  Peter van Roermund (pseudoniem Peter DeWillis) is theatermaker en theaterdocent. Hij geeft les op o.a. de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam, geeft diverse trainingen en workshops en werkt voor film- en televisie. Hij heeft verschillende voorstellingen gemaakt in binnen- en buitenland en heeft daarnaast theaterteksten geschreven en bewerkt. Hij is geboren in 1974 en wist al zijn leven lang dat hij in de kunsten als speler, maker, schrijver en docent werkzaam wilde zijn. En nu is daar het schrijven van boeken aan toegevoegd. Op de meest onmogelijke momenten en tijdstippen. Gelukkig is hij getrouwd met iemand die zijn vreemde hersenkronkels snapt, de schrijfkamer geruisloos binnensluipt en de broodnodige koffie met perfect geklopte melk neerzet. En koekjes. Het leven van een schrijver is echt heel zwaar. Onlangs is Het zilveren labyrint, het tweede deel van de serie Terra Fabula uitgekomen. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat? De Boeken van Terra Fabula is een serie die bestaat uit tweeluiken. Met Het Zilveren Labyrint is het eerste tweeluik compleet. In Het Vergeten Koninkrijk, het eerste deel, dat in 1897 in Londen begint, krijgen William en Martha te horen dat hun ouders vermist zijn op een geheimzinnige expeditie. Hun ouders zijn ontdekkingsreizigers die het Brits Museum voorzien van bijzondere vondsten van over de hele wereld. Op een dag worden ze meegenomen door twee tantes en ontdekken ze het magische verleden van hun familie. De zoektocht naar hun ouders brengt hen naar Terra Fabula, een magisch koninkrijk dat bestaat uit een eilandenarchipel, waar ze een wereld ontdekken van magie en vreemde wezens die geen enkele ontdekkingsreiziger ooit heeft beschreven. Daar heerst de zuster van de twee tantes met donkere magie en heeft ze het rijk aan de rand van de afgrond gebracht. In het tweede deel hebben William en Martha een reeks avonturen achter de rug en ontdekken ze steeds meer van zichzelf, de nieuwe wereld die ze hebben betreden en de achtergrond van hun familie. Maar de reis wordt gevaarlijker en er zijn geheimen en raadsels die moeten worden opgelost. De oude koning van Terra Fabula heeft na zijn dood magische objecten achtergelaten die hen helpen de kwade heerseres te verslaan. Maar haar duistere krachten worden sterker en ze heeft de ouders van de kinderen als belangrijke troef in handen. De allesbeslissende strijd komt steeds sneller dichterbij… Je bent naar Griekenland gegaan voor research. In welke dingen wilde je je verdiepen? In de latere delen van De Boeken van Terra Fabula spelen historische plaatsen en gebeurtenissen een rol op de achtergrond. Het eerste deel begint rond 1900 en we volgen de kinderen door de tijd. Naast Londen heb ik research gedaan in Stockholm (Denemarken), Sevilla, Cordoba en Granada (Spanje), in Athene (Griekenland) en in Istanbul (Turkije). Ook speelt Mont Saint Michel aan de kust van Frankrijk in Normandië een rol in een van de verhalen. De kinderen groeien op en ontdekken dat de magische wereld groter is dan gedacht en overal zijn sporen heeft achtergelaten. Ook de duistere kant daarvan. Maar er staat nog meer op de lijst waar research gedaan moet worden. Enkele plaatsen in Wales, Schotland en Engeland maar ook Venetië in Italië zullen hun bijdrage leveren aan de magische avonturen die gaan komen. Elementen uit bekende legenden en zelfs beroemde manuscripten zullen hun magische schaduwzijde onthullen. De research is nodig om er voor te zorgen dat de verhalen van Terra Fabula een zekere historische context krijgen, ook al zijn ze ontsproten aan de verbeelding. Straatnamen, pleinen, gebouwen en gebeurtenissen en zelfs bestaande figuren moeten kloppen op het moment dat het avontuur begint. En dat was soms best lastig aangezien straatnamen veranderen en er op sommige plekken gebouwen stonden die nu niet meer bestaan. Of een metrolijn die nog niet gebouwd was. Ik had het grote