(voor de liefhebbers: hier de handgeschreven versie van dit artikel):
​De handgeschreven versie

​

Het is wonderbaarlijk: het is eind februari dat ik dit schrijf. Ik ben alleen thuis, zit helemaal achterin de tuin met twee katten voor me, languit op de grond. De derde kat ligt ergens binnen. Het zonnetje schijnt, de basisschool achter mijn huis is net uit en overal om me heen klinken juffen, kinderen, vogeltjes en een verdwaalde vuvuzela – of andere verjaardagstraktatie-toeter. Ik zit in mijn hemdje en het voelt als 25 graden. Waar ik naartoe wil? Naar het uitspreken van mijn mening, namelijk dat ik het écht fijn vindt om te recenseren met pen en papier. Dus, net zoals vroeger!

Enige tijd geleden introduceerden we Du’var-dai aan jullie: de wereld waarin de boeken van Evi Verhasselt zich afspelen. Vandaag neemt ze jullie mee op reis door deze wereld en belicht ze een aantal belangrijke aspecten.
 
En het gebeurde dat Immer verlaten werd. Zeven en hun clan vertrokken. Drie schepen zeilden heen. Ogotha, schoon en duister, oud als de tijd en Mélimor, wijs en zachtmoedig, vervuller van wensen, leidden hun kinderen door de eeuwigheid naar een nieuwe wereld.
Doch Du’var-dai was waar zij hun thuis vonden. Zij meerden aan en de volkeren verspreidden zich over de wereld. Ieder van hen werd een plaats toegewezen. De Runani, de Ordokh en de Mosh in het Oosten, de Gerrigh in het Westen, de Dragoni in het Noorden, en de Aquin verdwenen in de Oceaan die de twee continenten van elkaar scheidde.
Aldus bleef enkel het volk van Immer over. En de Ouden schiepen een eiland en plaatsten het in de Oceaan tussen de grote continenten, en noemden het Ilfflain.
 
Uittreksel uit 'Verhalen uit de Schemering'

​Een bezoek aan de wereld van Du'var-dai start in Terumen, het tumultueuze werelddeel dat werd toegewezen aan de mensen, aan de voet van de Grote Muur. Dit stukje architectuur is het werk van Borhan de Bouwer, een markant figuur uit de vroege geschiedenis van Du'var-dai.
Er gaan verschillende verhalen rond over de grote architect. Volgens de Mosh was hij een geniale mens, de Ilf bestempelen hem als een getalenteerde elf en bij de Runani staat hij bekend als een dwerg met zeer begenadigd intellect. Wie hij ook was, vast staat dat hij de enige was die kon werken met het illustere Eldriet, een onverwoestbaar gesteente waarvan de oorsprong verdween in de mysteriën van de tijd. Dankzij dit gesteente staat het nalatenschap van Borhan de Bouwer tot op de dag van vandaag nog steeds ongeschonden overeind.
De Grote Muur, die de oostelijke grens vormt tussen Cavaros en Noord-Terumen, loopt van de Spyrran (Spitsbergen) tot de Wyrlbrann (Wilskracht). Officieel is de Gouden Poort in Cimuron de enige doorgang, maar er zijn er andere. Een vreemd trekje van Borhan de Bouwer was namelijk dat hij nooit - echt nooit - een bouwwerk volledig afgewerkt afleverde. Ben je op de vlucht voor de Orde van het Bloed? Dan is het mogelijk de Muur te omzeilen als je een obscure herbergier betaald in Cimuron of een gids kiest die z'n weg kent in de Spitsbergen.
 
