. Dit kan ervoor zorgen dat ze meer rekening met elkaar kunnen houden. Ook kan het helpen om je juist meer begrepen te voelen als dit iets is waar je mee worstelt. In de serie mis ik echter wel een bepaald soort nuance, want niet alles is zo zwart op wit zoals de serie het laat zien en niet alles wat Hannah zegt hoeft de waarheid te zijn. In de serie wordt wel een aantal keer gesproken over dat iedereen een eigen waarheid heeft, maar hier wordt vervolgens weinig mee gedaan of in ieder geval minder dan gekund had. Je ziet eigenlijk enkel alles vanuit Hannahs perspectief. Ik vond vooral de eerste paar afleveringen heel erg sterk, maar merkte wel dat ik vond dat het afzwakte naarmate de serie vorderde. Dit komt waarschijnlijk ook omdat de serie bijna dertien uur lang was. Het werd op een gegeven moment zo erg uitgerekt en daardoor vond ik het vooral aan het einde lastig om mee te komen in de emoties van de personages. Anderen die de serie gezien hebben, vertelden mij dat ze de laatste afleveringen het heftigste vonden, maar daar ben ik het niet mee eens. De eerste afleveringen raakten mij het meeste, misschien juist wel omdat ze niet zo expliciet waren. Ik vond het jammer dat de toon op sommige momenten nog iets te casual was. Vaak zijn tienerseries redelijk luchtig, omdat ze makkelijk te kijken moeten zijn en hoewel dat wel meeviel in deze serie, vond ik er nog wel sporen van terug. Natuurlijk moet de serie niet helemaal zwaar en bedrukkend zijn, maar zodra het casual wordt, wordt het ongeloofwaardig. Ik voelde niet helemaal dat Hannah last had van depressie en het leek alsof ze ook wel een backstory had, maar daar werd niet echt op ingegaan. Zelfmoord komt niet zomaar uit het niets en hoewel er wel een duidelijke rij aan oorzaken was die logisch waren voor haar daden, kwam dit nog niet helemaal over qua gevoel. Ik denk dat daar meer aandacht aan besteed had mogen worden dan het expliciet laten zien op beeld. Die nuance miste ik. Daarnaast ben ik absoluut niet te spreken over het einde. Ze hebben er al op gegokt dat er een tweede seizoen gaat komen en dat is gewoon heel erg jammer. Natuurlijk zijn er altijd meer verhalen te vertellen, maar zodra je verder gaat met seizoen twee ben je de hele verhaallijn van “why did she do it?” kwijt. Het onafgemaakte en afgeraffelde einde was voor mij dan ook een hele erge teleurstelling, omdat ik vond dat de serie heel erg stevig stond voor een tiener/coming of age-serie. Ondanks deze teleurstelling raad ik je toch aan om de serie te kijken, al is het enkel om te zien waar de hele rage om is (en vanwege de bonus dat de cast divers, leeftijdsgetrouw en “natuurlijk” is, wat betekent dat het een keer een serie is met normale mensen, in plaats van enkel modellen in de hoofdrol.) Wil jij je mening over deze serie kwijt? Dan nodig ik je bij dezen uit om een reactie achter te laten met je kijk op deze serie en je kijk op mijn mening. Lisa |
RSS Feed
