interview met owan drake

Zijn naam geeft hij liever niet prijs, dus gaat hij als schrijver door het leven onder het pseudoniem Owan Drake. Wat hem bijzonder maakt is dat hij een vorm van autisme heeft en in een instelling woont. Hij is nu zevenentwintig, schrijft al vanaf zijn negende en is sindsdien bezig met zijn verhaal De Zaden der Hoop – de val van Hymír. Omdat hij er al zo lang mee bezig is zijn er ook al een hoop boeken in de maak voor dit verhaal. Op dit moment is hij al bezig met boek nummer zes (!), terwijl boek nummer één pas net uitgegeven is. Ondanks dat deze serie nu al zes delen heeft, zegt Owan Drake dat het bij boek zes nog lang niet voorbij is. Volgens hem is dit pas het begin van deze gigantische saga. Inge had het genoegen om hem te mogen interviewen.

---

De Zaden der Hoop is een recent uitgebracht boek. Kunt u kort uitleggen waar het verhaal precies overgaat? 
Het hoofdthema van het boek wat cliché, namelijk een oorlog van licht tegen duister. Toch komt er in hoofdstuk vier ineens een grote twist volgens zijn lezers. Het perspectief verschuift naar de kant waarvan het aanvankelijk leek dat zij de slechteriken waren, waardoor je een kijkje in hun leven ziet en meerdere kanten van het verhaal ziet. De vraag die in zijn lezers opkwam was de vraag of de kant van het licht wel zo goed was als ze in het begin leken. Ik wil hiermee laten doorschijnen dat of iets goed of slecht is, afhangt van welke kant je het bekijkt. Verder zitten er in het eerste boek al over 50 karakters. Daarbij vind ik Lord of the Rings een van de beste boeken ooit vindt, maar heb ik ook eigen ideeën heeft over hoe ik het zelf zou hebben geschreven. Ik vind het verhaal van Lord of the Rings wat eenzijdig , omdat het veelal vanuit één perspectief is geschreven. Ik had zelf liever meer kanten van het verhaal gezien, zoals bijvoorbeeld ook van de Orcs. En dat is ook de reden waarom er in mijn verhaal meerdere perspectieven zijn verwerkt, om meer kanten van het verhaal weer te geven en de lezers zelf te laten kiezen welke kant zij goed of slecht vinden. Daarnaast wordt er in het verhaal ook nog gewisseld tussen het heden en verleden, wat belangrijke functie in het verhaal heeft om ontwikkeling weer te geven. Maar wat die functie en ontwikkeling precies inhouden houdt wordt later in de boeken uitgelegd.
 
Hoe is het idee voor De Zaden der Hoop ontstaan?
Zoals ik al had verteld ben ik op mijn negende al begonnen met het schrijven van delen voor de Zaden der Hoop. Maar door vele tegenslagen in mijn leven, zoals het feit dat ik uit huis ben geplaatst , depressie een tegenslag was en door vele pesten heb ik jaren niet geschreven. Dit betekende echter niet dat het idee voor het verhaal verdween. Ik bleef werken aan het verhaal, ook al was dit voor een lange tijd alleen maar in mijn eigen hoofd. In totaal heb ik wel vijftien jaar gespendeerd aan het ontwikkelen van het verhaal in mijn hoofd voor ik er echt op papier aan begon te werken. Daardoor schrijft het verhaal zich als vanzelf en heeft het verhaal daarbij ook ruimte voor improvisatie. Zelfs met al die ideeën kan er hier en daar nog dingen veranderen. Dingen die ik aanvankelijk op de ene manier voor me zag, zijn in de uiteindelijke versie toch weer heel erg veranderd.
 
Zijn er boeken waar u zich door heeft laten inspireren?
Voornamelijk het boek Malazan book of the Fallen van Steven Erikson. Niet qua schrijftstijl, maar het groot aantal karakters dat voorkomt in dit boek. Ook is de stijl dusdanig mysterieus dat je pas na vele boeken eindelijk begint te begrijpen wat er precies gaande is. Je krijgt na meerdere boeken pas een gevoel van begrip en denk je het eindelijk te snappen, tot er nog meer mysteries komen die je meeslepen en je achter laten met nog meer vragen. Zo zie ik mijn verhaal ook voor me.
 