Vanaf de Grote Muur reis je verder naar de handelsstad Mondua, waar de wet van het geld regeert. Daar kan je per schip in enkele dagen het Nauw oversteken naar Eliflain, zodat je een ander architecturaal wonder kan bezoeken: Thrill, de hoofdstad van eilandcontinent waar de elfen wonen.
Hoewel Borhan de Bouwer zich beperkte tot het paleis en het bovendeel van de stad, vormen de witte, Eldrieten muren een baken voor elke schipper die de haven nadert. Wie echter het voorrecht heeft om binnen de grenzen van de binnenstad te leven, kent ook de nadelen van Borhans genialiteit. Het is bijvoorbeeld onmogelijk een nagel te slaan in een onverwoestbare steen, iets waarvan de muurschilders van Thrill dagelijks de vruchten plukken.
 
Minder bekende werken van Borhan de Bouwer zijn onder andere de 'Gebroeders', een standbeeld in Sav'dahan, de Zaal der Bloemen in Maryenar en de Hemelkoepel in Valwaan. Wie de architect werkelijk was, waar het Eldriet vandaan kwam en waarom hij geen tijd had om zijn kunstwerken te vervolledigen, lees je in De Laatste Erfgenaam. 

​'Verhalen uit de Schemering' is ongetwijfeld het bekendste boek uit Eliflain. De vertellingen spreken tot de verbeelding en werden veelvuldig vertaald, zodat er zelfs kopijen beschikbaar zijn in de bibliotheken van het verre Gragh-Hor. Hoewel de Ilf dit werk beschouwen als een deel van hun geschiedschrijving, bevat het ook een aantal legendes en sprookjes, waaronder bijvoorbeeld het verhaal van de vijf broers (te lezen in De Smaragden Troon).
Het bekendste stukje van dit boek is ongetwijfeld het begin (zie boven), waarin de verdeling van Du'var-dai werd opgetekend, iets dat bekrachtigd werd door alle toenmalige, erkende volkeren in de Stenen Wet. Borhan de Bouwer creëerde een monument in het Stenen Woud nabij Demetron, de hoofdstad van Cavaros, waarop de beroemde woorden nog steeds te bezichtigen zijn. (Een pelgrimsreis die elfen sterk wordt afgeraden. De kans dat zij eindigen als offer aan de Profeet Jaros, in een ritueel waarbij zij vastgenageld worden aan een boom, is bijzonder groot.)
Hoewel verschillende landen beweren de grootste bibliotheek op Du'var-dai te bezitten, gaat die prijs zonder enige twijfel naar Runandei. De Grote Bibliotheek van Aldrâkh, de hoofdstad van het land, lijkt met zijn twee verdiepingen op het eerste gezicht nauwelijks het bezichtigen waard. Wie echter durft af te dalen in het labyrinth van onderaardse gewelven, wordt daarvoor beloond met de grootste literaire verzameling ter wereld. Gedichten uit Gragh-hor, volksverhalen uit Terumen, wetenschappelijke werken uit Runandei en, naar men beweert, zelfs de originele verzameling 'Verhalen uit de Schemering'. Proza en poëzie, op papier, perkament, steen, hout én zelfs goud, alles kan je er vinden. Maar, let op, menig bezoeker verdwaalde er en weinigen werden ooit teruggevonden. Vergeet niet, dat de groet der dwergen net zo goed als afscheid kan worden gebruikt. 

​Ben jij net zo nieuwsgierig naar Du'var-dai geworden? In De Laatste Erfgenaam ​kom je nog veel meer over deze wonderlijke wereld te weten!

