Interview met Vanessa Gerrits

​Vanessa Gerrits (27) zorgt voor wat Belgisch bloed in het Young Adulty Fantasy-aanbod. Door de week is ze copywriter bij een communicatiebureau, in het weekend fladdert ze van hoofdstuk naar hoofdstuk met "haar" Engelen en Kraaien. Naast het schrijven van de 'Vleugels Trilogie', geeft ze ook al eens haar ongezouten mening op boekenblog Mijn B.I.E.B. Netflix, yoga en tekenen vullen de rest van haar (zij het schaarse) vrije tijd in.

Binnenkort komt het laatste deel uit van De Vleugels trilogie. Kun je in je eigen woorden vertellen waar dit boek over gaat? 

Het is eigenlijk niet het laatste deel dat nu op 14 februari uitkomt, maar het tweede deel dat 'opnieuw' uitkomst. :-) Beetje verwarrend natuurlijk, maar het gaat dus om een herpublicatie van mijn eerste 2 selfpublished boeken. 'Zilveren Vleugels' werd voor het eerst gepubliceerd in 2014. Nu zijn de rechten van het boek overgenomen door uitgeverij Dutch Venture Publishing en wordt er een herziene editie gelanceerd. Het laatste en derde deel van de trilogie is voorzien voor 2018! Ik ben er volop mee bezig maar het is een heel uitdagend verhaal om te schrijven, merk ik aan mezelf. En ik wil natuurlijk dat het goed zit, want het is de grote finale! In de zomer zou de first draft wel klaar moeten zijn. 

Maar om dan te antwoorden op je oorspronkelijke vraag: 'Zilveren Vleugels' speelt zich ongeveer een jaar na deel 1 af. Lucy is bijna jarig en dat lijkt Max de perfecte gelegenheid om haar d'r vleugels terug te geven, zodat ze eindelijk samen kunnen vliegen. Daarvoor moet hij natuurlijk wel een alternatief voor zichzelf voorzien, dus samen met Doc werkt hij aan een stel vleugels die gemaakt zijn van angellicum zilver (het speciale edelmetaal van de Engelen). Intussen zint een oude bekende uit het eerste boek op wraak ... Hij plant een aanval tegen de Engelen en in een strijd op leven en dood komen de Kraaien dichter dan ooit bij hun celestiële tegenhangers: twee werelden die elkaar zouden kunnen helpen of vernietigen ... De romance is dus nog steeds aanwezig, maar het wordt wel een stuk spannender!

Toen ik de samenvatting van Tweedehands Vleugels las, dacht ik dat Max ook een meisje zou kunnen zijn. Dus heb je voor je hoofdpersoon bewust een unisex naam gekozen? 

Grappige vraag, dat is eerlijk gezegd nooit echt in me opgekomen! Max is afgeleid van Maximus, wat dan toch weer wél een stoere mannelijke naam is, nee? ;-) Leuk weetje: Lucy en Max staan ook elk jaar in de top 10 van hondennamen, haha. 

Om op de vorige vraag in te haken. Hoe kies je namen voor je personages?

Dat verloopt meestal heel natuurlijk, want een naam is doorgaans het eerste dat ik in gedachten heb. Nochtans had ik voor Lucy aanvankelijk een andere naam in gedachten. Max was wel altijd al Max, hoewel ik die naam eigenlijk te kort en cliché vond heb ik het niet over mijn hart kunnen krijgen hem te veranderen omdat het gewoon echt zo goed bij hem paste. 

De Engelennamen bestaan altijd uit 2 delen, dus dan moet je er ook naar kijken dat die goed bij elkaar passen. Soms denk ik ook alvast even na wat een nickname zou kunnen worden voor het personage, omdat dat wel iets is dat ik een meerwaarde vind in je dialogen en de onderlinge relaties van je personages. En heb ik eens geen inspiratie, dan blader ik online door babynamenwebsites! Heel voor de hand liggend, maar wel effectief. Gewoon blijven scrollen tot je een naam leest die 'klikt', die je een gevoel geeft. De betekenis van een naam kan dan ook een rol spelen, zo betekent Anna-Lucia bijvoorbeeld 'begenadigd door licht'. 

