Interview met Liz Hartevelt

Liz Hartevelt (Zeist, 1986) (pseudoniem) schrijft al zo lang als ze zich kan herinneren. Als zesjarige schreef ze haar eerste verhaaltje en daar is het niet bij gebleven. Dat was het eerste fictieve personage dat haar koffers pakte en in haar hoofd kwam wonen en er volgden nog veel meer. Hedendaagse New Adult-verhalen en New Adult fantasy zijn haar favoriete genres om te schrijven, maar ook Young Adult schrijft ze af en toe. Uiteraard alles samen met haar schrijfmaatje: kater Pluk (vernoemd naar - inderdaad - Pluk van de Petteflet van Annie M.G. Schmidt. Bij Liz staat er altijd muziek aan tijdens het schrijven. Geen specifieke stijl, maar (indie) rock en metal is dat wat het meeste door de speakers schalt. Voor elk verhaal heeft ze een aparte playlist. 

Naast schrijven is de boekenblog pluizenbol.nl ook een belangrijke hobby. Ze maakt mensen enthousiast voor haar favorieten, zoals November 9 en A Darker Shade of Magic. Als ze niet schrijft of werkt als postbezorger, werkt ze aan haar bullet journal of crusht ze candy in Candy Crush. Ongetemd is haar debuut en is verschenen in april. In 2019 volgt Verwilderd, het tweede deel.

Onlangs is je boek Ongetemd uitgekomen. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
Ongetemd vertelt het verhaal van Arabella en Riley, twee jongvolwassenen die elkaar ontmoeten. Ze komen allebei voor keuzes te staan die hun toekomst gaan bepalen en een nieuwe levensfase ingaan. Arabella gaat studeren, terwijl Riley dat juist niet doet en moet gaan beslissen wat hij eigenlijk met zijn leven wil en wat voor zin het heeft.
​
Ze hebben in hun verleden allebei dingen meegemaakt waar ze mee om moeten leren gaan, zodat het allebei niet langer belemmert in wat ze willen bereiken in het leven.
 
Arabella is een onzichtbaar meisje. Welke tip zou je haar geven om uit haar comfort zone te komen?
Ik wilde haar regelmatig eens door elkaar rammelen en brommen dat ze iets aan de situatie moet doen, dat ze soms iets meer van zich af moet bijten. In sommige opzichten lijkt ze op de ik die ik was toen ik 18 (leeftijd van Arabella), want ik was ook zo onzichtbaar. Alleen een stuk minder gevat dan zij is.
 
Misschien wil ik mezelf wel door elkaar rammelen en zeggen: ‘doe het gewoon, je gaat er niet dood aan. Is het ongemakkelijk? Op een gegeven moment wordt het normaal.’ Af en toe moet ze eerst meer leven.
 
Hoe is het idee voor Ongetemd ontstaan?
Ik wilde een verhaal schrijven voor op Wattpad over twee jongeren die elkaar tegenkomen en waarbij een jongen en een meisje kamer/huisgenoten worden. Het moest een luchtig, vrolijk zomerverhaal worden, alleen voor op Wattpad.
 
Maar het bleek dus geen luchtig en vrolijk verhaal te zijn, want er zitten echt wel lastige problemen in. Ik schreef de allereerste versie – nog onder een andere titel – in twee maanden tijd en zette het op Wattpad. Ruim 110.000 woorden.
 
Daar vond iedereen het zo goed dat er bij mij een idee begon te ontstaan: wat als ik dit uitgeef? Wat als dit boek als echt boek verschijnt? En dat heb ik gedaan. Ik had geen zin om alle uitgevers af te gaan en een vriendin van mij (Mariëlle Brouwer) had net haar eerste boek zelf uitgegeven, dus ik besloot dat ik dat ook wel kon. Zo geschiedde en kwam Ongetemd ruim een jaar later als paperback en ebook uit.
 
Wat vind jij het origineelste aan jouw boek?
Er zit een kleine plotwending in waarvan een aantal mensen hem leuk vonden, omdat ze hem niet aan zagen komen. Maar als ik dat vertel, is het nogal een spoiler. Dus mensen moeten hem hiervoor zelf maar gaan lezen.
 
Waar heb je de inspiratie vandaan gehaald voor je boek?
De inspiratie voor mijn personages komt in elk geval door een RPG waar ik aan schreef samen met een paar vriendinnen. Langzaam maar zeker kwam ook de rest van het verhaal samen.
Sommige stukjes maakte ik zelf mee en ik heb zelfs wat stukjes uit mijn dagboek verwerkt. Daarnaast is het vooral veel fantasie waarvan het overgrote deel er gewoon ineens was, terwijl ik schreef. Ik begin met schrijven zonder echt een plan, dus veel was voor mij ook een verrassing.
 
Dit is jouw eerste gepubliceerde boek. Wat waren de grootste (schrijf)problemen die je tegenkwam?
Ik vond het herschrijven ontzettend lastig, omdat ik van twee manuscripten één heb gemaakt. Ongetemd bestond oorspronkelijk uit twee delen, maar dat tweede deel vond ik achteraf niet zoveel toevoegen, dus ik heb het in dit deel verwerkt.
 
Zelf heb je twee blogs (Pluizenbol Boeken, Blauw Appeltje), in hoeverre denk jij dat dit invloed heeft gehad op je schrijfproces? En de manier waarop je het boek hebt geschreven?
Ik denk dat het vooral invloed heeft gehad op mijn personages en om ze niet te plat te maken, maar tot leven te wekken. Dat is namelijk een punt dat ik heel vaak aanhaal in recensies op mijn boekenblog (pluizenbol). Van veel boeken vind ik de personages niet tot leven komen en mijn intentie was om dat bij mijn boek wel te doen. Ik ben heel kritisch op andermans boeken, dus ook op het mijne.
 
Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Begin! Bij de meeste schrijvers is hun eerste versie (first draft) slecht, maar daar moet je doorheen. Ook bekende auteurs als John Green ervaren dit, maar als je blijft verbeteren, komt je eerste versie al nooit af, laat staan dat het dan ooit een boek kan worden.
 
Als je een boek wilt schrijven, moet je beginnen. Geen smoesjes of excuses, want als je dat boek echt wilt schrijven, moet je iets doen. En dat kan, ook als je een druk leven hebt. Kies een dagdoel en dat hoeft niet groot te zijn. Dat kan een loos kwartiertje zijn of bijvoorbeeld 100 woorden per dag. Kijk 1 aflevering van een serie minder en gebruik die tijd om te schrijven. Zo simpel is het. En het zal bloed, zweet, tranen en heel veel doorzettingsvermogen kosten, maar aan het einde voel je je ontzettend trots. ​

Meer weten over het boek en de toekomstplannen van Liz Hartevelt? Kijk dan snel op www.pluizenbolboeken.nl.​