Interview met Terrence lauerhohn.

 1. Wat leuk dat ik u mag interviewen! Wilt u misschien wat meer over uzelf vertellen?

Terrence is geboren op 31 mei 1960 in een Brabantse wieg te ’s Hertogenbosch. Hij heeft zijn jeugd voor het grootste deel in Bergen Op Zoom doorgebracht. Sinds 2000 woont hij in Rilland (Zeeland), samen met zijn hond, twee katten en een papegaai. Hij heeft geen kinderen.
Pas op 51 jarige leeftijd schreef hij zijn eerste roman, 'Noptula' (Science-fiction), die goede reviews ontving. Het schrijven van verhalen groeide al snel uit tot een nieuwe passie en sindsdien zijn en worden een flink aantal kortverhalen van hem in genre-magazines en verhalenbundels gepubliceerd, waarvan verschillende zelfs in de USA. Tegenwoordig schrijft hij vooral romans, in verschillende genres. Hij houdt zich namelijk niet graag aan een bepaald genre binnen de verbeeldingsliteratuur, opdat zijn grenzeloze fantasie alle richtingen van het onwerkelijke kan inslaan.
Zijn Dark-Fantasyroman, ‘De Negen Cirkels’ (Zilverbron uitgeverij) was een van zes genomineerde titels voor de Hebban Awards 2015, categorie Fantasy.
In 2015 publiceerde hij Wegversperring (Thriller-debuut), bij aquaZZ, in samenwerking met uitgeverij, ‘Ambilicious-uitgever van verhalen’.
Nirwana (uitgegeven door Ambilicious-uitgever van verhalen) is zijn derde boek en tweede Thriller. Nirwana is een Kafkaësk verhaal met een Dystopisch tintje. Met dit uiterst donkere, en naar hij hoopt bloedstollend spannende, verhaal slaat hij een voor hem uitdagendere weg in en neemt hij de lezer mee op een beklemmende reis naar de duisterste hoekjes van enkele menselijke zielen.

2. Kunt u ook meer over uw boek vertellen?

Nirwana is een heftig verhaal, met antihelden die niet zo vanzelfsprekend zijn en die zich in een hopeloos lijkende situatie bevinden. Het verhaal speelt zich af in een nabije toekomst, in Stad Holland (wat voorheen Nederland was). Die stad is in arrondissementen onderverdeeld, waaronder het Laatste Arrondissement, dat een ommuurd getto is en waar de Neoliberale regering die over Stad Holland regeert, iedereen naartoe stuurt die hen tot last is.
Prostitutie, handel in verdovende middelen en gokken worden er oogluikend toegestaan. Legitieme burgers bezoeken dit getto daarom graag om er hun verborgen lusten te komen botvieren.
Een ontzettend verslavende drug lokt jongeren naar dit getto, de enige plaats waar ze aan Nirwana kunnen komen. Uwen, Ronnie en het vijftienjarige meisje Dara zijn enkelen van deze jongeren.
Dara komt op een gegeven moment in een zeer penibele situatie terecht. Ondertussen is haar vader naar haar op zoek gegaan in het getto.
Meer kan ik helaas niet kwijt, zonder de kans te lopen dat ik iets te veel verklap.

3. Hoe kwam u op het idee voor Nirwana? 

Ik schreef dit verhaal met heel indrukwekkende boeken van andere schrijvers in mijn achterhoofd, die mij inspireerden. Zoals A Clockwork Orange, Fear and loathing in Las Vegas, en de verfilming van de Graphic novel, Sin City (een zg. Neo film noir). Het verhaal van Nirwana heeft dezelfde eigenschappen als een film-noir.
Het verhaal van Nirwana begon echter met een van mijn heel eenvoudige notities uit mijn ideeënboek. Op dat briefje had ik geschreven: schrijf een verhaal over een junk. Toen ik dat briefje na een tijd opnieuw tevoorschijn haalde en las, wekte het mijn belangstelling weer. Daarna ontstond de basis voor Nirwana al heel snel.

