iNTERVIEW MET sYLVIA VAN DER mEER

Sylvia van der Meer is 33 jaar en officieel docent aardrijkskunde van beroep. Daarnaast is ze ook een aantal jaren mentor geweest wat ze met veel plezier heeft gedaan. Dit jaar houdt ze een sabbatical die ze gaat gebruiken om nog meer te schrijven, haar eerste boek naar het Engels te vertalen en om te reizen.
 
Onlangs is je boek ‘Laat mij niet kiezen’ uitgekomen. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
Het boek gaat over een gezin dat uit elkaar valt wanneer de ouders besluiten te gaan scheiden. Als hoofdpersoon volgen we hun dochter van 16, Vanessa. Ze begrijpt niets van deze scheiding en gaat samen met haar zusje onderzoeken wat de reden ervan kan zijn. Ze ontdekken familiegeheimen die wellicht beter verborgen hadden kunnen blijven. Terwijl de waarheid stukje bij beetje aan het licht komt wordt de druk voor Vanessa steeds groter om een keuze te maken tussen haar ouders. Er wordt van alle kanten aan haar getrokken, Haar moeder wil dat ze voor haar kiest, haar vader wil het andersom ook en haar zusje wil niet dat ze uit elkaar getrokken worden. Dit ontketent een enorme loyaliteit strijd bij Vanessa. Voor wie gaat ze kiezen? Is voor zichzelf kiezen ook een optie of egoïstisch? 

Hoe is het idee voor ‘Laat mij niet kiezen’ ontstaan?
Als mentor heb ik meerdere leerlingen op school begeleid tijdens de scheiding van hun ouders. Ik heb veel verhalen gehoord en het verdriet en de pijn die erbij komt kijken heeft enorme indruk op mij gemaakt. Zo’n situatie eist veel van alle betrokken partijen. Een leerling gaf ooit bij me aan zich erg alleen te voelen ondanks de wetenschap dat veel kinderen hetzelfde doormaken. Ze kon nergens (h)erkenning vinden. Dat gaf mij het idee om er een fictief verhaal over te schrijven.
 
Zijn er boeken waardoor jij je hebt laten inspireren?
Voor dit verhaal niet persé. Maar er zijn absoluut boeken die inspireren. Bijvoorbeeld het boek ‘Me before you’ van Jojo Moyes, (SPOILER) aan het eind laat zij op een prachtige manier zien dat houden van iemand  soms ook betekent dat je moet loslaten, hoe moeilijk dat ook is. Dit is wel een onderdeel waar een personage in mijn boek mee te maken krijgt.
 
Hoe zijn jouw personages tot stand gekomen en welke eigenschap van je hoofdpersonage zou je zelf wel willen hebben?
Elk personage heeft wel een eigenschap van mijzelf of iemand vanuit mijn directe omgeving. Ik denk dat het de reacties van personages en het omschrijven ervan makkelijker maakt omdat je uit eigen ervaring kan schrijven. Een voorbeeld hiervan is dat de vader zijn dochter en vriendin ophaalt en thuisbrengt ook al is het laat. Dit deed mijn vader ook altijd voordat ik zelf een rijbewijs had. Claire, de beste vriendin van Vanessa staat altijd klaar en denkt mee, dat doet mijn beste vriendin ook. En Vanessa heeft van mij meegekregen om geen genoegen te nemen met een half antwoord. Ik wil altijd alles begrijpen en daar heb ik een compleet beeld voor nodig.
Vanessa is qua karakter voor een groot deel op mijzelf gebaseerd toen ik tiener was. Wat ik als eigenschap van haar zou willen is dat ze zo jong al recht door zee is. Die eigenschap is bij mij wat later ontwikkelt. Als tiener ging ik graag conflicten uit de weg.

Op wat voor momenten en plaatsen doe jij inspiratie op voor een verhaal?
Ik krijg vooral veel ideeën als ik in Portugal ben. Dat kan zijn op het balkon van mijn appartementje daar, of op het strand. Ik kom daar altijd zeer tot rust en het hebben van een leeg hoofd zorgt voor plek voor nieuwe ideeën.
Zodra ik ideeën krijg maak ik notities op mijn telefoon. Hoe cliché ze ook lijken, ik schrijf ze gewoon op. Later bekijk ik de notities dan terug en bekijk ik het onderwerp vanuit meerdere kanten. Als ik dan denk dat ik er iets mee kan probeer ik het verhaal uitgebreider uit te schrijven.

---

Wat is voor jou het grootste obstakel tijdens het schrijfproces?
De stukken tussen belangrijke gebeurtenissen in. Je begint aan een verhaal en je weet naar wel punt je toe wilt werken. Ik heb soms de neiging te snel naar dat punt toe te schrijven waardoor ik veel belangrijke details oversla en met een hoofdstuk eindig dat niet correct of onduidelijk is.
 
Zijn er schrijvers/schrijfsters waar je tegen op kijkt en wat vind je dan het beste aan hen qua schrijven?
Ik ben echt fan van de boeken van Estelle Maskame. Ik ben zelf op vakantie geweest in Amerika en heb Santa Monica en de omgeving daar bezocht. Met haar beschrijving van de omgeving kon ik het zo voor me zien. Wat ik vooral knap vind is dat zij Dimily heeft geschreven zonder ooit naar die plekken in Amerika geweest te zijn. Die plekken heeft zij later bezocht. Ik moet echt op een plek geweest zijn om er iets mee te kunnen.

Waarin zou je je als schrijver nog beter in willen ontwikkelen?
Ik ben ook erg fan van de boeken van M. J. Arlidge. Het lijkt me fantastisch om verhalen te kunnen schrijven waarbij een hoop mysterieus blijft en er echt onverwachte plot twists voorbij komen. Ik zou dat graag willen ontwikkelen en toepassen in mijn eigen verhalen.
 
Als je met een schrijver/schrijfster mag samen werken (dood/levend), wie zou dat dan zijn en waarom? En wat zou je dan geschreven hebben?
Ik zou graag met Katharine McGee willen samenwerken om mezelf verder te ontwikkelen als schrijfster. In haar boeken van de "Duizend hoog" serie heeft ze de levens van meerdere personages aan elkaar weten te linken en allemaal op een ander manier. Als ik nu aan zo’n project zou beginnen raak ikzelf de draad kwijt.
Wat we samen zouden schrijven? Wie zal het zeggen.  Alles is mogelijk.
 
Wat is jouw grootste schrijversdroom?
Op dit moment lijkt het mij erg gaaf als mijn boek ooit vertaald wordt in meerdere talen en ik een boektour mag doen.
 
Heb je nog tips voor beginnende schrijvers? Welke tip heb jij bijvoorbeeld ter harte genomen en ook heel veel gebruik van gemaakt?
De volgende woorden heb ik ooit ergens gelezen, ik weet niet meer waar, maar ze inspireerde mij.
Gewoon doen! Als je wilt schrijven, dan moet je schrijven. Geloof in jouw verhaal. Schrijf niet een verhaal wat je denkt dat zal verkopen, maar schrijf een verhaal wat je graag zelf had willen lezen.
Laat je ook niet tegenhouden door gedachtes dat er al boeken zijn over het onderwerp. Alle onderwerpen zijn ooit al eens beschreven. Maar zijn ze ook beschreven op de manier zoals jij naar het onderwerp kijkt? 

---