Interview met Eva de Wit

Zeg je feelgood in Frankrijk, dan zeg je Eva de Wit. Haar frisse zomerromans die zich afspelen in het vakantieland bij uitstek zijn net zo ontspannend als een reis naar la douce France zelf. Misschien nog wel ontspannender, want je hoeft geen auto vol te laden en je hoeft je al helemaal geen zorgen te maken over zwarte zaterdag. Gewoon achteroverleunen en je laten meevoeren! (©www.zomerenkeuning.nl)

 Zou je jezelf willen voorstellen aan onze lezers?
Ik ben getrouwd en ik heb drie kinderen. Al zo lang ik me kan herinneren was ik bezig met het schrijven van verhalen, ook ben ik gek op lezen! Ik houd vooral van  romantische verhalen, maar ook van historische romans. Verder houd ik van reizen, vooral naar zonnige oorden!

Onlangs is je boek 'Een weerzien in Italië' uitgekomen. Zou je in eigen woorden kunnen vertellen waar dit boek over gaat?
Nadat de moeder van Lucia en Dani is opgenomen in een verpleeghuis, ontdekken ze hun moeder het nooit zo nauw heeft genomen met de waarheid. René, hun overleden papa, blijkt niet de vader van Lucia te zijn. In de zomer vertrekken de zussen naar Italië, om Lucia’s vader te zoeken. Maar in plaats van antwoorden, komen er steeds meer vragen over het verleden.  

Hoe is het idee voor dit boek ontstaan?
Verhalen en tv programma’s waarin door DNA onderzoek allerlei familierelaties aan het licht komen, hebben me altijd geïntrigeerd.

Wat vind je het meest origineel aan dit boek?
Halverwege het verhaal gaan Lucia en Dani van Italië naar Frankrijk. Daar logeren ze in het Chambre d’Hotes uit mijn eerdere roman.  Ik vind dat zelf wel grappig, om zo twee heel verschillende verhalen aan elkaar te verbinden.

Waar heb je de inspiratie vandaan gehaald voor het schrijven van dit boek?
Ik reis zelf graag naar Italië en Frankrijk, heerlijke zonnige landen, dan ontstaan de ideeën vanzelf.

Wat vond je het moeilijkste aan het schrijven van dit boek?
De Italiaanse uitdrukkingen, die ik af en toe gebruik. Gelukkig heb ik een vriendinnetje die met een Italiaan is getrouwd, zij hebben me geholpen om geen foute Italiaanse kreten te lanceren.

Wie was je favoriete personage om voor te schrijven en waarom?
Ik heb de beide zussen in mijn hart gesloten, maar ook voor vader René kreeg ik steeds meer een zwak plekje.

Ten slotte zijn we benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers? Aan welke tip(s) heb je zelf veel gehad?
Als je wil gaan schrijven? Gewoon proberen en blijven proberen! Doorzetten, kritisch zijn voor jezelf, dan gaat het vroeg of laat lukken! Schrijven is heerlijk!