Dingen die nooit meer hetzelfde zullen zijn na het lezen van ...

Als je een nieuw T-shirt koopt, koop je hem omdat het lekker zit. Ook ziet het T-shirt er leuk uit en staat het je goed. Tevreden ga je in het zonnetje op de fiets terug naar huis, om thuis het kaartje eraf te knippen en het kledingstuk aan te trekken. Echter, na een tijdje merk je dat het labeltje in je nek begint te kriebelen. Je zal niet meer hetzelfde gevoel over het T-shirt hebben als dat je in de winkel had. Het T-shirt zal nooit meer hetzelfde zijn… Hetzelfde kan gelden voor een boek, waarvan het kietelende labeltje de inhoud weerspiegelt. Van tevoren zou je je niet in kunnen beelden dat dit boek er achteraf voor zorgt dat je niet meer hetzelfde over een bepaald onderwerp kunt denken dan voorheen.

... ‘Olle’ (Guus Kuijer)
‘Olle’, het boek dat je kijk op die bruin met zwarte honden met lange neuzen doet veranderen, stond op de boekenplank in de klas van groep 5. Erg populair was het boek op de basisschool niet, hoewel het een interessant boek was. Kuijer weet zijn fantasie zo levensecht neer te pennen, dat het lijkt alsof de Airedale Terriër werkelijk de juiste articulatiebewegingen kan maken om klanken te bootsen. Het is te lastig om je brein weer normaal te laten werken om te snappen dat dit niet reëel is.

​… ‘Mijn reis met Jake’ (Morgan Matson)
Na het lezen van dit boek zal je niet meer naar Noord-Amerika kunnen kijken zonder de denkbeeldige, uitgestippelde route van west naar oost te zien liggen. Amy begint met tegenzin aan de lange autorit van Los Angeles naar de oostkust, hoewel het achteraf best gezellig was om samen met haar reismaatje Jake de free ways te volgen. Toch zou je als lezer maar al te graag op de stoel van Amy willen zitten, want Jake is echt tof. En als het echt waar is dat er haters zijn die bewijzen dat Jake slechts een fictief personage is, dan zou je meer dan tevreden zijn met het prachtige Amerikaanse uitzicht, de overheerlijke In-N-Out Burger, Yosemite National Park en het huis van Elvis Presley. Je zult niet lang hoeven te twijfelen over de bestemming van je volgende vakantie.

​​… ‘IV’ (Arjen Lubach)
Aangezien dit geen recensie is; spoiler alert! Want het is gewoonweg ongelofelijk hoe Lubach het Nederlandse staatshoofd in zijn verhaal aan ons laat tonen. Bij het horen van zijn naam zie je zijn undercovercarrière op je netvlies voorbijflitsen, met een duistere grijns en kwade bedoelingen. En het zal nog wat worden als je hem binnenkort met een grote glimlach spelletjes ziet spelen op Koningsdag. Een van de weinige dingen waar je dan nog aan kunt denken is de hinderlaag die hem fataal is geworden, daar ergens tussen de Franse heuvels.

​… ‘Paper towns’ (John Green)
John Green, wie kent deze man niet? Zijn derde boek gaat over de bijzondere papieren steden, oftewel fictieve steden die op landkaarten staan afgebeeld om plagiaat te voorkomen. Margo Roth Spiegelman is nogal geobsedeerd door dit fenomeen en weet de lezer hierin mee te nemen. Kijk dan ook niet raar op dat na het lezen van het boek je blinde vertrouwen in je ANWB-routekaart plaats heeft gemaakt voor twijfel. Bestaat dat ene pittoreske dorpje waar jullie naar onderweg zijn wel echt?

"HET IS LASTIG OM JE BREIN WEER NORMAAL TE LATEN WEKEN OM TE SNAPPEN DAT DIT NIET REËEL IS."

Soms is het zo dat je, nadat je de laatste bladzijde van een boek hebt omgeslagen, niet meer hetzelfde over een bepaald onderwerp kunt denken dan voorheen. Maar onthoud dat dit soort boeken niet direct slecht zijn, want de kracht van deze verhalen is dat ze jou als lezer ergens kunnen brengen. Je zou bijvoorbeeld kunnen overwegen een nieuw T-shirt te kopen en samen met Willem-Alexander op reis te gaan, met een pratende hond naar Amerika bijvoorbeeld, om daar landkaarten te bestuderen. In ieder geval: veel plezier!

Artikel door Rosanne