Qreative Minds
  • Home
  • Over ons
  • Interviews
  • Recensies
  • Gastrecensies
  • Artikels
  • Overzicht
  • Contact

Op reis in Du’var-dai!

15/10/2018

0 Reacties

 
Enige tijd geleden introduceerden we Du’var-dai aan jullie: de wereld waarin de boeken van Evi Verhasselt zich afspelen. Vandaag neemt ze jullie mee op reis door deze wereld en belicht ze een aantal belangrijke aspecten.
 
En het gebeurde dat Immer verlaten werd. Zeven en hun clan vertrokken. Drie schepen zeilden heen. Ogotha, schoon en duister, oud als de tijd en Mélimor, wijs en zachtmoedig, vervuller van wensen, leidden hun kinderen door de eeuwigheid naar een nieuwe wereld.
Doch Du’var-dai was waar zij hun thuis vonden. Zij meerden aan en de volkeren verspreidden zich over de wereld. Ieder van hen werd een plaats toegewezen. De Runani, de Ordokh en de Mosh in het Oosten, de Gerrigh in het Westen, de Dragoni in het Noorden, en de Aquin verdwenen in de Oceaan die de twee continenten van elkaar scheidde.
Aldus bleef enkel het volk van Immer over. En de Ouden schiepen een eiland en plaatsten het in de Oceaan tussen de grote continenten, en noemden het Ilfflain.
 
Uittreksel uit 'Verhalen uit de Schemering'
Foto
​Architectuur

​Een bezoek aan de wereld van Du'var-dai start in Terumen, het tumultueuze werelddeel dat werd toegewezen aan de mensen, aan de voet van de Grote Muur. Dit stukje architectuur is het werk van Borhan de Bouwer, een markant figuur uit de vroege geschiedenis van Du'var-dai.
Er gaan verschillende verhalen rond over de grote architect. Volgens de Mosh was hij een geniale mens, de Ilf bestempelen hem als een getalenteerde elf en bij de Runani staat hij bekend als een dwerg met zeer begenadigd intellect. Wie hij ook was, vast staat dat hij de enige was die kon werken met het illustere Eldriet, een onverwoestbaar gesteente waarvan de oorsprong verdween in de mysteriën van de tijd. Dankzij dit gesteente staat het nalatenschap van Borhan de Bouwer tot op de dag van vandaag nog steeds ongeschonden overeind.
De Grote Muur, die de oostelijke grens vormt tussen Cavaros en Noord-Terumen, loopt van de Spyrran (Spitsbergen) tot de Wyrlbrann (Wilskracht). Officieel is de Gouden Poort in Cimuron de enige doorgang, maar er zijn er andere. Een vreemd trekje van Borhan de Bouwer was namelijk dat hij nooit - echt nooit - een bouwwerk volledig afgewerkt afleverde. Ben je op de vlucht voor de Orde van het Bloed? Dan is het mogelijk de Muur te omzeilen als je een obscure herbergier betaald in Cimuron of een gids kiest die z'n weg kent in de Spitsbergen.
 
Vanaf de Grote Muur reis je verder naar de handelsstad Mondua, waar de wet van het geld regeert. Daar kan je per schip in enkele dagen het Nauw oversteken naar Eliflain, zodat je een ander architecturaal wonder kan bezoeken: Thrill, de hoofdstad van eilandcontinent waar de elfen wonen.
Hoewel Borhan de Bouwer zich beperkte tot het paleis en het bovendeel van de stad, vormen de witte, Eldrieten muren een baken voor elke schipper die de haven nadert. Wie echter het voorrecht heeft om binnen de grenzen van de binnenstad te leven, kent ook de nadelen van Borhans genialiteit. Het is bijvoorbeeld onmogelijk een nagel te slaan in een onverwoestbare steen, iets waarvan de muurschilders van Thrill dagelijks de vruchten plukken.
 
Minder bekende werken van Borhan de Bouwer zijn onder andere de 'Gebroeders', een standbeeld in Sav'dahan, de Zaal der Bloemen in Maryenar en de Hemelkoepel in Valwaan. Wie de architect werkelijk was, waar het Eldriet vandaan kwam en waarom hij geen tijd had om zijn kunstwerken te vervolledigen, lees je in De Laatste Erfgenaam. 
​Sociaal
 
"Drükh na osh firth um drân!"
 
