Interview met Loïs Lentz

Loïs Lentz, twintig jaar oud, is een schrijfster, Industrial Design student, perfectionist en dromer. Haar huis staat in Ewijk, maar ze brengt het grootste deel van haar tijd door in Eindhoven, waar ze studeert, en Wyler, waar haar vriend woont. Ze zou graag zeggen dat ze haar hele leven al actief leest en schrijft zoals de meeste schrijvers,
maar dat is niet het geval: ze moest eerst dyslexie overwinnen. 
De meeste van haar dagen zitten vol met werk voor de uni, theater en achterstallig werk. Schrijven doet ze daarom alleen in het holst van de nacht of wanneer ze eigenlijk iets beters te doen heeft. Het liefst is ze op Texel, waar ze wandelt of vooral lekker niets doet, dat is wanneer de inspiratie komt.

​Onlangs is Tussen licht en duisternis uitgekomen. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
Tussen Licht en Duisternis gaat over een land waar iedereen moet kiezen tussen goed of kwaad. De twee partijen staan constant op gespannen voet met elkaar en dat wordt alleen maar erger als de erfgename van het land,
Julia, besluit een Duistere worden wanneer haar vader sterft. Als twee jaar later ook het laatste familielid van Julia sterft zien de Duisteren hun kans om de macht te grijpen.
Julia voelt zich verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt in het land, want als zij niet was gegaan, was dit alles nooit gebeurd. Het liefste wat ze wil is haar fouten rechtzetten, maar dat lijkt onmogelijk. Ze heeft niets meer over van de macht die ze ooit had en er lijkt geen oplossing te zijn die allebei de groepen tevreden stelt.

Welke karaktereigenschap van Julia zou jij zelf wel willen hebben en welke absoluut niet?
Julia is vertrouwensvol en vriendelijk. Ze gelooft in de mensen om zich heen en ze doet haar best om hen een goed gevoel te geven. Ze is wat cynischer geworden door de jaren heen, maar is nog steeds zachtaardig in een wereld die daar eigenlijk geen ruimte voor biedt, dat zou ik ook wel willen voor mij zelf. Aan de andere kant is Julia ook wat onzeker en impulsief. Een slechte combinatie. Zelf zou ik liever sterker in mijn schoenen staan en ik vind het ook altijd erg belangrijk om te denken voordat je iets doet.​

 In jouw wereld moet men een keuze maken tussen Licht en Duister. Wat typeert de twee groepen het meest?
De Zilveren (licht) zouden al het goede moeten verwezenlijken en de Duisteren al het kwade, maar wie is er nu 100% goed of kwaad? In werkelijkheid zijn Zilveren vooral geordend en ijdel, terwijl de Duisteren vooral vrij en chaotisch zijn. Beide groepen worden nog het meest getypeerd door hun haat voor elkaar.

Je bent een jonge auteur. Hoe oud was je toen je aan dit manuscript begon?
Ik ben al begonnen aan dit verhaal toen ik twaalf was in het huis van mijn oma in Baarn. Toen was het nog een kinderboek, een sprookje. Het schrijven duurde erg lang, dat kwam door mijn dyslexie. Toen ik het boek
naar een uitgever stuurde kreeg ik de reactie dat ze het wel zouden willen uitgeven als ik het vertelperspectief veranderde en als ik er een Young Adult boek van zou maken. Dat vond ik wel een interessante
uitdaging. Ik legde het nieuwe boek dat ik aan het schrijven was stil (daar kan ik eindelijk weer mee verder nu mijn debuut af is) en ik herschreef Tussen Licht en Duisternis, dat toen nog “Nooit Geleefd” heette, binnen een jaar of twee.

Wat is in jouw ogen het grootste compliment dat je als schrijver kunt ontvangen?
Ik vind het heerlijk om te horen dat iemand van mijn boek genoten heeft, dat iemand heeft gelachen, of gehuild, of aan het denken is gezet door mijn boek. Het is een eer om te horen dat iemand op wat voor een manier dan ook plezier heeft gehad van het lezen van mijn persoonlijke hersenspinsels.

Je boek is nu een paar weken uit, de reacties zullen wel langzaam binnendruppelen. Sommige debuterende auteurs zijn bang dat bekenden denken dat bepaalde scènes of personages op eigen ervaringen zijn gebaseerd. Geldt dat ook voor jou?
Nee, hoor. Gelukkig niet. Mijn personages maken nog al wat mee, het zou toch wel zorgelijk zijn als dat op eigen ervaring gebaseerd zou zijn. Waar ik eerder bang voor ben is dat de ideeën in mijn boek verkeerd of niet overkomen, of dat mijn lezers het boek gewoon niet leuk, of erger nog, saai vinden. Dat lijkt me een nachtmerrie.

Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Voor mij was het belangrijk om me te realiseren, dat een schrijver niet klaar is zodra zijn of haar boek gedrukt is. Je zal het in de markt moeten zetten, reclame moeten maken voor jezelf. Veel schrijvers zijn introvert en dat is dan ook erg lastig voor hen om te doen. Ik probeer er ook nog een beetje mijn draai in te vinden, maar ik kom er langzaam
achter dat het ook eigenlijk best wel leuk is.  

En als je wilt schrijven: schrijf. Je hoeft je echt niet tegen te laten houden door twijfels en onzekerheden, want je kunt het wel. Schrijven kun je leren en je kunt het alleen leren door het te doen.

Meer weten over Loïs? Volg dan haar Facebookpagina!

​

---