In het centrum van de wereld ligt Eliflain, waar de elfen leven. Het land is verdeeld in twaalf autonome provincies die van oudsher geregeerd worden door twaalf families, volgens een strikte hiërarchie. Het hoofd van de koninklijke familie, de Tsirim, regeert het land vanuit de hoofdstad Thrill, gelegen op het uiterste noordelijke puntje van Eliflain.
     Het land kent een gematigd klimaat in het noorden en een tropisch in het zuiden. Het enige gebergte bevindt zich in het centrum, verdeeld over twee provincies. Door de ligging van het continent, drijven de Ilf handel met vrijwel de hele wereld, met uitzondering van de Horg (die erg geïsoleerd leven) en Cavaros (vanwege een religieuze orde die de elfen wil uitroeien vanwege hun magische gaven).
    Naar het westen toe ligt Gragh-Hor, het land waar de zandgodin Tamiri regeert over de Gerrigh, het reuzenvolk, onder het brandende oog van Aurun. Men zegt dat Kaneth, de god van het niets, zijn volk schiep uit donkere klei die hij opgroef uit de droge bedding van de Iterw, om Sebech weg te jagen, de god van de krokodillen, die zich de bron van de rivier had toegeëigend.
Men zegt ook dat Gragh-Hor meer goden heeft dan inwoners. De Gerrigh wonen op de vruchtbare oevers van de langste rivier op Du'var-dai, de Iterw, waar zij hun akkers laten bewerken door slaven (waaronder ook Horg die uit hun land ontsnapten).
     Het verguisde achtste volk, de Horg, woont in Horgdan, ten noorden van Gragh-Hor. Er is weinig bekend over het land, gezien de kusten nauwelijks bereikbaar zijn door vervaarlijke kliffen van vulkanisch gesteente, die als vingers uit de zeebodem omhoogsteken en enkel zichtbaar zijn bij laagtij. De Horg zoeken geen contact met de rest van Du'var-dai, op een enkeling na die uitwijkt naar Gragh-Hor en daar vervolgens in slavernij verzeild raakt. In Terumen en Eliflain zijn Horg-kinderen zeldzaam, gezien er een sterk taboe ligt op relaties tussen elfen en mensen. Toch gebeurt het af en toe dat zo'n 'monster' geboren wordt, waarna de ouders onder druk worden gezet om het kind te verwijderen uit de maatschappij, door het te doden of door het achter te laten op een eilandje nabij Horgdan.
    Nog minder is bekend over de Aquitaniërs, het volk dat de diepe wateren rond Eliflain bewoont. Deze vreemde wezens met hun grijze huid, vinnen, kieuwen en vissenstaarten, zijn volkomen aangepast aan hun leefomgeving. Vaak worden ze gezien in het bijzijn van dolfijnen of eilanders (enorme zeeschildpadden). De Aquitaniërs controleren het scheepsverkeer door betaling te eisen van elk schip dat de oversteek waagt tussen de verschillende continenten en bieden in ruil daarvoor hulp aan schepen in nood. Het goud en het zilver wordt geruild tegen metalen wapens die aangeleverd worden door de dwergen die op de kusten van Runandei wonen, de waterclans. ​

Artikel door Sofie 

Ik lees ongeveer twee a drie boeken per week. Als ik al deze boeken als fysieke exemplaren in huis zou hebben, had ik aan mijn twee IKEA boekenkasten niet genoeg om al deze boeken uit te stallen.
Ik ben altijd het type meisje geweest dat overal een boek mee naar toe neemt. Dat is niet altijd praktisch, zeker niet als ik een boek lees dat ongeveer 1000 pagina’s heeft.
Een ereader was dan ook de perfecte uitkomst. Veel boeken meenemen op een apparaatje dat altijd in mijn tas past. 

​De ereader die ik heb is een Kobo Aura 2nd edition. Ik ben sinds een halfjaar lid van Kobo Plus, een boeken uitleen service van Kobo en bol.com. Ik ben erg enthousiast over deze dienst en deel in dit artikel waar mijn enthousiasme op gebaseerd is.
 
Om een goede onderbouwing te geven van mijn positieve mening over Kobo plus, heb ik de plus- en minpunten van deze dienst op een rijtje gezet.
 