4. Was het boek makkelijk om te schrijven? 

Het creëren van (soms keiharde) karakters, het inleven in personages, het treffend beschrijven van omgevingen en sfeer, en het aanbrengen van een gelaagdheid die het verhaal dient, zijn voor mij uitdagingen die ik heel graag aanga. Maar het schrijven van dit boek bleek wel een behoorlijk zware dobber te zijn, wat ik al wel verwachtte voordat ik eraan begon. Ook had ik best een flinke tijd nodig om vooral de personages uit mijn systeem te laten vertrekken nadat ik het boek had voltooid. Het was tot nu toe de grootste uitdaging aan mezelf, maar echter ook een van de leukste.
Ik heb Nirwana in drie perspectieven geschreven; Uwen, Simon en Dara. Omdat het heel verschillende types zijn moest ik ze ook elk hun idioom geven. Uwen lijdt het harde leven van een verslaafde in het getto, maar is al wat gewend. Hij is verbitterd en zwaarmoedig over zijn toekomst. Daarom is hij nogal eens grover in de mond dan Simon, Dara’s ietwat naïeve, burgerlijke vader, en Dara, die niet echt het type is om veel te vloeken.
Ik moest daarbij goed oppassen dat ik bij het inzetten van de krachtigere uitdrukkingen en vloeken niet overdreef, maar ze alleen daar gebruikte waar het – volgens mij – functioneel is of bij de bewuste situatie past. Ook bij het verzinnen van sommige heftige scenes heb ik mijn hersenen moeten pijnigen, zodat die scenes heel spannend werden, maar toch geloofwaardig bleven.

5. Ik heb het leesfragment van 'Nirwana' op uw site gelezen. Wat een heftig begin! Heeft u hier bewust voor gekozen? 

Ja. Juist omdat het een donkere, confronterende en meedogenloze Thriller is, vond ik dat ik dat maar beter meteen in het begin al duidelijk kon maken aan potentiële lezers. Maar het begin moest natuurlijk ook voldoende interesse wekken om door te willen lezen, wat een andere reden was om heftig met het verhaal aan te vangen.

6. Waarom koos u voor een nieuwe drug en niet voor een bestaande drug?

Drugs evolueren en worden daardoor ook steeds krachtiger. Het lijkt wel of er voor elk nieuw decennium een nieuwe drug wordt uitgevonden. Nirwana is extreem verslavend, en het wekt ook bijna goddelijke ervaringen op, wat de drug nog gevaarlijker maakt en wat ik wilde gebruiken in het verhaal. Deze drug is daarom dus speciaal voor het verhaal in mijn geest ontwikkeld.

7. Welke schrijvers zijn uw voorbeeld?

E.A. Poe, H.P. Lovecraft, Clive Barker, Dean Koontz en Stephen King. Maar ik laat me ook heel graag door andere literaire grootmeesters inspireren.

8. Wat heeft u geïnspireerd om met schrijven te beginnen en heeft u ook tips voor beginnende schrijvers?

Dat zijn twee vragen die me vaker gesteld worden en waar ik wat betreft de eerste altijd heel moeilijk antwoord op kan geven. Ik weet niet anders dan dat ik uit een ingeving ben gaan schrijven. Zomaar, op een bepaalde dag, dacht ik, laat ik dat eens gaan doen. Dat resulteerde in mijn eerste en obscure Sci-Fi verhaal Noptula. Daarna ontdekte ik dat ik schrijven fantastisch vind.
Vervolgens ben ik als een gek zo veel mogelijk gaan leren over schrijven. Ik heb mijn kennis in de praktijk en met hulp van veel collega’s bijgeschaafd.
Mijn tips zijn: steek zo veel mogelijk op over technieken, oefen jezelf in het toepassen ervan, bekritiseer jezelf ongenadig hard, maar herken en waardeer ook je sterke punten. Ontwikkel je eigen stijl en luister naar alle adviezen die ervaren schrijvers je willen geven. Laat je verhalen proeflezen en redigeren voordat ze gepubliceerd worden.

Terrence, heel erg bedankt voor het beantwoorden van mijn vragen en veel succes met uw nieuwe boek!