geluk dat voor de research iedereen overal medewerking wilde geven. Zelfs academici uit Denemarken en IJsland hebben hun kennis ter beschikking gesteld om mij te helpen de verhalen zo gedetailleerd mogelijk te maken en mailden mij foto’s en informatie die alleen voor werknemers beschikbaar waren. Er is zelfs iemand voor mij in Athene in de weer geweest om oude foto’s en plattegronden op te vragen van specifieke plekken. Maar je wordt zelf ook nogal fanatiek als je eenmaal ergens bent waar de inspiratie toeslaat. Je sluipt ergens binnen waar je eigenlijk niet mag komen of rent met camera in de hand door een gebouw om een mogelijke spectaculaire vluchtroute vast te leggen. Daarbij volstrekt schaamteloos toeristen opzij duwend om daarna in een hoekje driftig aantekeningen te maken. Of in de meest onmogelijke posities van iets een foto maken “omdat het belangrijk is”, terwijl de wederhelft de andere kant opkijkt en doet alsof hij niet bij mij hoort. Ik ben jaren geleden begonnen met het plotten van de verhalen. Er gebeurt zo veel in de wereld van Terra Fabula dat ik lang nodig heb gehad om elke plotlijn uit te denken. En research doen en voor gek staan kost net zo veel tijd. De serie die je schrijft is voor jong en oud. Hoe zorg je ervoor dat het zulke uiteenlopende leeftijdsgroepen blijft aanspreken? Ik denk dat de verbeelding van alle leeftijden is. We worden allemaal geïnspireerd door sprookjes, legenden, mythen en sagen. Ik probeer in de opzet van de verhalen en in het taalgebruik te zoeken naar een stijl die hopelijk een breed publiek aanspreekt. Als het goed is, zal jong en oud zich in bepaalde situaties of reacties van de personages herkennen, ook al speelt het zich af in een fantasiewereld. Wat is het belangrijkste thema dat in dit boek naar voren komt? Verschilt dat per boek of is dat een rode draad door alle boeken heen? In de eerste vier boeken speelt familie en achtergrond een belangrijke rol. We zijn immers allemaal in meer of mindere mate het product van een lange geschiedenis. In goede als in kwade zin. In de latere delen is de plek die de familie in de magische wereld verwerft het thema. De magische wereld wordt groter en daarbij ook de gevaren. Wat is het mooiste compliment dat je over het eerste boek hebt ontvangen? Ik heb veel enthousiaste reacties mogen ontvangen en daar ben ik ongelofelijk dankbaar voor. Een mooi compliment van een lezer was dat de personages en de wereld loskwamen van de bladzijden en de lezer meezogen in een stroom van beelden. Het regende die dag toen ik de reactie las maar het was alsof de zon volop scheen! Waarin zou je je als schrijver nog beter in willen ontwikkelen? Er is zo veel wat ik zou kunnen opnoemen. Naarmate ik verder kom als schrijver, merk ik ook dat ik kritischer ben geworden. Er zijn veel valkuilen waar je in kunt trappen. Nu heb ik wel lijsten hangen van waar ik allemaal tijdens het schrijven en redigeren op zou kunnen letten. Ik ben dol op lijsten. Maar toch, er is altijd weer een nieuwe valkuil. En dan wordt de lijst weer een stukje groter. Ik zou heel graag nog een paar miljoen hersencellen erbij willen hebben zodat ik niets vergeet. En zes handen want dat schrijft toch wat sneller. Ik schrijf namelijk alles op de hand voordat ik als een bezetene over het toetsenbord ga. Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad? en tip waar ik zelf veel aan gehad heb is schrijven, schrijven, schrijven en nog eens schrijven totdat je er bij neervalt. Dan weer opstaan, koffie achterover gieten en doorgaan met schrijven. Alles zonder censuur op het papier (of op het beeldscherm) uitgieten en pas later daar mee gaan componeren. Zelfcensuur nestelt zich in je hoofd en is er lastig uit te krijgen. Jezelf de totale vrijheid gunnen is belangrijk om jouw inspiratie in een constante stroom door te laten gaan. Interview door Natascha
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
Juni 2019
|
RSS-feed