Pluspunten:
- Een groot aanbod aan boeken. De genres die ik het liefst lees zijn sci-fi, fantasy, Young Adult en thrillers. Al deze categorieën zijn goed vertegenwoordigd.
- Door je ereader te koppelen aan je bol.com account staan de ebooks die je download direct na synchronisatie op je ereader. Je kunt vanaf je computer of telefoon boeken zoeken en dowloaden.
- Je kunt boeken beoordelen na het lezen en aanbevelingen opnemen, direct vanaf je ereader.
- Je kunt vijftien boeken tegelijkertijd downloaden.
- Je kunt Kobo plus ook gebruiken als je geen Kobo ereader hebt, hiervoor gebruik je de Kobo lees app.
- Je kunt je abonnement op elk moment stop zetten. Als je een maand (of langer) te weinig tijd hebt om te lezen, kun je de pauzeknop indrukken en betaal je niet voor iets wat je niet gebruikt.

Minpunten:
- De allernieuwste boeken staan niet direct op Kobo Plus.
- Het  aanbod van Engelstalige ebooks is nog beperkt.
- De ebooks leen je als het ware. De boeken worden niet je eigendom.
 
​Kwaliteit gaat meestal boven kwantiteit, maar in dit geval zijn er veel meer pluspunten dan minpunten te noemen voor Kobo plus.
Gebruik jij Kobo Plus? Deel dan je ervaringen in de reacties hieronder!


Ik geef alleen mijn eigen mening in dit artikel. Ik word op geen enkele manier betaald of gecompenseerd door bol.com of Kobo om dit artikel te schrijven, ze weten namelijk niet eens dat ik besta 😊.

Afgelopen november kon Sanne het weer niet laten om een box te bestellen bij Celebrate Books. Het thema van november was Escaping Reality

In groep 8 gingen we een middag naar de bibliotheek, waar we een echte schrijver zouden ontmoeten. In de klas waren we al bezig in Het verraad van Waterdunen, zodat we ietwat voorbereid naar Rob Ruggenberg konden gaan. Daarnaast hadden we in de klas een speciale tekenopdracht voor de schrijver gehad. We hadden allemaal een ontwerp voor de cover van een van zijn volgende boeken mee, inclusief titel, met op de achterkant van de tekening een zelfbedachte flaptekst. In de bieb vertelde Ruggenberg over hemzelf, over zijn op dat moment drie uitgebrachte boeken en over het schrijven. Zo vertelde hij dat hij tien jaar over het eerste boek gedaan. Ik was een beetje overrompeld. Hoe kon hij er zo lang mee bezig zijn? Ik wist van toentertijd populaire jeugdboekenauteurs Carry Slee en Caja Cazemier dat zij niet meer dan een paar maanden nodig hebben om een verhaal op papier te zetten. In vergelijking met deze auteurs deed Ruggenberg er naar mijn mening uitzonderlijk lang over.
​
Niet veel later ging hij een stuk uit Het verraad van Waterdunen voorlezen, maar ook uit Manhattan en Slavenhaler. Wat ik gek vond, was dat hij letterlijk voor ging lezen. Hallo, hij had de tekst toch zelf verzonnen en geschreven? Kende hij de tekst dan niet uit zijn hoofd?

De top 10 van de Top 2000 is in zich en we zien uit naar 2018. Maar eerst blikken we nog kort terug op 2017. 2017 was een fantastisch jaar vol fantastische herinneringen! Wij van Qreative Minds hebben bij elkaar honderden boeken gelezen waar een flink aantal pareltjes, maar ook wat grauwe zandkorrels tussen zaten. Lees vlug verder voor een samenvatting over leesjaar 2017 en over een vooruitblik naar leesjaar 2018!

NaNoWriMo zit er al meer dan een week op, maar we hebben het leukste tot het einde bewaard. Hoe hebben onze auteurs het er deze maand vanaf gebracht? Lees vlug verder!

In oktober heeft Sanne een box besteld van Celebrate Books genaamd: My winter is all booked. Hoewel het herfst is in oktober, konden ze bij Celebrate Books niet wachten tot de winter. Sanne ook niet.