Patricia Bonilla's liefde voor schrijven ontstond al op vroege leeftijd, maar haar eerste "echte" verhaal stond in 2011 op papier. Dit verhaal is in 2012 in boekvorm verschenen en leeft onder de titel De zon achterna. Schrijven combineert ze met haar drukke baan als Account Specialist - ze regelt als het ware alle zaken tussen kandidaten en opdrachtgever. In 2014 kwam haar tweede roman ter wereld via uitgeverij Zilverbron en in 2016 volgde het vervolg daarop. Samen met haar man, hond, kat en paard woont ze in het Limburgse Tegelen en verwachten ze eind januari/begin februari hun eerste kindje. Onlangs is Overdosis, het vervolg op Verslaving, verschenen. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat? Overdosis is inderdaad het vervolg op Verslaving. Het gehele verhaal gaat over Jesmee, een meisje dat speciale krachten bezit die haar de macht geven over leven en dood. De grote vraag luidt: voor welk doel zal ze haar krachten gaan gebruiken? Zal ze de "goeden" helpen of sluit ze zich aan bij de "slechten"? Een andere vraag is: heeft ze daarin werkelijk een keuze of ligt het pad al voor haar klaar? Er wordt op de flaptekst gesproken over een ‘mythische wereld’ waarin Jesmee terechtkomt. Door wat voor soort mythes heb je je laten inspireren? Er wordt inderdaad gesproken over een 'mythische wereld'. Dit komt doordat Jesmee dat zelf zo noemt. Officieel gezien is het geen mythische wereld. Maar over inspiratie gesproken, heb ik veel gebruik gemaakt van bijzondere wezens zoals succubi, incubi en heksen. Daarnaast speelt het geloof in God ook een grote rol. Wat vind jij het origineelste aan jouw boek? Dat mijn personages echt zijn. Wat ik daarmee bedoel, is dat ik geen ultieme perfecte personages heb gecreëerd. Ieder personage heeft zo zijn slechte en goede kanten. Zelf (en ik hoor de lezers ook) weet je soms niet wie je nou wel of niet aardig moet vinden. En dat vind ik ook in het echte leven. Iedereen die je kent heeft zo wel zijn geweldige kant, maar ook zijn "nadelen". Wat doe jij als je een writersblock hebt? Balen! haha :-) Ik laat het vooral liggen en probeer niet te pushen. Uit ervaring weet ik dat dat alles erger maakt. Ik ga dan verder met een ander verhaal of ik lees een boek. Gewoon iets anders doen. De inspiratie komt vanzelf wel weer. Waarin ben jij het meest gegroeid als je de eerste versie van Verslaving met de laatste van Overdosis vergelijkt? Show, don't tell. En variëren in woorden. Tijdens Overdosis kwam ik erachter (samen met de redactrice) dat ik veel dezelfde woorden gebruik, terwijl het dus ook anders kan. Ik heb geleerd om beter naar mijn eigen zinnen en woorden te kijken en dan te bedenken hoe ik het ook anders kan vertellen (of laten zien, eigenlijk). Je hebt vast al aardig wat recensies over Verslaving gehad. Op welke woorden ben je het meest trots? Ik ben het meest trots dat het boek spannend, boeiend en verrassend is. Hoewel het idee, de personages en de driehoeksverhouding allicht wat cliché zijn, vinden mensen het boek toch een verrassende draai hebben. Ik lees dat het voornamelijk komt doordat mijn personages echt lijken, zoals ik zelf al eerder aangaf. Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad? Poeh, met tips probeer ik altijd niet hetzelfde te zeggen als anderen hebben gedaan, maar dat is best lastig. Maar bij deze: schrijf gewoon wat in je opkomt. Vooral een first draft hoeft absoluut niet perfect te zijn. Iets wat ik mezelf heel vaak moet zeggen. Gewoon gaan zitten en schrijven, schrijven, schrijven. Schrappen en perfectioneren komt later wel. Bedenk dat er in totaal zeven versies van Verslaving en Overdosis zijn ;-) Wil je meer weten over Patricia? Neem dan eens een kijkje op haar facebookpagina! Interview door Natascha
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
June 2019
|