Interview met Philip Dröge

​Philip Dröge schrijft boeken over 'vergeten geschiedenis'. Bij uitgeverij Unieboek/Spectrum verschenen van hem De Schaduw van Tambora, over een vulkaanuitbarsting die de loop van de geschiedenis bepaalde, Moresnet, over ons vergeten buurlandje aan het Vierlandenpunt en Pelgrim, de biografie van de Nederlandse wetenschapper en spion Christiaan Snouck Hurgronje.

Onlangs is je boek 'Pelgrim' uitgekomen, kan je in je eigen woorden uitleggen waar het boek over gaat?
Pelgrim is het levensverhaal van Christiaan Snouck Hugronje, een opmerkelijk figuur die leefde rond de voorlaatste eeuwwisseling. Hij bekeerde zich tot de islam en ging naar Mekka. Maar tegelijkertijd spioneerde hij voor de Nederlandse overheid, die zich toen al ernstig zorgen maakte over de islam - maar dan in Nederlands-Indië. Hij leidde een leven vol avonturen, intriges en vrouwelijk schoon.

Op de achterflap staat dat het een biografie is, waarom besloot je om een biografie te schrijven?
Ik vond dat mijn hoofdpersoon een biografie verdiende. Zijn naam zegt nog maar weinig mensen iets, terwijl hij in zijn tijd erg beroemd was, zijn naam komt 20.000 keer voor in de krantendatabase! Hij was de eerste westerling die langere tijd in Mekka woonde, de man die generaal Van Heutsz meehielp om Atjeh te veroveren, kortom een bijzondere man met een ontzettend boeiend en vol leven.

Wat maakt het zo interessant om een biografie te schrijven?
De kunst is om iemand echt te leren kennen, ook al is de hoofdpersoon al 80 jaar dood. Daar is ontzettend veel onderzoek voor nodig, je moet als het ware in iemands vel kruipen, kunnen voorspellen hoe hij op iets zou reageren. Dat lukte me lange tijd niet, Christiaan bleek moeilijk te vangen. Maar uiteindelijk kreeg ik het gevoel dat ik hem kon doorgronden. Een intensief proces.

Wat maakt Christiaan Snouck Hurgronje zo interessant waardoor je hebt besloten om dit boek te schrijven?
Zijn gedrevenheid was legendarisch. Alles moest wijken voor zijn ambitie en zijn passie. Maar er is ook een andere kant aan hem die ik waanzinnig interessant vond: zijn drie huwelijken plus een slavin die hij zwanger maakte. Hij leefde echt op een scharnierpunt in de geschiedenis, waarin denkbeelden over zaken als kolonialisme en racisme begonnen te kantelen.

Andere boeken van jou spelen zich ook in de negentiende eeuw af, wat maakt dit eeuw voor jou zo interessant?
Het is een eeuw die grotendeels vergeten is. We weten veel over de Gouden Eeuw, de VOC, Napoleon en daarna weer over de Tweede Wereldoorlog, maar weinig over de tussenliggende negentiende eeuw. Terwijl toen de moderne wereld zich begon te vormen. De wetenschap kwam van de grond, de technologie maakte echt enorme stappen. Burgers begonnen na te denken over zaken als mensenrechten en democratie. Die snelle veranderingen boeien me steeds weer.

Jouw andere boeken zijn ook historisch. Hoe hou jij rekening met de verschillen tussen toen en nu?
Ik mag niets aannemen. Voor ik ook maar een letter op papier kan zetten, moet ik zeker weten hoe mensen in exact dat jaar leefden. Hoeveel geld ze verdienden, welke technologie ze al tot hun beschikking hadden, wat de maatschappelijke verhoudingen waren. Dat is soms ontzettend lastig, want in een paar jaar kan veel gebeuren. Je kunt dat alleen goed doen met heel veel onderzoek, soms naar de simpelste vragen: hoe was het weer op 4 oktober 1879? Hoe laat vertrok toen de trein van Bandoeng naar Batavia? Hoe snel reed die trein? 

Wat voor research heb je gedaan voor het boek?
Christiaan zelf heeft heel veel geschreven, boeken, brieven en wetenschappelijke publicaties. Dat heb ik allemaal gelezen, een gigantische klus. Daarnaast heb ik eindeloos in archieven gezeten, om precies te achterhalen hoe zijn leven verliep. Dat laatste vind ik overigens geweldig werk, het lijkt wel een beetje op schatgraven. Je bent tussen kilo's papier op zoek naar dat ene juweeltje, dat briefje waarin iemand je even een kijkje in zijn leven gunt.

Dit boek is een biografie, lees je in je vrije tijd vaak biografieën?
Absoluut! Ik heb bijvoorbeeld net de biografie van Ulysses S. Grant gelezen, de oorlogsheld die president van de VS werd. Maar ook een onzekere man met een drankprobleem en geldgebrek. Ik vind het heerlijk als iemand in een boek tot leven komt, zoals in dit geval.

Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Ik geloof heilig in de regel van 10.000 uur oefening. Schrijven, net als een hoop vaardigheden, moet je trainen. Als journalist schreef ik honderden pagina's per jaar. Dan leer je een verhaal vorm te geven, een genre te kiezen dat past bij je onderwerp. Dus schrijf vooral veel en laat je werk aan anderen lezen. Pak hetzelfde onderwerp eens radicaal anders aan, maak van een reisverhaal een beschouwing bijvoorbeeld. En vooral: hou het simpel, ik zie te veel nieuwe schrijvers die hun tekst te mooi willen maken en zich vergalopperen.