Interview met Dianne Arentsen

---

Dianne Arentsen is tweeëndertig jaar oud. Ze heeft een jaar psychologie gestudeerd, een half jaar verpleegkunde en anderhalf jaar informatica. Tijdens de verschillende opleidingen kwam ze er steeds opnieuw achter dat het niet de juiste richting was, totdat ze besefte dat ze het liefst haar kinderdroom wilde nastreven: schrijven. Ze is getrouwd, moeder van drie kinderen en schrijft voornamelijk tijdens de schooluren.

---

​Onlangs kwam Ithana, het eerste deel van Het patroon uit. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
Ithana speelt zich af in een wereld waar zwakte wordt verafschuwd. Ze is de afgelopen vijf jaar getraind in een kamp en heeft geen herinneringen van de tijd ervoor. Zodra ze op onderzoek uitgaat en het kamp verlaat verschijnt er een teken van een blauwe ijskraag op haar hand. Vanaf dat moment verandert alles. Het kamp wordt aangevallen en Ithana ontdekt dat er iets achter haar aanzit.
Een belangrijk thema is zwakte versus kracht en dat wat de wereld als sterk beschouwd niet altijd sterk is. Juist het kwetsbaar durven zijn, het durven toegeven van fouten en mensen toe te laten, dat is kracht. Ithana heeft daar veel moeite mee, door wat haar geleerd is, maar ook door haar verleden.

Ithana speelt zich af in een zelfbedachte wereld: Sondar. Hoe zou je deze wereld omschrijven?
Sondar is opgedeeld in vier gebieden: Vuur, Wind, Aarde en Water. Het is een harde wereld, waarin het systeem van meester en dienaar een grote rol speelt. Door missies uit te voeren kunnen mensen pana verdienen. Hoe meer pana iemand heeft, hoe meer gezag en status. Het is iedereen voor zich. Over het algemeen lijkt het landschap van Sondar op dat van onze wereld, hoewel er bepaalde plekken zijn aangetast door weefsels (een soort magie). Zo heb je bijvoorbeeld de gifbergen, een gevaarlijk gebied om doorheen te trekken.

Sondar wordt door verschillende rassen bewoond. Als je zelf in Sondar had gewoond, tot welk ras had je dan graag willen behoren?
Ik zou tot de luimen behoren, denk ik. Zij zijn erg lenig, kunnen makkelijk van hoge gebouwen afspringen en hebben een goede balans. De naftariërs vind ik ook erg interessant. Het lijkt me bijvoorbeeld leuk om te kunnen vliegen en ik vind al hun tradities ook wel boeiend.

Met welke dingen worstelen de hoofdpersonen?
Ithana heeft moeite om mensen toe te laten. Ze houdt zichzelf voor dat ze sterk moet zijn, maar is eigenlijk bang om gekwetst te worden. Ook wordt ze geplaagd door herinneringen uit het verleden. Skay heeft moeite met de machtsverhoudingen, hij voelt zich daar niet goed bij en wil er graag wat aan veranderen.

Hoe kwam jouw wereld tot stand? Heb je eerst een wereld uitgedacht of ontwikkelde die zich gaandeweg?
In eerste instantie zag ik een beginscene voor me en ben ik die gaan opschrijven, geleidelijk aan is de wereld toen ontstaan. Samen met mijn man heb ik veel uitgedacht en opgeschreven. Lang niet alles wat we hebben bedacht is in het verhaal terechtgekomen. Wie weet komt dat later nog en anders is het achtergrondinformatie voor onszelf. Alles moet natuurlijk wel kloppen. Hoe de macht tot stand is gekomen in een gebied, hoe de verschillende rassen reageren, wat voor gewoontes ze hebben, wat de geschiedenis achter een stad is, enz.

Wat vind je het origineelste aan je eigen verhaal?
Het hele concept van de regenboogrivier waaruit de zeven rassen zijn voortgekomen en de bijpassende zeven kleuren wevers (soort magiërs). Ook de wezens vind ik erg leuk. Ik ben nog niet eerder soortgelijke wezens tegengekomen in andere boeken of films.

Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Geef nooit op. Wacht niet tot je genoeg tijd hebt, maar maak tijd voor het schrijven. Ik had ergens eens gelezen, volgens mij was het op Pinterest, dat niemand later terugkijkt op zijn leven en zich de dagen herinnert met veel slaap. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat je altijd door moet gaan, maar ik geloof dat als je iets echt wilt, dan zorg je ook dat het er komt. Dat zijn dingen die je je wel herinnert. Misschien lukt het niet gelijk, maar door te blijven proberen leer je het meest.
Daarnaast kan lezen ook enorm helpen. Soms krijg ik een idee voor mijn eigen verhaal terwijl ik een boek van een ander lees, ook al heeft dat niets met het boek te maken. Alsof je eigen creativiteit in werking wordt gezet door het lezen van iemands anders creativiteit.

Op mijn website staat nog wat achtergrondinformatie over de rassen, kun je de kaart van Sondar bekijken en staat uitgelegd wat wevers zijn. Ook is het daar mogelijk om mijn personages een vraag te stellen.