Er bestaat geen enkele twijfel over, dwergen zijn het meest sociale volk op Du'var-dai. Hun begroeting die zoveel betekent als 'moge je altijd licht en water vinden' is overal graag gehoord en stamt nog uit de tijd dat zij hoofdzakelijk onder de grond leefden in het noordelijk Runandei. Op de hoofdstad na, staan de meeste grotten vandaag leeg, behalve dan de burchten die traditiegetrouw door de oudste clans in ere worden gehouden. De jongere families leven op de toendra, waar de fauna en flora hard is, maar waar vrijheid heerst én waar er geld te verdienen valt. Huiden, pelzen, tapijten, zijde uit het verre noordoosten, zeldzame metalen en edelstenen, kunstig gemaakte gebruiksvoorwerpen en wapens... alles vervoeren zij naar het zuiden en een enkele keer zelfs helemaal naar Gragh-hor. De Runani zijn echte nomadische handelaars, altijd op zoek naar manieren om kennis en rijkdom te verwerven, maar nooit te verlegen voor een praatje bij het kampvuur. Geen plaats meer in de herberg? Blut? Op zoek naar een schuilplaats? Elke karavaan zal je met open armen verwelkomen. Waarschijnlijk wandel je 's morgens weg met een kater - drink het bier, maar sla de On'nah beleefd af! - maar de kans is groot dat je in ruil voor je reisverhalen een passend (en kostbaar) geschenk krijgt. 
​Typische producten
 
De huid van de orinôku is erg gewild vanwege zijn stevigheid, voor onder andere schoenzolen en Brannaghs Banden, maar dan enkel de duurdere soort. De trage, langharige giganten worden steeds zeldzamer, waardoor de jacht erg beperkt is.
Die Brannaghs Banden zijn een product dat zowel in Runandei als in Eliflain gemaakt wordt, maar enkel nut heeft voor magisters. De leren banden, die voorzien zijn van een laagje maliën dat in de handpalm past, worden om de handen en vingers gewikkeld en dienen als bescherming bij het gebruik van ba'an (een pure vorm van magie).
In vrijwel alle gebieden met een gematigd klimaat komen drakenbomen voor, die de zeldzame drakenvruchten produceren. Deze vruchten zijn ongeveer zo groot als een meloen en hebben heel zoet vruchtvlees waarin donkere pitjes zitten die een zure smaak afgeven als erin gebeten wordt. De drakenboom draagt enkel vruchten als zijn stam het ei van een draak bevat.
Gloeibollen worden geproduceerd in de provincie Valwaan, dat gespecialiseerd is in glasblazen en waar ook de kristallen groeien die hiervoor nodig zijn.
On'nah, een sterke drank die als bijproduct geproduceerd wordt door de zijdeboeren in het noordoosten van Runandei. Het zou wat met rupsen te maken hebben, maar niemand die het drinkt wil precies weten hoe het gemaakt wordt.
Verder vinden kenners het staal uit Cavaros het beste dat er in Du'var-dai te krijgen is, en is de tabak en koffie uit Gragh-Hor van de hoogste kwaliteit. 
​Literatuur

​'Verhalen uit de Schemering' is ongetwijfeld het bekendste boek uit Eliflain. De vertellingen spreken tot de verbeelding en werden veelvuldig vertaald, zodat er zelfs kopijen beschikbaar zijn in de bibliotheken van het verre Gragh-Hor. Hoewel de Ilf dit werk beschouwen als een deel van hun geschiedschrijving, bevat het ook een aantal legendes en sprookjes, waaronder bijvoorbeeld het verhaal van de vijf broers (te lezen in De Smaragden Troon).
Het bekendste stukje van dit boek is ongetwijfeld het begin (zie boven), waarin de verdeling van Du'var-dai werd opgetekend, iets dat bekrachtigd werd door alle toenmalige, erkende volkeren in de Stenen Wet. Borhan de Bouwer creëerde een monument in het Stenen Woud nabij Demetron, de hoofdstad van Cavaros, waarop de beroemde woorden nog steeds te bezichtigen zijn. (Een pelgrimsreis die elfen sterk wordt afgeraden. De kans dat zij eindigen als offer aan de Profeet Jaros, in een ritueel waarbij zij vastgenageld worden aan een boom, is bijzonder groot.)
Hoewel verschillende landen beweren de grootste bibliotheek op Du'var-dai te bezitten, gaat die prijs zonder enige twijfel naar Runandei. De Grote Bibliotheek van Aldrâkh, de hoofdstad van het land, lijkt met zijn twee verdiepingen op het eerste gezicht nauwelijks het bezichtigen waard. Wie echter durft af te dalen in het labyrinth van onderaardse gewelven, wordt daarvoor beloond met de grootste literaire verzameling ter wereld. Gedichten uit Gragh-hor, volksverhalen uit Terumen, wetenschappelijke werken uit Runandei en, naar men beweert, zelfs de originele verzameling 'Verhalen uit de Schemering'. Proza en poëzie, op papier, perkament, steen, hout én zelfs goud, alles kan je er vinden. Maar, let op, menig bezoeker verdwaalde er en weinigen werden ooit teruggevonden. Vergeet niet, dat de groet der dwergen net zo goed als afscheid kan worden gebruikt. 

​Ben jij net zo nieuwsgierig naar Du'var-dai geworden? In De Laatste Erfgenaam ​kom je nog veel meer over deze wonderlijke wereld te weten!
0 Reacties



Laat een antwoord achter.

    Archieven

    Februari 2019
    Oktober 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
  • Over ons
  • Interviews
  • Recensies
  • Gastrecensies
  • Artikels
  • Overzicht
  • Contact