Interview met Mariëlle Brouwer

​
​​Mariëlle Brouwer is 30 jaar en woont in Brabant. Al vanaf haar 16de schrijft zij en inmiddels heeft ze 2 boeken uitgebracht. Ze schrijft Nederlandse New Adult boeken.
Mariëlle is juffrouw op de basisschool en haar hobby’s zijn: muziek luisteren, lezen en schrijven.
Haar favoriete boeken zijn de Troon van Glas serie (Sarah J Maas), de Hof van Doorns en Rozen serie (Sarah J Maas), Waar Het Licht Is (Jennifer Niven) en The Problem With Forever (Jennifer Armentrout). Ook houdt ze haar boeken- en schrijfblog Duntax.nl bij.

Onlangs is je boek Structure 2 - Wild & Structure uitgekomen. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
Het boek volgt Chaos & Structure op en gaat eigenlijk ongeveer twee maanden na deel 1 verder. Het is heel lastig om iets te zeggen zonder spoilers te geven voor deel 1 of dit deel maar ik ga mijn best doen. Mika worstelt met dingen uit zijn verleden. Hij heeft moeite om het te laten rusten en wil heel graag antwoorden. Ondertussen zoekt Lily een manier om haar relatie met haar ouders een plekje te geven. Hierbij proberen ze elkaar te helpen en eigenlijk ook een beetje elkaar te vinden.

Mika en Lily liggen heel erg uit elkaar qua karakter, waarom denk je dat het zo goed klikte tussen hun?
Beide hebben een moeilijk verleden waardoor ze makkelijker begrijpen waar reactie’s vandaan komen. Voor Mika was het meteen duidelijk waarom Lily de aantrekkingskracht op hem heeft. Hij wordt vaak gezien als Mika van Structure en daarom alleen al vinden meisjes hem leuk en willen van alles. Lily, daarentegen, ziet hem als Mika en kijkt voorbij het masker dat hij opzet om Mika van Structure te zijn. Hij kan compleet zichzelf bij haar zijn. Andersom ervaart Lily eindelijk hoe het is als iemand daadwerkelijk vecht om te laten zien dat diegene om je geeft en dat is iets dat zij nooit eerder heeft ervaren. Mika geeft haar het gevoel dat zij ook belangrijk is.

Heb je zelf nog tips voor Mika en Lily over hoe ze met elkaar kunnen omgaan?
Voor Mika eigenlijk niet. Hij is duidelijk in wat hij wil en wat hij voelt. Ook laat hij – zeker in deel 2 – goed zien wie hij is en waar hij mee worstelt.
Voor Lily was dat veel lastiger. Haar vertrouwen in iedereen was weg. Dus voor haar zou ik vooral de tip geven dat ze mensen soms best wat vaker mag vertrouwen en zeker Mika. 

Wat vind jij zelf het leukste aan het tweede boek vergeleken het eerste boek van de serie?
Het leukste aan deel twee vond ik hoe we steeds meer de echte Mika zagen en steeds meer over zijn verleden kwamen te weten. Waar hij in deel 1 nog vaak een masker ophad en zichzelf stoer gedroeg, valt dat in deel 2 veel meer weg. Daarbij ziet Lily steeds beter hoe mensen in elkaar zitten en komen haar goede kanten heel duidelijk naar voren. Ze is minder onzeker.

Komt er na dit boek nog een deel? En zo ja, ben je al begonnen met het schrijven ervan?
 Er komen er nog drie, haha. Ik ben aan alle drie al begonnen en met deel 3 al best een eindje. Deze delen gaan alleen niet meer over Mika en Lily. Het is niet voor niks & Structure. Structure is de hele band, dus het volgende boek gaan we naar Noah. Als je deel 1 en 2 hebt gelezen, heb je al een vermoeden wie zijn tegendeel wordt. Verder verklap ik niks. Wel kan ik nog zeggen dat Sil en Daan ook een eigen deel gaan krijgen.

Vond je het lastig om tijdens het schrijven telkens te moeten wisselen van ik-figuur? Aangezien de karakters zo verschillend zijn?
Nee, eigenlijk niet. In mijn hoofd zijn ze ook echt twee verschillende personen die hun verhaal kwijt moeten. Ik zorg alleen dat het op papier komt. Soms was het alleen even moeilijk om tegen nummer 1 te zeggen dat ‘ie even zijn mond moest houden, wat dus echt superschizofreen klinkt, haha. Anders is het lastig om je op de stem van nummer 2 te concentreren. Ik vind het eigenlijk lastiger om vanuit 1 persoon te schrijven.

Vond je het lastiger om de hoofdstukken van Mika of van Lily te schrijven?  En waarom? 
Lily was echt een stuk lastiger. Mika was er ook als eerste en hij is praktisch mijn baby. Ik ken hem door en door. Daarbij vind ik de gedachten van de jongens altijd makkelijker op papier te krijgen. Voor mijn gevoel was Lily heel terughoudend en bleef in herhaling vallen, waardoor het lastig was om haar gedrag te doorbreken. Mika was een stuk duidelijker in wat hij wilde, vond en voelde. Hij was daarin ook heel open. Lily was veel meer gesloten en had het voor zichzelf een heel eind weggestopt, waardoor ik moest zorgen dat Mika echt dingetjes oprakelde.

Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Altijd blijven schrijven en laat het anderen lezen. Daar word je zoveel beter van! Daarbij vind ik verdieping in Show don’t tell echt een must. Dat blijft altijd lastig zelfs voor lang gepubliceerde boeken en je ziet het ook nog vaak in gepubliceerde boeken, maar het leest zoveel fijner als het show is.