Waarom ‘Heer van de vliegen’ het eerste boek was dat Rosanne niet recenseerde…

Ook keurige kostschooljongens zijn in staat tot beestachtige daden… Wat gebeurt er als een groep jongens uit een hooggeciviliseerde samenleving door een catastrofe op een onbewoond eiland belandt? Decennia geleden schreef William Golding Heer van de vliegen en bijna een jaar geleden geleden las Rosanne het boek (met dank aan het gratis exemplaar vanwege Nederland Leest). Het bleef enkel bij lezen, want er is tot nog toe geen recensie uit haar pen gegleden. Waarom was Heer van de vliegen het eerste boek waar Rosanne sinds de geboorte van Qreative Minds geen recensie over schreef?

​Een huis op een rots of een huis op zand?
Om maar direct met de deur in huis te vallen: ik, Rosanne, vond er niet veel aan. Het idee van Heer van de vliegen was zeer goed, maar ik bevond me niet op het onbewoonde eiland waar de personages zich ook op bevonden. Het verhaal blijf voor mij enkel een verhaal, want ik werd er niet ingezogen. Het was een dikke “mwah” en hoe moet je zo’n dikke “mwah” onderbouwen? Aan de schrijfstijl lag het niet en aan de personages ook niet. Het verhaal was zeker niet verkeerd, maar het was gewoon niet mijn stijl. Ik had geen argumenten. Zonder argumenten kom je nergens en probeer je een recensie, oftewel een huis, op zand te bouwen. Iedereen weet dat een huis op zand niet stevig staat, dus het zou een flutrecensie worden.

​Er wordt niet voor niets gezegd dat eerlijkheid het langst duurt!
Een tweede reden dat ik geen recensie over het boek schreef, was omdat ik bang was voor kritiek van de lezer. Ha! Ik, bang voor kritiek? In het dagelijks leven ben ik dat wel, maar wat betreft het schrijven van recensies ben ik dat zelden. En toch durfde ik mijn mening – dat ik er gewoonweg niet veel aan vond - niet te uiten. Wellicht durfde ik dit niet, aangezien er in mijn versie van Heer van de vliegen een voorwoord stond van Özcan Akyol. Özcan was zeer lovend over het boek; het was zijn lievelingsboek. Door dit voorwoord van tevoren te lezen, werd ik gemotiveerd om met het echte verhaal te beginnen. Totdat het verhaal tegenviel. Had ik onbedoelde grote verwachtingen vanwege het voorwoord? Ik was bang voor fans van Heer van de vliegen die de recensie zouden lezen en boos zouden worden. Terwijl ik in dit artikel heel anders sprak over eerlijk zijn, ook al ben je als recensent niet zo tevreden over een boek.

​Geen sterretjes
Ten derde nog even een praktisch punt: ik kon mijn mening over Heer van de vliegen onmogelijk onderbouwen, aangezien ik geen argumenten had. Hoe had ik dan een sterrenbeoordeling over het boek kunnen geven, als ik geen argumenten had? Het is niet zo dat ik normaliter het aantal sterren aan het aantal positieve punten van een boek koppel. Meestal zet ik alle argumenten, zowel de positieve als de negatieve, op een rijtje, maar laat ik mijn gevoel daar ook op los. Met mijn mening in mijn achterhoofd, vergelijk ik het boek met eerder door mij gelezen boeken en het aantal sterren dat ik daar gegeven heb. Dus eigenlijk is het een mengelmoes van mijn leeshistorie, mijn mening over het boek in kwestie en mijn gevoel daarover. Maar als ik geen mening had en als mijn gevoel “mwah” zei, hoe had ik dan tot een aantal sterren kunnen komen?

"Mannen hoeven eigenlijk maar in één ding goed te zijn en dat is in het doodknuppelen van everzwijnen."
Renate Dorrestein

​Ook keurige recensenten zijn in staat tot beestachtige daden, namelijk het niet-recenseren van een gelezen boek. Niet dat het erg is, maar het is wel jammer. Bovendien heb ik hierdoor mijn eerder geschreven artikel (waar ik in dit artikel eerder naar heb verwezen) naar beneden gehaald. Want het klopt toch niet dat ik heb gezegd dat je te allen tijde eerlijk moet zijn, maar dat ik nu niet mijn “mwah” heb kunnen en durven verwoorden? Om af te sluiten wil ik Renate Dorrestein aanhalen. Zij heeft ooit gezegd: “Mannen hoeven eigenlijk maar in één ding goed te zijn en dat is in het doodknuppelen van wilde everzwijnen.” Dat is precies wat de jongens in Heer van de vliegen hebben gedaan. En dat is precies wat ik met mijn boodschap (eerlijkheid duurt het langst) heb gedaan. Ik heb de boodschap doodgeknuppeld. Help!

​Welk boek beoordeel jij met een dikke "mwah"?