Interview met Soraya Vink

​Soraya Vink (1992) is altijd op zoek naar een goed verhaal. Dit doet ze bijvoorbeeld in haar functie als thrillerredacteur en recensent bij boekenwebsite Hebban.nl, waar ze overdag tussen de spannende boeken zit. En zodra het duister intreedt, kijkt ze om zich heen voor een volgende inspiratiebron in haar rol als thrillerschrijfster. Hierbij rust ze niet tot de laatste bladzijde is omgeslagen, of de zaak is opgelost.

​

Binnenkort verschijnt je boek "Persona". Kun je in je eigen woorden uitleggen waarover dit boek gaat?
Persona gaat over het grijze gebied tussen goed en kwaad. Niemand is volledig goed of slecht. Door omstandigheden kunnen mensen ingrijpende beslissingen nemen, die voor de rest van hun leven gevolgen hebben. Mijn hoofdpersonage Elvira Selas heeft als rechercheur een rotsvast geloof in het wetboek van strafrecht, maar wordt ernstig aan het twijfelen gebracht door een persoonlijk motief. Haar broer Eduardo is namelijk in de greep gekomen van een drugskartel, waardoor ze besluit dat er maar één manier is om hem terug te vinden: afdalen naar de onderwereld als infiltrant. Door een mislukte actie is ze gedwongen om haar missie te beëindigen en tijdelijk van de radar te verdwijnen. Bij de Nederlandse politie wordt haar een laatste kans geboden, mits ze de positie als teamleider bij de afdeling Zware Criminaliteit accepteert. Daar wordt ze geconfronteerd met een raadselachtige dubbelmoord, die het uiterste van haar vraagt. Maar tegelijkertijd zet ze alles op alles om haar broer te vinden, die nog steeds vermist is. Hierdoor heeft ze nog geen afscheid genomen van haar dubbelleven en kun je de vraag stellen waar haar loyaliteit ligt: bij haar familie of de wet?


Hoe is het idee voor 'Persona' ontstaan?
Infiltranten hebben altijd mijn interesse gehad. Ze zijn een essentieel onderdeel van een onderzoek, doordat ze informatie aanleveren, of ervoor zorgen dat een onderhandeling een bepaalde richting opgaat. Hun wereld blijft verborgen omdat het moet en daarom leek het mij een uitdaging om me juist in zo’n verhaal te verdiepen. Ik heb research gedaan naar procedures rondom infiltratie en sprak met ex-infiltranten. Wat voelt een infiltrant als hij zich overgeeft aan een andere identiteit, bijvoorbeeld? En wat voor gevolgen heeft het als je meegaat in de beslissingen van de onderwereld? Zo creëerde ik stukje bij beetje mijn hoofdpersonage Elvira Selas en verwerkte ik deze informatie. Daarnaast vind je in Persona elementen terug die mijn passie voor Spanje en de Spaanse cultuur verklaren. Door mijn universitaire studie Spaans ben ik vaak in Spaanse steden geweest en voel ik me daar altijd thuis.


Blijft dit een opzichzelfstaand boek, of zullen we Elvira Selas nog vaker tegenkomen?
Persona is en blijft een thriller, dus ik kan niet al te veel verklappen over het lot van Elvira Selas aan het einde van dit boek. Wie zal het zeggen? Misschien neemt ze opnieuw een andere identiteit aan en wandelt ze zo mijn tweede boek binnen… Dat tweede boek wil ik in ieder geval graag gaan schrijven!


Hoelang heb je gedaan over het schrijven van Persona? Wist je al vanaf het begin dat je dit verhaal wilde laten uitgeven?
Alles bij elkaar genomen heb ik drie jaar besteed aan Persona, geteld tot aan het moment dat het werkelijk een boek is geworden. Research vind ik een heel fijne fase. Daar ben ik onder andere voor gaan trainen op een schietbaan, wat inmiddels is uitgegroeid tot een hobby. Daarnaast heb ik veel plekken uit het boek zelf bezocht. Ik begon eerst met het schrijven van losse scènes, om kennis te maken met de personages die ik bedacht had. Ik tekende hun profielen, zodat ze geen geheimen meer voor mij hadden. Zo zorgde ik ervoor dat ik met iedere stap dichter bij een synopsis kwam. Met die synopsis ben ik bij mijn huidige uitgever - HarperCollins Holland - gekomen, waardoor het schrijfproces in een stroomversnelling kwam. Binnen zeven maanden lag er een eerste versie, waarna er nog rondes van feedback volgden. Dat was een ontzettend leerzaam proces, omdat je uitgedaagd wordt om iedere keer met een frisse blik naar je eigen verhaal te kijken, maar waarbij je ook het boek naar een hoger niveau probeert te tillen.

​Het schrijven van Persona begon als een uitdaging in mijn vrije tijd, omdat ik voor mijn werk veel spannende boeken lees en thrillerschrijvers interview. Maar toen het verhaal eenmaal vorm kreeg, was ik ook vastbesloten om dit verhaal bij een uitgever onder te brengen.


Wat is voor jou het grootste obstakel tijdens het schrijfproces?
Het schrijfproces als een obstakel zien (denk hier een knipoog bij). Natuurlijk zijn er dagen waarop het minder gaat en je moppert dat het niet lukt. Daarom is het belangrijk om in jezelf te blijven geloven, om in de kracht van je verhaal te blijven geloven en ook die onzekere momenten te omarmen.


Je bent nog een vrij jonge auteur. Heb je het gevoel dat dit een voor- of een nadeel is?
Nu zie ik het als een voordeel dat ik vroeg debuteer. Ik hoop nog heel lang verder te mogen schrijven, zodat er meer thrillers van mij verschijnen. Een eigen plank in een boekenkast van de bibliotheek en boekwinkel gevuld krijgen is een mooie uitdaging.


Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Lees boeken van auteurs die je bewondert en probeer voor jezelf op te sommen waarom je hun boeken goed vindt, daar kun je veel van opsteken. Probeer dus met een andere blik naar een verhaal te kijken, waardoor je een techniek of opvallende eigenschap uit het verhaal weet te halen. Vanaf dat moment begint de fase om je eigen ‘stem’ te ontwikkelen, die jou bijzonder maakt tussen alle andere duizenden boeken die verschijnen. En stop nooit met lezen, het brengt je zoveel.

Interview door: Karolien Compiet

---