Als je moet kiezen: Nooit meer chocolade eten of nooit meer een dessert eten? 

Oh help, wat een keuze! :D Ik ben echt een dessertenmens, maar een leven zonder chocolade? Dat nooit! :D Bovendien is chocolade ook een beetje dessert dus moet ik toch niet helemaal zonder zoets door het leven.

Als je ooit samen met iemand moet schrijven, met wie zou je dan samen willen schrijven en waarom? 

Samen schrijven is eerlijk gezegd iets wat ik totaal niet zou zien zitten! De enige manier waarop het nog enigszins doenbaar lijkt is als je uit twee perspectieven schrijft en de ene persoon het ene perspectief, de andere het andere perspectief. Echt een wishlist van auteurs waarmee ik zou willen samenwerken heb ik dan ook niet. Volgens mij is het heel moeilijk om daar een balans in te vinden: wie neemt het voortouw, wie volgt? Ik denk dat ik het bij solo-schrijven houd, althans voorlopig. :-)

Hoe is het om een trilogie te schrijven en hoe heb je dat precies aangepakt? 

Het fijne aan een trilogie is dat je je personages én je wereld met elk boek een beetje verder kunt uitbreiden. Een kans die ik bij de Vleugels Trilogie ook met beide handen heb proberen te grijpen. In deel 2 ontmoeten de personages alvast meer andere creaturen (zoals weerwolven) en gaan ze ook nieuwe locaties verkennen. 

Dat wordt in deel 3 trouwens nog veel meer het geval. Het laatste boek speelt zich zelfs voor een stukje in Nederland af! Heel tof om samen met je personages zo'n reis te maken. Ook de evolutie van Lucy is voor mij heel belangrijk. Deze vormt een rode draad doorheen de trilogie: hoe ze uitgroeit van naïef Engeltje tot ... Tja, ik kan natuurlijk nog niet alles verklappen. ;-) Qua aanpak volg ik vooral mijn gevoel. Ik had bepaalde verhaalelementen voor de drie delen wel op voorhand uitgestippeld, maar de rest groeide organisch tijdens het schrijven. Ik ben niet zo goed in plannen. I try to take it one chapter at a time!

Heb je een favoriet personage in de trilogie en zo ja, wie is dat?

Naast de hoofdpersonages steekt Harmen Belle Verona er met kop en schouders boven uit voor mij. Ze heeft ook een heel interessante backstory, die in deel 3 voor een stukje aan bod zal komen. Harmen Belle ziet er heel stoer uit - Lucy beschrijft haar altijd als een piratenprinses - met haar ooglapje, leren kledij en knalrode haar, maar achter de façade gaat heel wat turbulente geschiedenis schuil. Ze is voor mij dan ook heel fijn om te schrijven want ze komt vaak verrassend uit de hoek. De manier waarop ze aandringt dat je haar vollédige naam zegt wanneer je haar aanspreekt, blijf ik leuk vinden. "Het is Harmen BELLE Verona!" 

Als laatste vraag, heb je nog tips voor beginnende schrijvers/schrijfsters?

Analyseer je lievelingsboek en noteer wat je er zo leuk aan vind. Dit kan je helpen om bepaalde 'ankers' te maken om je eigen verhaalidee aan op te hangen. Nog een tip die ik soms wel eens geef, is dat je ook moet durven een verhaal loslaten wanneer het niet werkt. Soms moet je die schrijfervaring gewoon als leerschool beschouwen en met frisse moed aan iets anders beginnen, in plaats van vast te roesten in een onmogelijk af te werken verhaal. Daarmee wil ik niet zeggen dat het niet loont om door te zetten of dat het een goed idee is om elk verhaal na een hoofdstuk of twee weer op te geven. Maar zeker als je pas begint met schrijven is het nog heel erg zoeken. Opgeven is geen schande. Wat wel een schande is, is om niet opnieuw te beginnen na zo'n "mislukt" verhaal! Een beetje volgens het principe 'Soms moet je enkele kikkers kussen vooraleer je jouw prins vindt". ;-)

Nog meer weten over Vanessa en haar boeken? Neem dan een kijkje op haar website over de Vleugels trilogie!

Copyright foto: ​www.karoliencoenen.be

---

Interview door Kim