Wat vindt u het meest origineel aan uw boek? Waar bent u het meest trots op?
Waar ik trots op ben, is mijn boek in het geheel. Maar als ik toch zou moeten kiezen zou ik kiezen voor het eerder benoemde punt; dat er in het boek verhalen uit het heden en verleden elkaar afwisselen. De verhalen die zich in het heden afspelen leunen wat meer in de richting van het Science Fiction, hoewel dit pas echt duidelijk wordt in een van de vervolgen. Wat ik wel al zou willen verklappen is dat er ruimteschepen, veldslagen met gigantische Dreadnoughts en zelf andere planeten aan bod komen in de vervolgen. In tegenstelling tot de verhalen die zich in het heden afspelen, hebben de verhalen over het verleden meer een fantastische sfeer. Het heeft veel meer weg van middeleeuwse fantasie dan Science Fiction. Toch haal ik in deze periodes in het verhaal er ook actuele feiten bij, bijvoorbeeld het hebben van een getinte huid. Oftewel, de zwarte pieten discussie. Ook geef ik mijn eigen visie weer over het geloof. Ook hier ben ik erg trots op. Nu heb ik eigenlijk wel twee dingen benoemd waar ik trots op ben ;) Ik hoop dat me dat vergeven wordt. Haha.
 
Wat is het idee achter de titel?
Het antwoord op deze vraag kan misschien wat tegenvallen, maar dit kom je te weten in een van de vervolgen. Toch wel een slimme manier om ons te motiveren om het verhaal te gaan lezen.
 
Hoe ging het bij u met het bedenken van een titel? Vond u dit moeilijk of wist u meteen al hoe u het boek wilde noemen?
Ik heb vele werktitels gehad, dus ja, je zou kunnen zeggen dat dat me redelijk moeilijk afging.
 
Wat is het belangrijkste thema in het boek? En uw boek is het eerste deel van een serie, denkt u dat we dit thema terug zullen zien in de andere delen of zullen er andere thema’s aanbod komen die belangrijker worden?
Het thema van het verhaal heb ik al beantwoord bij vraag twee, namelijk de oorlog tussen licht en donker. Het thema zal zeker terugkomen in de volgende delen, maar er zullen ook nieuwe thema’s aan bod komen zoals vrouwenonderdrukking, racisme, wat er vroeger achter de gesloten deuren van de kerk speelde en nog veel meer.
 
U bent een self-publisher, hoe heeft u dit proces ervaren? Denkt u dat het makkelijker was geweest met hulp van een professionele redacteur?
Mijn vader heeft me veel geholpen bij het verhaal op gebied van taal. Mijn vader noemt zichzelf niet de allerbeste is, maar hij  heeft wel een goed gevoel voor taal. Hiermee heeft hij mij geholpen om het verhaal nog mooier te maken. Wat ik een voordeel van selfpublishing vindt is dat je tijdelijk je boek uit de publicatie kan halen om schoonheidsfoutjes eruit te halen. Dit heeft als gevolg dat de volgende keer dat je weer het boek publiceert er een nieuwe, verbeterde versie is. Het zal qua verhaal niet veranderen, maar ik ben een eeuwige perfectionist die graag een verkeerd geplaatste komma weg haalt als dit mogelijk is.
 
En als laatste: Heeft u nog tips voor toekomstige schrijvers of andere dingen die u met ons zou willen delen? 
Trek je niks aan van het feit dat anderen je verhaal afkraken, want haters heb je altijd. Dat deed ik vroeger wel en geloof me, doe dat niet. Je moet gewoon denken: ‘laat ze maar praten’, want op het moment dat zij het beter dan jij doen mag dit, maar anders mogen moeten ze hun mening voor zich houden. Vaak zijn dit ook mensen die zelf een droom hebben om een boek uit te geven, maar hebben ofwel er het geduld niet voor of ze hebben geen doorzettingsvermogen. Ze zullen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat jij je depressief voelt. Maar trek je er niks van aan! Het is jouw verhaal en elk verhaal waar moeite in gestoken is, de moeite waard.