(voor de liefhebbers: hier de handgeschreven versie van dit artikel): De handgeschreven versie Het is wonderbaarlijk: het is eind februari dat ik dit schrijf. Ik ben alleen thuis, zit helemaal achterin de tuin met twee katten voor me, languit op de grond. De derde kat ligt ergens binnen. Het zonnetje schijnt, de basisschool achter mijn huis is net uit en overal om me heen klinken juffen, kinderen, vogeltjes en een verdwaalde vuvuzela – of andere verjaardagstraktatie-toeter. Ik zit in mijn hemdje en het voelt als 25 graden. Waar ik naartoe wil? Naar het uitspreken van mijn mening, namelijk dat ik het écht fijn vindt om te recenseren met pen en papier. Dus, net zoals vroeger!
0 Comments
|